World Professional Darts Championship 1979

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Embassy World Professional Darts Championship 1979 was de 2e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 2 februari 1979 tot en met 9 februari 1979. In plaats van Nottingham, waar het toernooi vorig jaar gespeeld werd, vond het deze keer plaats in het Engelse Stoke-on-Trent, waar het tot 1985 zou blijven. Een ander verschil met de editie van vorig jaar was dat er geen 16, maar 24 spelers mee deden. De 8 geplaatste spelers kregen een bye in de eerste ronde. De spelvorm veranderde van legs naar sets, waarin een set gespeeld werd over de best of 5 legs.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £15.000,- (plus £12.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £4.500
Runner-up £2.000
Derde plaats £1.500
Vierde plaats £1.000
Kwartfinalist £500
2e ronde £300
1e ronde £200

Alle wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Doug McCarthy Vlag van Engeland Engeland - Charlie Ellix Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Jim McQuillan Vlag van Ierland Ierland - Murray Smith Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2 - 0
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Andy Green Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 1
Ceri Morgan Vlag van Wales Wales - Barry Atkinson Vlag van Australië Australië 2 - 1
Tony Clark Vlag van Wales Wales - Bill Lennard Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Rab Smith Vlag van Schotland Schotland - Conrad Daniels Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 1
Ronnie Davies Vlag van Engeland Engeland - Tony Sontag Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland 2 - 0

Tweede ronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Doug McCarthy Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Jim McQuillan Vlag van Ierland Ierland 2 - 1
Nicky Virachkul Vlag van Verenigde Staten USA - Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland 1 - 2
Tony Brown Vlag van Engeland Engeland - Ceri Morgan Vlag van Wales Wales 2 - 0
Leighton Rees Vlag van Wales Wales - Tony Clark Vlag van Wales Wales 2 - 1
Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden - Rab Smith Vlag van Schotland Schotland 1 - 2
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Ronnie Davies Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Terry O'Dea Vlag van Australië Australië 2 - 0

Kwartfinale (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 3 - 1
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Tony Brown Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Leighton Rees Vlag van Wales Wales - Rab Smith Vlag van Schotland Schotland 3 - 0
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 3 - 1

Halve finale (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Tony Brown Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Leighton Rees Vlag van Wales Wales - Alan Evans Vlag van Wales Wales 3 - 1

Derde plaats (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Tony Brown Vlag van Engeland Engeland - Alan Evans Vlag van Wales Wales xxx (*)

(*) Vanwege ziekte bij Alan Evans werd de wedstrijd niet gespeeld. Tony Brown nam hierom de 3e plaats in.

Finale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Leighton Rees Vlag van Wales Wales 5 - 0