Gebruiker:Mx.Alba/Geschiedenis van LHBT-wetten
LHBT-wetten in de oudheid[bewerken | brontekst bewerken]
Oud India[bewerken | brontekst bewerken]
Ayoni oftewel niet-vaginale seks in het algemeen staat in de Arthashastra beschreven als iets wat bestraft dient te worden. Echter, homoseksuele handelingen worden als een klein vergrijp aangemerkt, op straffe van een boete, terwijl op onwettige heteroseksuele seks een veel hogere straf staat. De Dharmasastras, vooral de latere zoals de Vashistha Dharmasutra, verbieden ook non-vaginale seks. De Yajnavalkya Smrti schrijft voor om een boete op te leggen voor dergelijke handelingen met andere mannen. De Manusmriti schrijft een lichte straf voor.[1][2] Vanita zegt dat dat de versen over het bestraffen van seks tussen een vrouw en een maagd zich vooral concentreren op de seksuele puurheid van de maagd.[3]
Oud Palestina[bewerken | brontekst bewerken]
De oude Wet van Moses (Thora) verbiedt mannen om met mannen te liggen (d.w.z. seks bedrijven) in Leviticus 18 en vertelt een verhaal over een poging tot homoseksuele verkrachting in Genesis 19, in het verhaal van Sodom en Gomorra, waarna de beide steden werden vernietigd door God.[4][5]
Assyrië[bewerken | brontekst bewerken]
In de Assyrische maatschappij werden hetero- en homoseksuele seksuele vergrijpen het zelfde bestraft; er stond geen straf op het penetreren van een persoon van dezelfde sociale klasse, een religieuze prostituee, of iemand wiens genderrol niet als uitsluitend mannelijk werd gezien.[6] Dergelijke seksuele relaties werden zelfs als een goed voorteken beschouwd; op de Akkadische kleitablet Summa alu staat: "Als een man seks van achteren bedrijft met een gelijke, zal hij de leider van zijn gelijken en zijn broeders worden."[7][8] Homoseksuele relaties met medesoldaten, slaven, koninklijke bedienden of waarbij mensen die een hogere sociale status hadden gepenetreerd werden, werden gezien als slechte voortekens.[9]
De Midden-Assyrische wet van 1075 v.Chr. bevatte een wel heel harde straf voor homoseksualiteit onder militairen: "Wanneer een man liefde bedrijft met een wapenbroeder, zal van hem een eunuch gemaakt worden."[10][11][12] Een gelijksoortige wet luidt als volgt: "Indien een heer ligt met zijn buurman, wanneer hij daarvoor is vervolgd en veroordeeld, dan zal men met hem liggen en hem tot eunuch maken." Deze wettekst veroordeeld een situatie die draait om homoseksuele verkrachting. Assyrische mannen konden mannelijke prostituees bezoeken of seks hebben met een andere man, zolang er geen leugenachtige roddels over verspreid werden en er geen sprake was van verkrachting.[13]
Romeinse Rijk[bewerken | brontekst bewerken]
In het Romeinse Rijk waren de lichamen van jeugdige burgers strikt verbonden terrein. De Lex Scantinia voorzag in hoge straffen voor mensen die een seksuele misdaad stuprum begingen tegen een vrijgeboren mannelijke minderjarige. Er is onenigheid onder experts of de Lex Scantinia de doodstraf eiste of een hoge boete.[14][15][16] Acceptabele seksuele partners van hetzelfde geslacht waren mannen die niet de rechten van staatsburgers bezaten: slaven, mannelijke prostituees en eerlozen, entertainers of anderen die technisch gezien wel vrij waren maar die door hun losbandige levensstijl toch buiten de wet stonden.
Mannelijke burgers die bewust orale seks gaven of anale seks ontvingen werden geminacht, maar er is weinig bewijs dat hen wettelijke sancties werden opgelegd.[17][18] In de rechtszaal en politieke retoriek werden regelmatig beschuldigingen van vervrouwelijking en passiefe seksuele gedragingen gebracht aan het adres van voornamelijk "democratische" politici (populares) zoals Julius Caesar en Marcus Antonius.[19]
De Romeinse wet beschreef al in de 2e eeuw v.Chr. verkrachting van een mannelijke burger en benoemde dat zelfs een man "van schandelijke en twijfelachtige zeden" het zelfde recht als andere burgers had om zijn lichaam niet onderworpen te zien aan gedwongen seks.[20][21] Een wet die waarschijnlijk dateert uit de dictatuur van Julius Caesar definieerde verkrachting als gedwongen seks tegen "jongens, vrouwen of wie dan ook"; de verkrachter kon worden geëxecuteerd, een zeldzame straf in Romeins recht.[22] Gedwongen seks met een slaaf, die wettelijk een eigendom was, of met een man die als infamis geclassificeerd werd, zoals een prostituee of een acteur, kon volgens die wet als verkrachting gezien worden; de eigenaar van de slaaf kon echter wel de dader vervolgen voor het beschadigen van zijn eigendom.[23]
In het leger van de Romeinse Republiek was seks met medesoldaten een schending van de etiquette tegen seks met burgers en werd streng bestraft, tot aan zelfs de doodstraf,[24] als een schending van de militaire discipline.[25] De Griekse historicus Polybios noemt dat deserteurs, dieven, meineedplegers en "zij die zich in hun jeugd aan zichzelf vergrepen hebben" doodgeknuppeld dienden te worden (fustuarium).[26] Antieke bronnen spreken vaak over de effecten van seksuele intimidatie door officieren, maar jongere soldaten die een superieur beschuldigden moesten laten zien dat zij niet vrijwillig de passieve rol aan hadden genomen of aan prostitutie hadden gedaan.[27] Soldaten waren vrij om seksuele relaties te hebben met hun mannelijke slaven;[28] Het gebruik van het lichaam van een medesoldaat met burgerrechten was verboden, niet homoseksuele gedragingen per se.[29] Tegen de tijd van de Late Republiek en gedurende de gehele periode van het Romeinse Keizerrijk is er toenemend bewijs dat mannen wiens levensstijl volgens moderne definities als "homoseksueel" te bestempelen is vrij en openlijk in het leger dienden.[30]
Hoewel het Romeinse recht een huwelijk tussen twee mannen niet erkende, en Romeinen over het algemeen het huwelijk zagen als een heteroseksueel instituut met als primair doel om nageslacht te produceren, werden er in het vroege Keizerrijk wel huwelijksrituelen voltrokken voor homoseksuele paren. Juvenalis merkte met afkeuring op dat zijn kennissen vaak naar dergelijke vieringen gingen.[31][32] De keizer Nero is zelf twee keer getrouwd met een man, eenmaal als de bruid met een bevrijde slaaf genaamd Pythagoras, en een keer als de bruidegom met de eunuch Sporus, die publiek optrad als Nero's vrouw en daarbij alle regalia van de Romeinse keizerin droeg.[33][34]
Vanaf de 3e eeuw n.Chr. begon homoseksualiteit als algemene misdaad bestreden te worden met onder andere het verbieden van mannelijke prostitutie door Philippus I Arabs. Tegen het eind van de 4e eeuw, nadat het Romeinse rijk gekerstend was door Constantijn de Grote was op passieve homoseksualiteit de straf van verbranding komen te staan.[35] Onder de Codex Theodosianus stond "dood door het zwaard" als straf voor "een man die als een vrouw paart".[36] Onder Justitianus I werden alle homoseksuele daden, wie de partners ook waren, tegennatuurlijk verklaard en met de dood bestraft.[37]
Britse Rijk[bewerken | brontekst bewerken]
Het Verenigd Koninkrijk introduceerde in al haar koloniën antihomowetten, vooral in de 19e eeuw toen het Britse rijk op haar hoogtepunt was.[38] In 2008 waren de helft van de 71 landen die homoseksualiteit criminaliseerden voormalige Britse koloniën.[39]
Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel LGBT rights by country or territory op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (en) Ali, Daud (2012). Sexual Diversity in Asia, c. 600-1950. Routledge, "Censured sexual acts and early medieval society in India", pp. 50-51. ISBN 978-0415600590.
- ↑ (en) Vanita, Ruth, Kidwai, Saleem (2021). Same-Sex Love in India: A Literary History. Penguin Random House India Private Limited. ISBN 978-8184759693.
- ↑ (en) Vanita, Ruth (2005). Love's Rite: Same-Sex Marriage in India and the West. Palgrave Macmillan, "Introduction", p. 32. ISBN 978-1403970381.
- ↑ Fields, Weston W. (1997). Sodom and Gomorrah: History and Motif in Biblical Narrative. A&C Black. ISBN 978-0567062611.
- ↑ (en) Loader, J.A. (1990). A Tale of Two Cities: Sodom and Gomorrah in the Old Testament, Early Jewish and Early Christian Traditions. Peeters Publishers. ISBN 9789024253333.
- ↑ (en) Nissenen, Martti (2004). Homoeroticism in the Biblical World: A Historical Perspective. Fortress Press, pp. 24-28.
- ↑ (en) Greenberg, David F. (15 augustus 1990). The Construction of Homosexuality. University of Chicago. ISBN 9780226306285.
- ↑ (en) Gerig, Bruce, Homosexuality in the Ancient Near East, beyond Egypt. epistle.us (2005). Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ (en) Mazzalonga, Mike (1996). Gay Rights Or Wrongs: A Christian's Guide to Homosexual Issues and Ministry, p. 11. ISBN 978-0899007731.
- ↑ (en) Ancient History Sourcebook: The Code of the Assura, c. 1075 BCE. Fordham University. Geraadpleegd op 30 april 2023. "I.20. If a man have intercourse with his brother-in-arms, they shall turn him into a eunuch."
- ↑ (en) Holland, Erik (2004). The Nature of Homosexuality: Vindication for Homosexual Activists and the Religious Right. iUniverse, p. 334. ISBN 978-0595305087. Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ (en) Wilhelm, Amara Das (2010). Tritiya-Prakriti: People of the Third Sex: Understanding Homosexuality, Transgender Identity and Intersex Conditions Through Hinduism (Abridged Version). Xlibris Corporation, p. 69. ISBN 978-1453503164. Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ (en) Driver, G.R., Miles, J.C. (1935). The Assrian Laws. The University of Toronto Law Journal . DOI:10.2307/824801.
- ↑ (grc) Plutarchus (ca. 100 n.Chr.). Moralia, 288a.
- ↑ (en) Habinek, Thomas, Schiesaro, Alessandro (1997). The Roman Cultural Revolution. ISBN 978-0521580922. Geraadpleegd op 23 april 2023.
- ↑ (en) Richlin, Amy (1993). Not Before Homosexuality: The Materiality of the Cinaedus and the Roman Law Against Love Between Men. Journal of the History of Sexuality 3 (4): 545-546
- ↑ Richlin 1993, pp. 214-215.
- ↑ (en) Williams, Craig A. (2010). Roman Homosexuality. Oxford University Press, pp. 214-215. ISBN 978-0195388749. Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ (en) Edwards, Catharine (2002). The Politics of Immorality in Ancient Rome. Cambridge University Press. ISBN 978-0521893893. Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ (la) Cato de Oudere (ca. 200 v.Chr.). De Re Floria.
- ↑ Richlin 1993, p. 561.
- ↑ Richlin 1993, pp. 562–563.
- ↑ (en) McGinn, Thomas A.J. (2003). Prostitution, Sexuality, and the Law in Ancient Rome. Oxford University Press, p. 314. ISBN 978-0195161328.
- ↑ McGinn 2003, p. 40.
- ↑ (en) Phang, Sara Elise (2001). Roman Military Service: Ideologies of Discipline in the Late Republic and Early Principate. Cambridge University Press, p. 93. ISBN 978-1139468886.
- ↑ (la) Polybios, Historiai 6.37.9 (ca. 120 v.Chr.). "The bastinado is also inflicted on those who steal anything from the camp; on those who give false evidence; on young men who have abused their persons"
- ↑ Phang 2001, pp. 280-285.
- ↑ Phang 2001, p. 3.
- ↑ (en) Williams, Craig A. (2010). Roman Homosexuality. Oxford University Press, p. 112. ISBN 978-0195388749. Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ Phang 2001, pp. 285-292.
- ↑ (la) Juvenalis (ca. 100 n.Chr.). Satiren 2.
- ↑ Williams 2010, p. 26.
- ↑ (la) Gaius Suetonius Tranquillus (ca. 100 n.Chr.). De vita Caesarum.
- ↑ Williams 2010, pp. 284-286.
- ↑ (en) Groneberg, Michael, Funke, Christian (2011). Combatting Homophobia - Experiences and Analyses Pertinent to Education. Lit Verlag. ISBN 9783643111463 pagina=193.
- ↑ (la) Codex Theodosianus 9.7.3 (342 n.Chr.).
- ↑ Groneberg 2011, p. 193.
- ↑ (en) Kirby, Michael (2013). The sodomy offence: England's least lovely criminal law export? (pdf). Gearchiveerd op 10 oktober 2020. Human Rights, Sexual Orientation and Gender Identity in the Commonwealth: Struggles for Decriminalisation and Change
- ↑ (en) Westcott, Ben, The homophobic legacy of the British Empire. CNN (12 september 2018). Gearchiveerd op 11 september 2018. Geraadpleegd op 9 mei 2023.