Aniek van Alphen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Aniek van Alphen
Aniek van Alphen in 2023
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 1 februari 1999
Geboorteplaats Vlag van Nederland Hapert, Nederland
Nationaliteit Nederlandse
Sportieve informatie
Huidige ploeg Vlag van België 777 (veld)
Vlag van België Fenix-Deceuninck (weg)
Discipline(s) veldrijden, mountainbike, wegwielrennen
Ploegen

2018-2019
2019-2020
2020-2021
2021-

2020-2021
2022
2023
2024
Veldrijden:
Vlag van België Kleur op maat
Vlag van België BNS Technics-Concrete House
Vlag van België Credishop - Fristads
Vlag van België 777
Wegwielrennen:
Vlag van België Ciclismo Mundial
Vlag van België Plantur-Pura
Fenix-Deceuninck Continental
Fenix-Deceuninck
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Aniek van Alphen (Hapert, 1 februari 1999) is een Nederlandse wielrenster. Ze is vooral actief in het veldrijden en op de mountainbike.

Van Alphen staat bekend om het 'springen over de balkjes' in de cross. In het vrouwenpeloton is het springen over de balkjes in tegenstelling tot de mannen nog een zeldzaamheid. Slechts enkele vrouwen beheersen het springen over de balkjes.

In het seizoen 2018-2019 reed ze regelmatig tussen de wereldtop bij de elites, toch reed ze kampioenschappen zoals het EK en NK nog bij de beloften. Op 4 november 2018 werd ze in Rosmalen tijdens de Europese kampioenschappen veldrijden achtste bij de beloften.[1] Bij het NK mountainbiken wist ze op 21 juli 2019 in Sittard zilver te behalen, achter Ceylin del Carmen Alvarado bij de beloften.[2]

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Van Alphen begon met de sport korfbal. De korfbalcarrière van Van Alphen bij VVO Hapert duurde twee jaartjes. Ze was te gedreven zo bleek en kon haar ei niet goed kwijt.

Met twee vriendinnen ging Van Alphen in het voorjaar van 2011 naar een veldwedstrijdje in Bladel. Op de mountainbike van haar broer mocht ze meedoen en ze was meteen verkocht. Dat ze op één na laatste werd, maakte haar niet uit. Van Alphen vond het vooral erg leuk dus heeft ze zich meteen maar aangemeld bij HSW. Sindsdien is Van Alphen niet meer gestopt met fietsen, al combineerde zij haar favoriete sport een paar jaar met run-bike-run wedstrijden. Van de trainingen die zij bij TWC het Snelle Wiel van Twan van Gestel en Erwin van de Ven kreeg, plukt Van Alphen vandaag de dag nog steeds de vruchten. “Met nóg meer plezier nóg harder fietsen” is hun lijfspreuk, ook het balkenspringen heeft ze daar onder de knie gekregen.

Maar de combinatie run-bike-run versus wielrennen bleek niet haalbaar. Op haar vijftiende koos Van Alphen resoluut voor de fiets. Of liever gezegd fietsen, op de weg en met de crossfiets in het veld. Winnen bleek moeilijk tussen haar sterke jaargenoten, maar dat deerde haar niet om bij iedere wedstrijd vol overgave aan de start te staan.

Ieder jaar ging het een beetje beter. Bij de nieuwelingen maar vooral bij de junioren liet ze zich steeds meer van voren zien. Eind 2016 maakte Van Alphen de overstap naar WV Breda. Bij deze wielervereniging kon ze een mooi programma rijden met goede begeleiding van onder meer Camiel van den Bergh, die haar tot op de dag van vandaag nog steeds begeleidt. Zo stond ze aan de start van onder andere Gent-Wevelgem, Healthy Ageing Tour en EPZ Borssele.

Bij wegwedstrijden kan ze goed meekomen. Ze reed iedere koers als juniorvrouw in de voorste gelederen mee, zeker bij klimkoersen, Ook bij wedstrijden met de elitedames stond ze als junior haar mannetje. Toch heeft het veldrijden op dit moment haar voorkeur. Iedere week trainen in Alphen vindt ze helemaal geweldig en ze leeft zich daar dan helemaal uit. Techniek en uithoudingsvermogen zijn haar niet vreemd.

Vanaf 2018 heeft Van Alphen besloten om vól te gaan voor het veldrijden. Dit betekende dus een goede voorbereiding op het seizoen en veel mountainbike wedstrijden rijden. Ze werd opgenomen in de ATB werkgroep met kans op het rijden van wereldbekers en zit in de NL selectie veldrijden met een mooie 8e plaats op het EK. Dat houdt overigens niet in dat ze bij wegwedstrijden niet meer zal starten, in tegendeel.

Van Alphen heeft in seizoen 2018/2019 voor een nieuwe ploeg gekozen. Ze maakte met veel plezier en inzet de overstap naar Kleur op maat – BNS Technics uit België.

In het seizoen 2020/2021 legt Van Alphen de lat weer een stukje hoger door de overstap te maken naar Credishop-Fristads, een van de crossploegen van de broers Roodhooft. Ze werd in 2021 op het WK in Oostende voor haar inspanningen beloond. Daar reed zij achter landgenote Fem van Empel naar het zilver in de titelstrijd van de beloften vrouwen. Een seizoen dat zij al in september met een daverende zege in Lokeren had ingezet. In wegwedstrijden maakt zij vanaf het seizoen 2020/2021 deel uit van het combinatieteam Plantur-Pura aan de zijde van Ceylin del Carmen Alvarado, Sanne Cant, Annemarie Worst, Manon Bakker, Yara Kastelijn, Marthe Truyen, Inge van der Heijden en Karen Verhestraeten.[3]

In het seizoen 2022/2023 won ze de Superprestige-cross in Boom, de Niels Albert CX. Ze was ook geselecteerd voor het WK veldrijden van 2023 in Hoogerheide bij de elite, maar moest zich afmelden vanwege ziekte (Corona).

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Resultatentabel elite[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Regenboogtrui
WK
Europeese kampioenstrui
EK
NK
NK
Klassementen UCI-
ranking
Podia Aantal
crossen
WB SP Trofee TOI TOI Goud Zilver Brons
2016-2017 3
2017-2018 38e 339e 11
2018-2019 16e 112e 1 24
2019-2020 70e 20e 11e 44e 40e 2 2 2 29
2020-2021 13e 8e 9e 15e 1 31
2021-2022 12e 11e 20e 5e 10e 22e 2 24
2022-2023 8e 7e 12e 4e 7e 12e 3 4 1 8
2023-2024 12e 5e 6e 18e Brons 10e 1 6 2 9
Totaal 7 12 8 139

Podiumplaatsen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Wereldkampioenschappen
Continentale kampioenschappen
Nationale kampioenschappen
Wereldbeker
Superprestige
Trofee
Overige veldritten
Nr. Seizoen Datum Veldrit Cat. Wedstrijdserie
Overwinningen
1. 2019-2020 27 oktober 2019 Vlag van Duitsland Munich Super Cross, München C1 Overige (#1)
2. 4 januari 2020 Vlag van Frankrijk Troyes Cyclocross International, Troyes C2 Overige (#2)
3. 2020-2021 26 september 2020 Vlag van België Rapencross Lokeren, Lokeren C2 Ethias Cross (#1)
4. 2022-2023 9 oktober 2022 Vlag van Duitsland International Cyclo Cross Bad Salzdetfurth, Bad Salzdetfurth C2 Overige (#3)
5. 3 december 2022 Vlag van België Niels Albert CX, Boom C1 Superprestige
6. 10 december 2022 Vlag van België Cyclocross Essen, Essen C2 Exact Cross (#2)
7. 2023-2024 17 september 2023 Vlag van Nederland Kleeberg Cross, Mechelen C2 Overige (#4) [4]
2e plaatsen
1. 2019-2020 28 september 2019 Vlag van Frankrijk Chazal Cup, Vittel C2 Overige (#1)
2. 21 december 2019 Vlag van België Waaslandcross, Sint-Niklaas C2 Soudal Classics
3. 2022-2023 10 september 2022 Vlag van Duitsland 4 Bikes Festival Cyclocross Race, Lützelbach (#1) C2 Overige (#2)
4. 11 september 2022 Vlag van Duitsland Internationaler GGEW Grand Prix, Bensheim C2 Overige (#3)
5. 17 september 2022 Vlag van Nederland Kleeberg Cross, Mechelen C2 Overige (#4)
6. 16 januari 2023 Vlag van België Cyclocross Otegem, Otegem (#1) C2 Overige (#5)
7. 2023-2024 9 september 2023 Vlag van Duitsland 4 Bikes Festival Cyclocross Race, Lützelbach (#2) C2 Overige (#6)
8. 15 oktober 2023 Vlag van Nederland GP Oisterwijk, Oisterwijk C2 Overige (#7) [5]
9. 19 oktober 2023 Vlag van België Kermiscross, Ardooie C2 Overige (#8) [6]
10. 11 november 2023 Vlag van België Jaarmarktcross Niel, Niel (#1) C1 Superprestige (#1) [7]
11. 9 december 2023 Vlag van België Cyclocross Essen, Essen C2 Exact Cross [8]
12. 15 januari 2024 Vlag van België Cyclocross Otegem, Otegem (#2) C2 Overige (#9) [9]
3e plaatsen
1. 2018-2019 20 januari 2019 Vlag van Luxemburg Grand Prix Möbel Alvisse, Leudelange C2 Overige (#1)
2. 2019-2020 29 september 2019 Vlag van Frankrijk Canyon Cross Race, Vittel C2 Overige (#2)
3. 28 oktober 2019 Vlag van Tsjechië Toi Toi Cup Slany, Slaný C1 TOI TOI Cup
4. 2021-2022 11 september 2021 Vlag van België Rapencross Lokeren, Lokeren C2 Ethias Cross (#1)
5. 5 februari 2020 Vlag van België Parkcross, Maldegem C2 Ethias Cross (#2)
6. 2022-2023 20 oktober 2022 Vlag van België Kermiscross, Ardooie C2 Overige (#3)
7. 2023-2024 10 september 2023 Vlag van Duitsland Internationaler GGEW Grand Prix Bensheim, Bensheim C2 Overige (#4) [10]
8. 29 oktober 2023 Vlag van België Wereldbeker Maasmechelen, Maasmechelen (#1) CDM Wereldbeker (#1) [11]

Resultatentabel beloften (U23)[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Regenboogtrui
WK
Europeese kampioenstrui
EK
NK
NK
Klassementen Podia Aantal
crossen
Wereldbeker Superprestige Goud Zilver Brons
2015-2016 13e 1
2016-2017 12e 1
2017-2018 7e 1
2018-2019 9e 8e 8e 2
2019-2020 12e 11e Brons 6e 1 3
2020-2021 Zilver 4e Afg. 6e 1 2
Totaal 1 1 10

Podiumplaatsen beloften (U23)[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Seizoen Datum Veldrit Cat. Wedstrijdserie
2e plaats
1. 2020-2021 31 januari 2021 Vlag van België Wereldkampioenschappen, Oostende CM Wereldkampioenschappen
3e plaats
1. 2019-2020 12 januari 2020 Vlag van Nederland Nederlandse kampioenschap, Rucphen CN Nederlandse kampioenschappen

Resultatentabel nieuwelingen (U17) en junioren (U19)[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen NKNK Podia Aantal
crossen
Goud Zilver Brons
↓ Nieuwelingen (U17) ↓
2014-2015 13e 1
↓ Junioren (U19) ↓
2015-2016 13e 1
2016-2017 5e 1
Totaal 3

Mountainbiken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker
OS
Regenboogtrui
WK
Europese kampioenstrui
EK
Nederlandse kampioenstrui
NK
Overige Totaal
aantal
zeges
Junioren
2017 NVT DNS DNS 4e 0
Beloften
2018 NVT DNS DNS Zilver Wetter 1
2019 NVT DNS DNS Zilver 0

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Wereld­ranglijsten
2021 100e
2022 73e

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]