World Professional Darts Championship 1986

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Embassy World Professional Darts Championship 1986 was de 9e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 4 januari 1986 tot en met 12 januari 1986. In plaats van Stoke-on-Trent, waar het toernooi vorig jaar nog gehouden werd, vond het vanaf dit jaar plaats in het Engelse Frimley Green.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £52.500,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £12.000
Runner-up £6.000
Halvefinalist £3.000
Kwartfinalist £1.700
2e ronde £1.200
1e ronde £650
Niet-gekwalificeerden £175

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £1.000:

  • onbekend

Alle wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Voorronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Malcolm Davies Vlag van Wales Wales - Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
John Joe O'Shea Vlag van Ierland Ierland - Alan Evans Vlag van Wales Wales 1 - 2
Bill Steinke Vlag van Canada Canada - Ian Robertson Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland - Jack McKenna Vlag van Ierland Ierland 2 - 1
Roy Baillie Union Jack Noord-Ierland - Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada 1 - 2
Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland - Horrie Seden Vlag van Australië Australië 2 - 0
Ritchie Gardner Vlag van Engeland Engeland - Danny Cummingham Vlag van Schotland Schotland 2 - 0
Dave Lee Vlag van Engeland Engeland - Gordon Allpress Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2 - 1
Willie Mands Vlag van Schotland Schotland - Rick Ney Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 1
Robert MacKenzie Vlag van Schotland Schotland - Frank Palko Vlag van Australië Australië 2 - 1
Gerald Verrier Vlag van Verenigde Staten USA - Kari Saukkonen Vlag van Finland Finland 0 - 2
Barry Atkinson Vlag van Australië Australië - Bobby George Vlag van Engeland Engeland 1 - 2
Vic Hubbard Vlag van Engeland Engeland - Tim Brown Vlag van Australië Australië 2 - 0
Barry Whittaker Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland - Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden 0 - 2
Dan Valletto Vlag van Verenigde Staten USA - John Kramer Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 1
Arto Lintunen Vlag van Finland Finland - Rick Bisaro Vlag van Canada Canada 2 - 0

Eerste ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Malcolm Davies Vlag van Wales Wales - Russell Stewart Vlag van Australië Australië 3 - 1
Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Alan Evans Vlag van Wales Wales 3 - 1
Peter Locke Vlag van Wales Wales - Bill Steinke Vlag van Canada Canada 3 - 0
Paul Lim Vlag van Singapore Singapore - Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland 3 - 1
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada 3 - 1
Keith Deller Vlag van Engeland Engeland - Mike Gregory Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - Ritchie Gardner Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Dave Lee Vlag van Engeland Engeland - Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - Willie Mands Vlag van Schotland Schotland 3 - 1
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Robert MacKenzie Vlag van Schotland Schotland 3 - 1
Kari Saukkonen Vlag van Finland Finland - Willy Logie Vlag van België België 3 - 1
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Bobby George Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Vic Hubbard Vlag van Engeland Engeland - Tony Payne Vlag van Verenigde Staten USA 3 - 1
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden 3 - 0
Ceri Morgan Vlag van Wales Wales - Dan Valletto Vlag van Verenigde Staten USA 3 - 0
Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland - Arto Lintunen Vlag van Finland Finland 3 - 1

Tweede ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Malcolm Davies Vlag van Wales Wales - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Peter Locke Vlag van Wales Wales - Paul Lim Vlag van Singapore Singapore 3 - 0
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Keith Deller Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - Dave Lee Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Fred McMullan Union Jack Noord-Ierland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 1 - 3
Kari Saukkonen Vlag van Finland Finland - Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Vic Hubbard Vlag van Engeland Engeland - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 0 - 3
Ceri Morgan Vlag van Wales Wales - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 2 - 3

Kwartfinale (best of 7 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Peter Locke Vlag van Wales Wales 4 - 0
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Terry O'Dea Vlag van Australië Australië 4 - 3
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland 3 - 4
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 2 - 4

Halve finale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland 5 - 3
Bob Anderson Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 4 - 5

Finale (best of 11 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 6 - 0