Fem van Empel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fem van Empel
Van Empel op het podium na de Europese kampioenschappen veldrijden 2022
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 3 september 2002
Geboorteplaats 's-Hertogenbosch, Vlag van Nederland Nederland
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Lengte 173 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Jumbo-Visma
Discipline(s) Veldrijden
Wegwielrennen
Mountainbiken
Ploegen
10/2020–2022
2023–
Pauwels Sauzen-Bingoal
Jumbo-Visma
Beste prestaties
Ronde van Vlaanderen 17e (2024)
Medailleoverzicht
Mountainbiken
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 0 0 1
Europese kampioenschappen 1 1 0
Totaal (3 medailles) 1 1 1
Veldrijden
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 3 0 0
Europese kampioenschappen 2 0 0
Totaal (5 medailles) 5 0 0
Gravel
Evenement Goud Zilver Brons
Europese kampioenschappen 0 1 0
Totaal (1 medaille) 0 1 0
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Fem van Empel ('s-Hertogenbosch, 3 september 2002)[1] is een Nederlands wielrenster die vanaf 1 januari 2023 rijdt voor Jumbo-Visma. Ze combineert zowel het veldrijden met het mountainbiken en het wegwielrennen.[2] Ze is tweevoudig wereldkampioen in het veldrijden (2023, 2024) en ook tweevoudig Europees kampioen (2022, 2023).

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Fem van Empel is opgegroeid en anno 2023 nog steeds woonachtig in het Brabantse Sint-Michielsgestel. Haar sportieve leven begon op zesjarige leeftijd als voetbalster bij het jongensteam van het lokale RKSV Sint-Michielsgestel. Later begon ze in navolging van haar vader ook met wielrennen.[3] Sedert 2010 is ze lid van Wielervereniging Schijndel. Op 7 juli 2010 reed Van Empel haar eerste wegwedstrijd in Mierlo-Hout. Hier eindigde ze op een 13de plaats. Gedurende een tijd combineerde Fem van Empel het wielrennen met het voetbal. In 2018 ruilde ze RKSV Sint-Michielsgestel in voor RKSV Nuenen. Na anderhalf seizoen hier gespeeld te hebben, besloot ze op 10 november 2019 om te stoppen met voetbal en zich volledig op de wielersport te richten.

Amper twee maanden later behaalde zij de derde plaats op het NK veldrijden bij de junioren.[4] Ze moest enkel Shirin van Anrooij en Puck Pieterse voor zich dulden. Later dat seizoen eindigde ze nog als vijfde op de WK voor junioren. Ze kroonde zich dat seizoen ook tot eindwinnares van de DVV Verzekeringen Trofee, waarbij ze tevens de laatste manche in Brussel wist te winnen. Het veldritseizoen 2020-2021 betekende voor haar de definitieve doorbraak. Ze lag dat seizoen voor het eerst onder contract bij een professionele wielerploeg. Dit bij de Belgische crossploeg Pauwels Sauzen-Bingoal.[5] Bij die ploeg tekende ze op 4 januari 2021 voor het eerst ook een profcontract. Tijdens de veldritwinter van 2020-2021 eindigde ze onder andere vierde in zowel de wereldbeker van Dendermonde, als de GP Sven Nys. Dit als amper 18-jarige tussen de elite. Als orgelpunt op haar seizoen kroonde ze zich eind januari tot belofte wereldkampioen in Oostende.[6] Aan de streep bleef ze haar landgenote Aniek van Alphen drie seconden voor.

Gedurende de veldritjaargang 2021-2022 bevestigde Van Empel haar status als toptalent. Zo won dat seizoen voor het eerst wedstrijden bij de elite. Ze won met het Italiaanse Val di Sole en Flamanville in Frankrijk, twee manches van de wereldbeker. Ze behaalde ook de Nederlandse titel, dit wel nog bij de beloftecategorie. Door deze goede resultaten besloot Fem van Empel, die in theorie derde jaars belofte was, vanaf het seizoen 2022-2023 al haar wedstrijden bij de elite af te werken. Deze keuze bleek al snel een schot in de roos. Ze toonde zich dominant in het seizoensbegin. Zo won ze de eerste vier rondes van wereldbekerseizoen, als ook de zware Koppenbergcross. Hierna volgde een eerste hoogtepunt. In Namen kroonde ze zich tot Europees kampioene. Ze finishte er met 22 seconden voorsprong op Ceylin del Carmen Alvarado. Zo behaalde ze voor de eerste maal in haar carrière een kampioenstrui bij de elite. Ze zou later dat seizoen nog acht crossen winnen. Met als orgelpunt haar eerste wereldtitel bij de profs. Van Empel kroonde zich eveneens tot de eindwinnaar van de wereldbeker en de Soudal Ladies Trophy. In de daaropvolgende jaargang 2023-2024 was van Empel dominant in het seizoensbeging. Ze won 11 crossen op rij. Pas eind december wist ze voor het eerst niet te winnen. Tijdens de Wereldbeker van Gavere eindigde ze als tweede.[7]

Naast het veldrijden is Fem van Empel ook actief in andere takken van de wielersport. In het mountainbiken werd ze in 2020 derde op het onderdeel Cross-country eliminator (XCE) tijdens de wereldkampioenschappen. Dit deed ze als junior tussen de elites. In haar eigen juniorencategorie werd Van Empel tiende op het onderdeel cross-country. Tijdens de XCE-wedstrijd van de Europese kampioenschappen mountainbike 2021 eindigde ze in de finale als tweede. Enkel de Italiaanse Gaia Tormena was sneller.[8] Ook in 2022 boekte Fem van Empel verscheidene goede resultaten op de mountainbike. Zo boekte ze overwinningen in twee manches van de 3 Nations Cup. Werd ze Nederlands kampioen bij de U23 door Puck Pieterse in de spurt voor te blijven. Op het EK U23 waren de rollen omgedraaid en eindigde ze met zilver, achter Pieterse.

Vanaf het zomerseizoen 2021 is Van Empel ook regelmatig actief in het wegwielrennen. Haar meest noemenswaardige uitslag tot dusver is een bronzen plak op de EK wegwedstrijd voor beloften in 2022. Ze eindigde op 11 seconden van de winnares, haar landgenote Shirin van Anrooij. In 2023 maakte van Empel de overstap naar Visma-Lease a Bike. Een ploeg uit de UCI Women's World Tour.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

2023
3e etappe Ronde van de Toekomst
Puntenklassement Ronde van de Toekomst

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Dwars door Vlaanderen Waalse Pijl
2024 opgave 17e 37e 8e

Mountainbiken[bewerken | brontekst bewerken]

Cross-country
Seizoen Wereldbeker
OS
Regenboogtrui
WK
Europese kampioenstrui
EK
Nederlandse kampioenstrui
NK
Overige Totaal
aantal
zeges
2022 NVT NVT NVT NVT Wijster, Genk 2
2023 NVT DNS 10e DNS 0
Totaal 0 0 0 0 0 2 2
Resultatentabel
Seizoen Aantal zeges Regenboogtrui Europese kampioenentrui Nederlandse kampioenstrui WB XCO UCI
2022 2 overwinning(en) NVT NVT NVT NVT NVT 111e
2023 0 overwinning(en) NVT DNS 10e DNS 53e 175e
Totaal 2 0 0 0 0 0 0

Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Elite[bewerken | brontekst bewerken]

Podiumplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
Wereldkampioenschappen
Continentale kampioenschappen
Nationale kampioenschappen
Wereldbeker
Superprestige
Trofee
Overige veldritten
Nr. Seizoen Datum Veldrit Cat. Wedstrijdserie
Goud Overwinningen Goud
1. 2021-2022 12 december 2021 Vlag van Italië Val di Sole World Cup, Val di Sole CDM Wereldbeker (nr. 1)
2. 16 januari 2022 Vlag van Frankrijk Flamanville World Cup, Flamanville CDM Wereldbeker (nr. 2)
3. 2022-2023 18 september 2022 Vlag van België Polderscross, Kruibeke C2 Exact Cross (nr. 1)
4. 25 september 2022 Vlag van België Be-Mine Cross, Beringen (nr. 1) C2 Exact Cross (nr. 2)
5. 9 oktober 2022 Vlag van Verenigde Staten Wereldbeker Waterloo, Waterloo (nr. 1) CDM Wereldbeker (nr. 3)
6. 16 oktober 2022 Vlag van Verenigde Staten Wereldbeker Fayetteville, Fayetteville CDM Wereldbeker (nr. 4)
7. 23 oktober 2022 Vlag van Tsjechië Cyclocross Tábor, Tábor (nr. 1) CDM Wereldbeker (nr. 5)
8. 30 oktober 2022 Vlag van België Wereldbeker Maasmechelen, Maasmechelen (nr. 1) CDM Wereldbeker (nr. 6)
9. 1 november 2022 Vlag van België Koppenbergcross, Oudenaarde (nr. 1) C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 1)
10. 5 november 2022 Vlag van België Europees kampioenschap, Namen CC Europese kampioenschappen (nr. 1)
11. 4 december 2022 Vlag van België Scheldecross, Antwerpen (nr. 1) CDM Wereldbeker (nr. 7)
12. 11 december 2022 Vlag van Ierland Wereldbeker Dublin, Dublin CDM Wereldbeker (nr. 8)
13. 1 januari 2023 Vlag van België GP Sven Nys, Baal (nr. 1) C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 2)
14. 22 januari 2023 Vlag van Spanje Wereldbeker Benidorm, Benidorm (nr. 1) CDM Wereldbeker (nr. 9)
15. 28 januari 2023 Vlag van België Flandriencross, Hamme (nr. 1) C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 3)
16. 4 februari 2023 Vlag van Nederland Wereldkampioenschap, Hoogerheide (nr. 1) CM Wereldkampioenschappen (nr. 1)
17. 12 februari 2023 Vlag van België Krawatencross, Lille (nr. 1) C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 4)
18. 19 februari 2023 Vlag van België Brussels Universities Cyclocross, Brussel C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 5)
19. 2023-2024 8 oktober 2023 Vlag van België Be-Mine Cross, Beringen (nr. 2) C2 Exact Cross (nr. 3) [9][10]
20. 15 oktober 2023 Vlag van Verenigde Staten Wereldbeker Waterloo, Waterloo (nr. 2) CDM Wereldbeker (nr. 10) [11]
21. 22 oktober 2023 Vlag van België Druivencross, Overijse C1 Superprestige (nr. 1) [12]
22. 24 oktober 2023 Vlag van Nederland Nacht van Woerden, Woerden C2 Overige [13]
23. 29 oktober 2023 Vlag van België Wereldbeker Maasmechelen, Maasmechelen (nr. 2) CDM Wereldbeker (nr. 11) [14]
24. 1 november 2023 Vlag van België Koppenbergcross, Oudenaarde (nr. 2) C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 6) [15]
25. 5 november 2023 Vlag van Frankrijk Europees kampioenschap, Pontchâteau CC Europese kampioenschappen (nr. 2) [16]
26. 25 november 2023 Vlag van België Urban Cross, Kortrijk C2 X²O Badkamers Trofee (nr. 7) [17]
27. 2 december 2023 Vlag van België Schorrecross, Boom C1 Superprestige (nr. 2) [18]
28. 16 december 2023 Vlag van België Herentals Crosst, Herentals C2 X²O Badkamers Trofee (nr. 8) [19]
29. 23 december 2023 Vlag van België Scheldecross, Antwerpen (nr. 2) CDM Wereldbeker (nr. 12)
30. 27 december 2023 Vlag van België GP Eric De Vlaeminck, Heusden-Zolder C1 Superprestige (nr. 3)
31. 1 januari 2024 Vlag van België GP Sven Nys, Baal (nr. 2) C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 9) [20]
32. 4 januari 2024 Vlag van België Duinencross, Koksijde C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 10)
33. 21 januari 2024 Vlag van Spanje Wereldbeker Benidorm, Benidorm (nr. 2) CDM Wereldbeker (nr. 13)
34. 27 januari 2024 Vlag van België Flandriencross, Hamme (nr. 2) C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 11)
35. 28 januari 2024 Vlag van Nederland GP Adrie van der Poel, Hoogerheide (nr. 2) CDM Wereldbeker (nr. 14)
36. 3 februari 2024 Vlag van Tsjechië Wereldkampioenschap, Tábor (nr. 2) CM Wereldkampioenschappen (nr. 2)
37. 11 februari 2024 Vlag van België Krawatencross, Lille (nr. 2) C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 12) [21]
Zilver 2e plaatsen Zilver
1. 2021-2022 11 september 2021 Vlag van België Rapencross, Lokeren C2 Ethias Cross (nr. 1)
2. 27 december 2021 Vlag van België GP Eric De Vlaeminck, Heusden-Zolder C1 Superprestige (nr. 1)
3. 2022-2023 1 oktober 2022 Vlag van België Berencross, Meulebeke C2 Exact Cross (nr. 2)
4. 13 november 2022 Vlag van Nederland Grote Prijs Beekse Bergen, Hilvarenbeek CDM Wereldbeker (nr. 1)
5. 20 november 2022 Vlag van België Druivencross, Overijse CDM Wereldbeker (nr. 2)
6. 27 november 2022 Vlag van Nederland Vestingcross, Hulst CDM Wereldbeker (nr. 3)
7. 5 januari 2023 Vlag van België Duinencross, Koksijde C1 X²O Badkamers Trofee (nr. 1)
8. 2023-2024 26 december 2023 Vlag van België Cyclocross Asper-Gavere, Gavere CDM Wereldbeker (nr. 4)
Brons 3e plaatsen Brons
1. 2022-2023 8 januari 2023 Vlag van België Cyclocross Zonhoven, Zonhoven CDM Wereldbeker (nr. 1)
2. 15 januari 2023 Vlag van Nederland Nederlands kampioenschap, Zaltbommel CN Nederlandse kampioenschappen
Resultatentabel[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Regenboogtrui
WK
Europeese kampioenstrui
EK
Nederlandse kampioenstrui
NK
Klassementen UCI-
ranking
Podia Aantal
crossen
WB SP Trofee Goud Zilver Brons
↓ Elite ↓
2019-2020 90e 50e 167e 4
2020-2021 11e 23e 6e 19e 22
2021-2022 4e 4e 11e 15e 4e 2 2 24
2022-2023 Goud Goud Brons Goud Goud Goud 16 5 2 24
2023-2024 Goud Goud DNS 4e 8e Goud Brons 19 1 21
Totaal 37 8 2 95

Gravel[bewerken | brontekst bewerken]

2023
Nederlandse kampioenstrui Nederlands kampioene gravel

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Regenboogtrui Wereldkampioene veldrijden: 2021 (beloften)
Nederlandse kampioenstrui Nederlands kampioene veldrijden: 2022 (beloften)
Nederlandse kampioenstrui Nederlands kampioene mountainbiken: 2022 (beloften)
Trofee veldrijden: 2019-2020 (junioren)

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]