Naar inhoud springen

Distichorchis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wimpus (overleg | bijdragen) op 3 okt 2017 om 23:19. (→‎Naamgeving en etymologie)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Distichorchis
Distichorchis revoluta
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:Eenzaadlobbigen
Orde:Asparagales
Familie:Orchidaceae (Orchideeën)
Onderfamilie:Epidendroideae
Geslachtengroep:Dendrobieae
Subtribus:Dendrobiinae
Geslacht
Distichorchis
M.A.Clem. & D.L.Jones (2003)
Typesoort
Distichorchis uniflora (Griff.) M.A.Clem. (2003) = Dendrobium uniflorum Griff. (1851)
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Distichorchis is een geslacht met ongeveer veertig soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae. Het geslacht is afgesplitst van Dendrobium.

Het zijn epifytische of lithofytische orchideeën van open laaglandbossen van Zuidoost-Azië. Ze hebben weinig opvallende solitaire bloemen.

Naamgeving en etymologie

  • Synoniem: Dendrobium Sw. (1799) sect. Distichophyllum Hook.f. (1890)

De botanische naam Distichorchis is een samenstelling van Oudgrieks δίστιχος, distichos (tweerijig) en ὄρχις, orchis (orchidee).

Kenmerken

Distichorchis-soorten zijn kleine tot grote epifytische of lithofytische planten met een sympodiale groei, talrijke rechtopstaande of afhangende, gegroefde, dikwijls gezwollen cilindrische of kegelvormige stengels, met talrijke, in twee rijen in één vlak gelegen, lijnlancetvormige tot ovale bladeren met uitgerande top en een sterk gereduceerde zijstandige bloemtros met meestal één solitaire bloem omgeven door een papierachtige bladschede.

De bloemen zijn stevig, wasachtig, langlevend en meestal onopvallend eenkleurig, maar met een grove textuur. De bloemlip is vlezig, met aan de basis een met papillen bezette callus en een nectar (plant)houdend mentum gevormd door het vergroeien van de lip met de voet van het gynostemium. Het gynostemium is kort, gebogen, met papillen bezet en met een naar verhouding lange voet. Er zijn vier gladde, helgele pollinia.

Habitat en verspreidingsgebied

Distichorchis-soorten komen voor op bomen op open plaatsen in groenblijvende laagland- en montane bossen in Thailand, Vietnam, Sumatra, Sulawesi, Borneo, de Filipijnen, Maleisië, de Molukken en de eilanden van de Stille Oceaan.

Taxonomie

Distichorchis is in 2003 door Clements en Jones van Dendrobium afgescheiden. Dit zijn soorten van voornamelijk de sectie Distichophyllum[1].

Het geslacht telt ongeveer veertig soorten. De typesoort is Distichorchis uniflora.

Soortenlijst

Zie ook