Davis Cup 2018 Wereldgroep

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zie Davis Cup 2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Wereldgroep is het hoogste niveau van de Davis Cup competitie van 2018. De verliezers van de eerste ronde spelen een play-off om in de wereldgroep te blijven en de winnaars gaan verder met de kwartfinales en handhaven zich in de wereldgroep.

Loting[bewerken | brontekst bewerken]

  Eerste ronde
2-4 februari
Kwartfinale
6-8 april
Halve finale
14-16 september
Finale
23-25 november
                                     
   Vlag van Frankrijk Frankrijk 3  
   Vlag van Nederland Nederland 1  
     Vlag van Frankrijk Frankrijk 3  
   
     Vlag van Italië Italië 1  
   Vlag van Italië Italië 3
 
   Vlag van Japan Japan 1  
     Vlag van Frankrijk Frankrijk 3  
     Vlag van Spanje Spanje 2  
   Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië 1  
 
   Vlag van Spanje Spanje 3  
     Vlag van Spanje Spanje 3
   
     Vlag van Duitsland Duitsland 2  
   Vlag van Australië Australië 1
 
   Vlag van Duitsland Duitsland 3  
     Vlag van Frankrijk Frankrijk 1
     Vlag van Kroatië Kroatië 3
   Vlag van Kazachstan Kazachstan 4  
   Vlag van Zwitserland Zwitserland 1  
     Vlag van Kazachstan Kazachstan 1
   
     Vlag van Kroatië Kroatië 3  
   Vlag van Canada Canada 1
 
   Vlag van Kroatië Kroatië 3  
     Vlag van Kroatië Kroatië 3
     Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 2  
   Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3  
   Vlag van Servië Servië 1  
     Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 4
   
     Vlag van België België 0  
   Vlag van Hongarije Hongarije 2
   Vlag van België België 3  

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Frankrijk vs. Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Frankrijk
 Frankrijk
3
Halle olympique, Albertville, Frankrijk[1]
2-4 februari
Hardcourt (i)
Vlag van Nederland
 Nederland
1
1 2 3 4 5
1 Vlag van Frankrijk
Vlag van Nederland
Adrian Mannarino
Thiemo de Bakker
64
77
3
6
3
6
     
2 Vlag van Frankrijk
Vlag van Nederland
Richard Gasquet
Robin Haase
6
4
77
63
3
6
7
5
   
3 Vlag van Frankrijk
Vlag van Nederland
Pierre-Hugues Herbert / Nicolas Mahut
Robin Haase / Jean-Julien Rojer
78
66
6
3
63
77
77
62
   
4 Vlag van Frankrijk
Vlag van Nederland
Adrian Mannarino
Robin Haase
4
6
77
65
7
5
62
77
7
5
 
5 Vlag van Frankrijk
Vlag van Nederland
Richard Gasquet
Thiemo de Bakker
          niet
gespeeld

Japan vs. Italië[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Japan
 Japan
1
Morioka Takaya Arena, Morioka, Japan[2]
2-4 februari
Hardcourt (i)
Vlag van Italië
 Italië
3
1 2 3 4 5
1 Vlag van Japan
Vlag van Italië
Taro Daniel
Fabio Fognini
4
6
6
3
6
4
3
6
2
6
 
2 Vlag van Japan
Vlag van Italië
Yūichi Sugita
Andreas Seppi
4
6
6
2
6
4
4
6
77
61
 
3 Vlag van Japan
Vlag van Italië
Ben McLachlan / Yasutaka Uchiyama
Simone Bolelli / Fabio Fognini
5
7
77
64
63
77
5
7
   
4 Vlag van Japan
Vlag van Italië
Yūichi Sugita
Fabio Fognini
6
3
1
6
6
3
66
78
5
7
 
5 Vlag van Japan
Vlag van Italië
Taro Daniel
Andreas Seppi
          niet
gespeeld

Spanje vs. Groot-Brittannië[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Spanje
 Spanje
3
Club de Tenis Puente Romano, Marbella, Spanje[3]
2-4 februari
Gravel
Vlag van Verenigd Koninkrijk
 Groot-Brittannië
1
1 2 3 4 5
1 Vlag van Spanje
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Albert Ramos Viñolas
Liam Broady
6
3
6
4
78
66
     
2 Vlag van Spanje
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Roberto Bautista Agut
Cameron Norrie
6
4
6
3
3
6
2
6
2
6
 
3 Vlag van Spanje
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Pablo Carreño Busta / Feliciano López
Dominic Inglot / Jamie Murray
6
4
6
4
77
64
     
4 Vlag van Spanje
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Albert Ramos Viñolas
Cameron Norrie
77
64
2
6
77
64
6
2
   
5 Vlag van Spanje
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Roberto Bautista Agut
Liam Broady
          niet
gespeeld

Australië vs. Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Australië
 Australië
1
Pat Rafter Arena, Brisbane, Australië[4]
2-4 februari
Hardcourt
Vlag van Duitsland
 Duitsland
3
1 2 3 4 5
1 Vlag van Australië
Vlag van Duitsland
Alex de Minaur
Alexander Zverev
5
7
6
4
6
4
3
6
64
77
 
2 Vlag van Australië
Vlag van Duitsland
Nick Kyrgios
Jan-Lennard Struff
6
4
6
4
6
4
     
3 Vlag van Australië
Vlag van Duitsland
Matthew Ebden / John Peers
Tim Pütz / Jan-Lennard Struff
4
6
77
61
2
6
77
64
4
6
 
4 Vlag van Australië
Vlag van Duitsland
Nick Kyrgios
Alexander Zverev
2
6
63
77
2
6
     
5 Vlag van Australië
Vlag van Duitsland
Alex de Minaur
Jan-Lennard Struff
          niet
gespeeld

Kazachstan vs. Zwitserland[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Kazachstan
 Kazachstan
4
Daulet National Tennis Centre, Astana, Kazachstan[5]
2-4 februari
Hardcourt (i)
Vlag van Zwitserland
 Zwitserland
1
1 2 3 4 5
1 Vlag van Kazachstan
Vlag van Zwitserland
Dmitry Popko
Henri Laaksonen
6
2
79
67
3
6
7
5
   
2 Vlag van Kazachstan
Vlag van Zwitserland
Michail Koekoesjkin
Adrian Bodmer
3
6
6
3
6
2
6
3
   
3 Vlag van Kazachstan
Vlag van Zwitserland
Timur Khabibulin / Aleksandr Nedovyesov
Marc-Andrea Hüsler / Luca Margaroli
6
4
6
4
3
6
65
77
6
3
 
4 Vlag van Kazachstan
Vlag van Zwitserland
Roman Khassanov
Marc-Andrea Hüsler
3
6
1
6
       
5 Vlag van Kazachstan
Vlag van Zwitserland
Dmitry Popko
Adrian Bodmer
77
65
1
6
[10]
[6]
 

Kroatië vs. Canada[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Kroatië
 Kroatië
3
Gradski vrt Hall, Osijek, Kroatië[6]
2-4 februari
Gravel (i)
Vlag van Canada
 Canada
1
1 2 3 4 5
1 Vlag van Kroatië
Vlag van Canada
Borna Ćorić
Vasek Pospisil
3
6
6
2
6
3
6
2
   
2 Vlag van Kroatië
Vlag van Canada
Viktor Galović
Denis Shapovalov
4
6
4
6
2
6
     
3 Vlag van Kroatië
Vlag van Canada
Marin Čilić / Ivan Dodig
Daniel Nestor / Vasek Pospisil
2
6
3
6
6
4
7
5
6
2
 
4 Vlag van Kroatië
Vlag van Canada
Borna Ćorić
Denis Shapovalov
6
4
6
4
6
4
     
5 Vlag van Kroatië
Vlag van Canada
Viktor Galović
Vasek Pospisil
          niet
gespeeld

Servië vs. Verenigde Staten[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Servië
 Servië
1
Čair Sports Center, Niš, Servië[7]
2-4 februari
Gravel (i)
Vlag van Verenigde Staten
 Verenigde Staten
3
1 2 3 4 5
1 Vlag van Servië
Vlag van Verenigde Staten
Laslo Đere
Sam Querrey
77
64
2
6
5
7
4
6
   
2 Vlag van Servië
Vlag van Verenigde Staten
Dušan Lajović
John Isner
4
6
79
67
3
6
6
3
64
77
 
3 Vlag van Servië
Vlag van Verenigde Staten
Nikola Milojević / Miljan Zekić
Ryan Harrison / Steve Johnson
77
63
2
6
5
7
4
6
   
4 Vlag van Servië
Vlag van Verenigde Staten
Peđa Krstin
Steve Johnson
6
1
7
5
       
5 Vlag van Servië
Vlag van Verenigde Staten
Laslo Đere
John Isner
          niet
gespeeld

België vs. Hongarije[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van België
 België
3
Country Hall Liège, Luik, België[8]
2-4 februari
Hardcourt (i)
Vlag van Hongarije
 Hongarije
2
1 2 3 4 5
1 Vlag van België
Vlag van Hongarije
Ruben Bemelmans
Márton Fucsovics
6
4
4
6
77
65
6
3
   
2 Vlag van België
Vlag van Hongarije
David Goffin
Attila Balázs
6
4
6
4
6
0
     
3 Vlag van België
Vlag van Hongarije
Ruben Bemelmans / Joris De Loore
Attila Balázs / Márton Fucsovics
3
6
4
6
77
62
6
4
5
7
 
4 Vlag van België
Vlag van Hongarije
David Goffin
Márton Fucsovics
7
5
6
4
3
6
6
2
   
5 Vlag van België
Vlag van Hongarije
Julien Cagnina
Zsombor Piros
3
6
63
77
       

Kwartfinales[bewerken | brontekst bewerken]

Italië vs. Frankrijk[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Italië
 Italië
1
Valletta Cambiaso ASD, Genua, Italië[9]
6-8 april
Gravel
Vlag van Frankrijk
 Frankrijk
3
1 2 3 4 5
1 Vlag van Italië
Vlag van Frankrijk
Andreas Seppi
Lucas Pouille
3
6
2
6
6
4
6
3
1
6
 
2 Vlag van Italië
Vlag van Frankrijk
Fabio Fognini
Jérémy Chardy
66
78
6
2
6
2
6
3
   
3 Vlag van Italië
Vlag van Frankrijk
Simone Bolelli / Fabio Fognini
Pierre-Hugues Herbert / Nicolas Mahut
4
6
3
6
1
6
     
4 Vlag van Italië
Vlag van Frankrijk
Fabio Fognini
Lucas Pouille
6
2
1
6
63
77
3
6
   
5 Vlag van Italië
Vlag van Frankrijk
Andreas Seppi
Jérémy Chardy
          niet
gespeeld

Spanje vs. Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Spanje
 Spanje
3
Plaza de Toros de Valencia, Valencia, Spanje[10]
6-8 april
Gravel
Vlag van Duitsland
 Duitsland
2
1 2 3 4 5
1 Vlag van Spanje
Vlag van Duitsland
David Ferrer
Alexander Zverev
4
6
2
6
2
6
     
2 Vlag van Spanje
Vlag van Duitsland
Rafael Nadal
Philipp Kohlschreiber
6
2
6
2
6
3
     
3 Vlag van Spanje
Vlag van Duitsland
Feliciano López / Marc López
Tim Pütz / Jan-Lennard Struff
3
6
4
6
6
3
77
64
5
7
 
4 Vlag van Spanje
Vlag van Duitsland
Rafael Nadal
Alexander Zverev
6
1
6
4
6
4
     
5 Vlag van Spanje
Vlag van Duitsland
David Ferrer
Philipp Kohlschreiber
77
61
3
6
77
64
4
6
7
5
 

Kroatië vs. Kazachstan[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Kroatië
 Kroatië
3
Varaždin Arena, Varaždin, Kroatië[11]
6-8 april
Gravel (i)
Vlag van Kazachstan
 Kazachstan
1
1 2 3 4 5
1 Vlag van Kroatië
Vlag van Kazachstan
Marin Čilić
Dmitry Popko
6
2
6
1
6
2
     
2 Vlag van Kroatië
Vlag van Kazachstan
Borna Ćorić
Michail Koekoesjkin
6
3
65
77
4
6
2
6
   
3 Vlag van Kroatië
Vlag van Kazachstan
Ivan Dodig / Nikola Mektić
Timur Khabibulin / Aleksandr Nedovyesov
62
77
6
4
6
4
6
2
   
4 Vlag van Kroatië
Vlag van Kazachstan
Marin Čilić
Michail Koekoesjkin
6
1
6
1
6
1
     
5 Vlag van Kroatië
Vlag van Kazachstan
Borna Ćorić
Dmitry Popko
          niet
gespeeld

Verenigde Staten vs. België[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Verenigde Staten
 Verenigde Staten
4
Curb Event Center, Nashville, Verenigde Staten[12]
6-8 april
Hardcourt (i)
Vlag van België
 België
0
1 2 3 4 5
1 Vlag van Verenigde Staten
Vlag van België
John Isner
Joris De Loore
6
3
64
77
710
68
6
4
   
2 Vlag van Verenigde Staten
Vlag van België
Sam Querrey
Ruben Bemelmans
6
1
77
65
7
5
     
3 Vlag van Verenigde Staten
Vlag van België
Ryan Harrison / Jack Sock
Sander Gillé / Joran Vliegen
5
7
77
61
77
63
6
4
   
4 Vlag van Verenigde Staten
Vlag van België
Ryan Harrison
Ruben Bemelmans
6
3
6
4
       
5 Vlag van Verenigde Staten
Vlag van België
Sam Querrey
Joris De Loore
          niet
gespeeld

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

Frankrijk vs. Spanje[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Frankrijk
 Frankrijk
3
Stade Pierre-Mauroy, Rijsel, Frankrijk[13]
14-16 september
Hardcourt (i)
Vlag van Spanje
 Spanje
2
1 2 3 4 5
1 Vlag van Frankrijk
Vlag van Spanje
Benoît Paire
Pablo Carreño Busta
7
5
6
1
6
0
     
2 Vlag van Frankrijk
Vlag van Spanje
Lucas Pouille
Roberto Bautista Agut
3
6
77
65
6
4
2
6
6
4
 
3 Vlag van Frankrijk
Vlag van Spanje
Julien Benneteau / Nicolas Mahut
Marcel Granollers / Feliciano López
6
0
6
4
79
67
     
4 Vlag van Frankrijk
Vlag van Spanje
Richard Gasquet
Albert Ramos Viñolas
6
1
4
6
[12]
[14]
     
5 Vlag van Frankrijk
Vlag van Spanje
Nicolas Mahut
Marcel Granollers
77
62
3
6
[11]
[13]
     

Kroatië vs. Verenigde Staten[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Kroatië
 Kroatië
3
Žnjan Beach, Split, Kroatië[14]
14-16 september
Gravel
Vlag van Verenigde Staten
 Verenigde Staten
2
1 2 3 4 5
1 Vlag van Kroatië
Vlag van Verenigde Staten
Borna Ćorić
Steve Johnson
6
4
77
64
6
3
     
2 Vlag van Kroatië
Vlag van Verenigde Staten
Marin Čilić
Frances Tiafoe
6
1
6
3
77
65
     
3 Vlag van Kroatië
Vlag van Verenigde Staten
Ivan Dodig / Mate Pavić
Mike Bryan / Ryan Harrison
5
7
66
78
6
1
77
65
65
77
 
4 Vlag van Kroatië
Vlag van Verenigde Staten
Marin Čilić
Sam Querrey
77
62
66
78
3
6
4
6
   
5 Vlag van Kroatië
Vlag van Verenigde Staten
Borna Ćorić
Frances Tiafoe
60
77
6
1
611
713
6
1
6
3
 

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Frankrijk vs. Kroatië[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Frankrijk
 Frankrijk
1
Stade Pierre-Mauroy, Rijsel, Frankrijk
23-25 november
Gravel (i)
Vlag van Kroatië
 Kroatië
3
1 2 3 4 5
1 Vlag van Frankrijk
Vlag van Kroatië
Jérémy Chardy
Borna Ćorić
2
6
5
7
4
6
     
2 Vlag van Frankrijk
Vlag van Kroatië
Jo-Wilfried Tsonga
Marin Čilić
3
6
5
7
4
6
     
3 Vlag van Frankrijk
Vlag van Kroatië
Nicolas Mahut / Pierre-Hugues Herbert
Ivan Dodig / Mate Pavić
6
4
6
4
3
6
77
63
   
4 Vlag van Frankrijk
Vlag van Kroatië
Lucas Pouille
Marin Čilić
63
77
3
6
3
6
     
5 Vlag van Frankrijk
Vlag van Kroatië
Jo-Wilfried Tsonga
Borna Ćorić
          niet
gespeeld