World Professional Darts Championship 1982

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Embassy World Professional Darts Championship 1982 was de 5e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 9 januari 1982 tot en met 16 januari 1982 in het Engelse Stoke-on-Trent.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £28.000,- (plus £32.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £6.500
Runner-up £3.000
Derde plaats £2.000
Vierde plaats £1.500
Kwartfinalist £1.000
2e ronde £600
1e ronde £350

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £600:

  • onbekend

Alle wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Voorronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Paul Lim Vlag van Singapore Singapore - Dennis Hickling Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Barry Atkinson Vlag van Australië Australië - Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland 0 - 2
Alistair Forrester Vlag van Schotland Schotland - Tony Holyoake Vlag van Canada Canada 2 - 0
Les Capewell Vlag van Engeland Engeland - Tony Jenkinson Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Patrick McGorrigan Vlag van Ierland Ierland - David Miller Vlag van Verenigde Staten USA 0 - 2
Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada - Harry Patterson Vlag van Schotland Schotland 2 - 1
Len Heard Vlag van Verenigde Staten USA - Rab Smith Vlag van Schotland Schotland 0 - 2
Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA - Andy Green Vlag van Verenigde Staten USA 1 - 2
Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland - Alan Hill Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2 - 1
KC Mullaney Vlag van Verenigde Staten USA - Ray Kippari Vlag van Canada Canada 1 - 2
Frank Palko Vlag van Australië Australië - Finn Jensen Vlag van Denemarken Denemarken 0 - 2
Kevin White Vlag van Australië Australië - Brent Bartholmew Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2 - 1
Angus Ross Vlag van Schotland Schotland - Kevin Kenny Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Joe Dodd Vlag van Engeland Engeland - John Joe O'Shea Vlag van Ierland Ierland 2 - 1
Paul Reynolds Vlag van Engeland Engeland - Tim Brown Vlag van Australië Australië 1 - 2

Eerste ronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland - Paul Lim Vlag van Singapore Singapore 2 - 0
Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland - Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Luc Marreel Vlag van België België - Alistair Forrester Vlag van Schotland Schotland 2 - 1
Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden - Les Capewell Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
David Miller Vlag van Verenigde Staten USA - Gordon Allpress Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2 - 1
Tony Brown Vlag van Engeland Engeland - John Kramer Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Bob Sinnaeve Vlag van Canada Canada 2 - 1
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Rab Smith Vlag van Schotland Schotland 2 - 0
Doug McCarthy Vlag van Engeland Engeland - Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Bobby George Vlag van Engeland Engeland - Alan Glazier Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Nicky Virachkul Vlag van Verenigde Staten USA - Ray Kippari Vlag van Canada Canada 2 - 0
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Finn Jensen Vlag van Denemarken Denemarken 2 - 0
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - Kevin White Vlag van Australië Australië 2 - 0
Angus Ross Vlag van Schotland Schotland - Leighton Rees Vlag van Wales Wales 2 - 0
Joe Dodd Vlag van Engeland Engeland - Tim Brown Vlag van Australië Australië 2 - 1
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Bill Lennard Vlag van Engeland Engeland 2 - 0

Tweede ronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland - Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland 0 - 2
Luc Marreel Vlag van België België - Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden 1 - 2
David Miller Vlag van Verenigde Staten USA - Tony Brown Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Alan Evans Vlag van Wales Wales - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 1 - 2
Doug McCarthy Vlag van Engeland Engeland - Bobby George Vlag van Engeland Engeland 1 - 2
Nicky Virachkul Vlag van Verenigde Staten USA - Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - Angus Ross Vlag van Schotland Schotland 2 - 0
Joe Dodd Vlag van Engeland Engeland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 0 - 2

Kwartfinale (best of 7 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Steve Brennan Union Jack Noord-Ierland - Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden 0 - 4
David Miller Vlag van Verenigde Staten USA - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 0 - 4
Bobby George Vlag van Engeland Engeland - Nicky Virachkul Vlag van Verenigde Staten USA 4 - 1
Terry O'Dea Vlag van Australië Australië - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 1 - 4

Halve finale (best of 7 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden - Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland 0 - 4
Bobby George Vlag van Engeland Engeland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 1 - 4

Derde plaats (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden - Bobby George Vlag van Engeland Engeland 2 - 1

Finale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 5 - 3