Johan van der Velde

Johan van der Velde
	Johan van der Velde in 1982
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Johan van der Velde
Geboortedatum	12 december 1956
Geboorteplaats	Rijsbergen, Nederland
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1978-1983; 1984; 1985; 1986; 1987; 1988; 1988; ; 1989; 1989; ; 1990	TI-Raleigh; Metauro Mobili; Vini Ricordi-Pinarello; Panasonic; Gis Gelati-Jollyscarpe; GIS-Ecoflam tot 15-08; TVM-Van Schilt vanaf 15-08; TVM-Ragno tot 15-06; Carrera Jeans-Vagabond vanaf 15-08; Artiach-Royal tot 31-03 I.O.C.-Tulip vanaf 01-04;
Beste prestaties
Milaan-San Remo	11e (1984)
Ronde van Vlaanderen	8e (1983)
Parijs-Roubaix	4e (1984)
Luik-Bastenaken-Luik	3e (1981)
Ronde van Italië	5e (1984) ; 3 etappezeges
Ronde van Frankrijk	3e (1982) ; 4 etappezeges
WK op de weg	9e (1985)
Portaal	Wielersport

Johan van der Velde (Rijsbergen, 12 december 1956) is een voormalig Nederlands beroepswielrenner van 1978 tot 1990. Van der Velde was een sprinter. Hij debuteerde in 1978 bij de TI-Raleigh ploeg van Peter Post met overwinningen in de Ronde van Romandië, de Ronde van Nederland en de Ronde van Engeland.

Wielercarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Velde leek een typische ronderenner te worden, hij had een meer dan gemiddelde aanleg voor klimmen. Bij zijn debuut in de Ronde van Frankrijk, een jaar na zijn debuut als wielrenner, eindigde hij al als veertiende en in 1980 won hij de aansprekende rittenkoers Dauphiné Liberé (voorlopig als enige Nederlander) en het jongerenklassement in de Tour de France. Hij schoot echter te kort in het tijdrijden en had regelmatig een mindere dag, wat hem beperkte om voor het klassement echt een rol van betekenis te kunnen spelen.

Zijn deelname aan de Tour de France 1980 blijft, naast het winnen van het jongerenklassement, ook in de herinnering door de assistentie die hij dat jaar gaf aan Joop Zoetemelk.

Veelzijdig was hij wel: in 1981 won hij de klassieker Luik-Bastenaken-Luik (later gediskwalificeerd wegens doping) en in 1983 het Kampioenschap van Zürich. In Italiaanse dienst (van 1984-85 en 1987-88) mengde hij zich zelfs in massasprints. Zonder dat hij een specifieke sprinter was, wist hij zich goed te plaatsen, reed regelmatig bij de eerste 10 in de uitslag en wist zo driemaal het puntenklassement in de Giro d'Italia te winnen.

Vermaard is zijn optreden op de Gavia in 1988: in een besneeuwd landschap bereikte hij als eerste de top van de bergpas in hemdsmouwen om als laatste, bevangen door de kou, aan de finish te komen.

Na zijn wielercarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Aan zijn wielercarrière hield Van der Velde een amfetamineverslaving over. Om dit te bekostigen belandde hij op het criminele pad. Hij kickte later af en zat een gevangenisstraf van elf maanden uit wegens verschillende inbraken.

In 2000 was Johan deelnemer aan het televisieprogramma Big Brother VIPS.

In september 2001 verscheen een biografie over Johan van der Velde genaamd Langs het Ravijn, Het veelbewogen wielerleven van Johan van der Velde. Dit boek werd geschreven door wielerjournalist Bart Jungmann. In april 2012 wijdde Omroep MAX een aflevering van documentaire-serie In Beeld aan het leven van Johan van der Velde.^[1]

Van der Velde woont in Breda.

Johan van der Velde is buschauffeur van verschillende Nederlandse wielerploegen geweest.

Johan van der Velde is aangetrouwde familie van internationaal gerenommeerd topadvocaat in energierecht en real estate Robbe De Houwer.

Belangrijkste resultaten als beroepswielrenner[bewerken | brontekst bewerken]

1978

Ronde van Romandië

1980

1981

2 etappes Ronde van Frankrijk

1982

Nederlands kampioenschap op de weg
3e eindklassement Ronde van Frankrijk

1983

Kampioenschap van Zürich

1985

1986

1 etappe Ronde van Italië
1 etappe + 2 dagen gele trui Ronde van Frankrijk

1987

2 etappes Ronde van Italië
Puntenklassement Ronde van Italië

1988

Puntenklassement Ronde van Italië

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1978
1979		14e
1980		12e
1981		12e (2)
1982		3 ↑
1983		opgave
1984	5e
1985	22e
1986	16e (1)	52e (1)
1987	9e (2)
1988	65e
1989	opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Waalse Pijl	Parijs-Brussel	WK op de weg	Wereldranglijsten
1978				31e		14e	11e	26e	26e (SPP)
1979				20e	33e	34e	17e	28e
1980					9e	15e			13e (SPP)
1981			14e		3	13e	21e	11e
1982		10e		23e	6e	16e	3	18e	12e (SPP)
1983		8e		15e	40e	27e
1984	11e	17e	4e		34e	17e		22e	25e (SPP)
1985	49e							9e
1986	67e	19e	6e			10e		22e
1987	40e					23e		61e
1988	58e
1989