World Professional Darts Championship 2002

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Embassy World Professional Darts Championship 2002 was de 25e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship en werd gehouden van 5 januari 2002 tot en met 13 januari 2002 in het Engelse Frimley Green. De World Professional Darts Championship kan worden gezien als het wereldkampioenschap voor de British Darts Organisation, BDO, een van de twee toonaangevende dartsbonden in de wereld. Hierdoor is dit toernooi het belangrijkste toernooi dat onderdeel uitmaakt van diezelfde BDO.

Het vrouwentoernooi, dat vorig jaar voor het eerst gehouden is, werd uitgebreid van 4 naar 8 deelnemers.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £197.000,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £48.000
Runner-up £24.000
Halvefinalist £10.500
Kwartfinalist £5.500
2e ronde £4.000
1e ronde £2.650
Niet-gekwalificeerden £1.200

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £2.000:

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £?,- (plus £12.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £4.000
Runner-up £2.000
Halvefinalist £1.000
Kwartfinalist £500
? £300

Alle wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Colin Monk Vlag van Engeland Engeland - Tony O'Shea Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
John Walton Vlag van Engeland Engeland - Andy Fordham Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Stefan Nagy Vlag van Zweden Zweden - Gary Anderson Vlag van Schotland Schotland 3 - 0
Wayne Mardle Vlag van Engeland Engeland - Davy Richardson Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Erik Clarys Vlag van België België - Andree Welge Vlag van Duitsland Duitsland 3 - 1
Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland - Bobby George Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Mensur Suljović Vlag van Oostenrijk Oostenrijk - Vincent van der Voort Vlag van Nederland Nederland 3 - 2
Mervyn King Vlag van Engeland Engeland - Russell Stewart Vlag van Australië Australië 3 - 1
Steve Coote Vlag van Engeland Engeland - Markus Korhonen Vlag van Zweden Zweden 3 - 1
Martin Adams Vlag van Engeland Engeland - Peter Johnstone Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Wayne Jones Vlag van Engeland Engeland - Tony Eccles Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Ted Hankey Vlag van Engeland Engeland - Jarkko Komula Vlag van Finland Finland 3 - 2
Co Stompé Vlag van Nederland Nederland - Mike Veitch Vlag van Schotland Schotland 3 - 0
Bob Taylor Vlag van Schotland Schotland - John Ferrell Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Tony David Vlag van Australië Australië - Ritchie Davies Vlag van Wales Wales 3 - 1
Marko Pusa Vlag van Finland Finland - Matt Clark Vlag van Engeland Engeland 3 - 1

Tweede ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Colin Monk Vlag van Engeland Engeland - John Walton Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Stefan Nagy Vlag van Zweden Zweden - Wayne Mardle Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Erik Clarys Vlag van België België - Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland 0 - 3
Mensur Suljović Vlag van Oostenrijk Oostenrijk - Mervyn King Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Steve Coote Vlag van Engeland Engeland - Martin Adams Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Wayne Jones Vlag van Engeland Engeland - Ted Hankey Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Co Stompé Vlag van Nederland Nederland - Bob Taylor Vlag van Schotland Schotland 1 - 3
Tony David Vlag van Australië Australië - Marko Pusa Vlag van Finland Finland 3 - 1

Kwartfinale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Colin Monk Vlag van Engeland Engeland - Wayne Mardle Vlag van Engeland Engeland 5 - 4
Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland - Mervyn King Vlag van Engeland Engeland 3 - 5
Martin Adams Vlag van Engeland Engeland - Wayne Jones Vlag van Engeland Engeland 5 - 1
Bob Taylor Vlag van Schotland Schotland - Tony David Vlag van Australië Australië 4 - 5

Halve finale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Colin Monk Vlag van Engeland Engeland - Mervyn King Vlag van Engeland Engeland 1 - 5
Martin Adams Vlag van Engeland Engeland - Tony David Vlag van Australië Australië 4 - 5

Finale (best of 11 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Mervyn King Vlag van Engeland Engeland - Tony David Vlag van Australië Australië 4 - 6

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Trina Gulliver Vlag van Engeland Engeland - Mandy Solomons Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Vicky Pruim Vlag van België België - Jan Robbins Vlag van Wales Wales 2 - 0
Francis Hoenselaar Vlag van Nederland Nederland - Stacy Bromberg Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Sandra Greatbatch Vlag van Wales Wales - Crissy Howat Vlag van Engeland Engeland 2 - 0

Halve finale (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Trina Gulliver Vlag van Engeland Engeland - Vicky Pruim Vlag van België België 2 - 0
Francis Hoenselaar Vlag van Nederland Nederland - Sandra Greatbatch Vlag van Wales Wales 2 - 1

Finale (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Trina Gulliver Vlag van Engeland Engeland - Francis Hoenselaar Vlag van Nederland Nederland 2 - 1
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=World_Professional_Darts_Championship_2002&oldid=50792386"