World Professional Darts Championship 1983

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Embassy World Professional Darts Championship 1983 was de 6e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 1 januari 1983 tot en met 8 januari 1983 in het Engelse Stoke-on-Trent.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £33.050,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £8.000
Runner-up £3.500
Derde plaats £2.250
Vierde plaats £1.750
Kwartfinalist £1.200
2e ronde £700
1e ronde £400

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £750:

  • onbekend

Alle wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Voorronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Dave Lee Vlag van Wales Wales - John Buckley Vlag van Ierland Ierland 2 - 0
Peter Masson Vlag van Schotland Schotland - Len Heard Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Tony Ridler Vlag van Wales Wales - Brent Bartholmew Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2 - 0
Andy Green Vlag van Verenigde Staten USA - Doug McCarthy Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada - Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA 1 - 2
Tony Brown Vlag van Engeland Engeland - Tim Brown Vlag van Australië Australië 2 - 1
Luc Marreel Vlag van België België - Ralph Flatt Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Kevin Mullaney Vlag van Verenigde Staten USA - John Joe O'Shea Vlag van Ierland Ierland 2 - 0
Roy Baillie Union Jack Noord-Ierland - Peter Locke Vlag van Wales Wales 1 - 2
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Alan Hill Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2 - 0
Stuart Holden Vlag van Engeland Engeland - Eddie Garrett Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Keith Deller Vlag van Engeland Engeland - Jack McKenna Vlag van Ierland Ierland 2 - 0
Tony Skuse Vlag van Wales Wales - Barry Atkinson Vlag van Australië Australië 2 - 1
Leighton Rees Vlag van Wales Wales - James Gibbs Vlag van Jamaica Jamaica 2 - 0
Rab Smith Vlag van Schotland Schotland - Gustaaf Demeulenmeester Vlag van België België 2 - 1
Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland - Russell Stewart Vlag van Australië Australië 2 - 0

Eerste ronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Dave Lee Vlag van Wales Wales - Tony Holyoake Vlag van Canada Canada 2 - 1
Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Peter Masson Vlag van Schotland Schotland 2 - 1
Tony Ridler Vlag van Wales Wales - Finn Jensen Vlag van Denemarken Denemarken 2 - 1
Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland - Andy Green Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 1
Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA - Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Tony Brown Vlag van Engeland Engeland - Bobby George Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Luc Marreel Vlag van België België - Ceri Morgan Vlag van Wales Wales 2 - 0
Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden - Kevin Mullaney Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 1
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - Peter Locke Vlag van Wales Wales 2 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Alan Evans Vlag van Wales Wales 2 - 0
Les Capewell Vlag van Engeland Engeland - Stuart Holden Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Keith Deller Vlag van Engeland Engeland - Nicky Virachkul Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 1
Paul Lim Vlag van Singapore Singapore - Tony Skuse Vlag van Wales Wales 2 - 0
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Leighton Rees Vlag van Wales Wales 2 - 0
Kevin White Vlag van Australië Australië - Rab Smith Vlag van Schotland Schotland 2 - 1
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland 2 - 0

Tweede ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Dave Lee Vlag van Wales Wales - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Tony Ridler Vlag van Wales Wales - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA - Tony Brown Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Luc Marreel Vlag van België België - Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden 0 - 3
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Les Capewell Vlag van Engeland Engeland - Keith Deller Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Paul Lim Vlag van Singapore Singapore - Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Kevin White Vlag van Australië Australië - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 0 - 3

Kwartfinale (best of 7 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 4 - 3
Tony Brown Vlag van Engeland Engeland - Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden 4 - 1
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Keith Deller Vlag van Engeland Engeland 3 - 4
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 2 - 4

Halve finale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Tony Brown Vlag van Engeland Engeland 5 - 1
Keith Deller Vlag van Engeland Engeland - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 5 - 3

Derde plaats (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Tony Brown Vlag van Engeland Engeland - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 0 - 2

Finale (best of 11 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Keith Deller Vlag van Engeland Engeland 5 - 6