Gebruiker:Trydence/Ae2

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Aerorozwidka
Trydence/Ae2
Geschiedenis
Opgericht 2014
Oprichter Wolodymyr Kochetkow-Sukach
Yaroslaw Honchar
Natan Khazin
Dmytro Lisenbart
Structuur
Voorzitter Inna Honchar (vanaf 2022)
Plaats Vlag van Oekraïne UKR
Type niet-gouvernementele organisatie
Doel de overwinning van Oekraïne in de Russisch-Oekraïense Oorlog
Media
Website aerorozvidka.xyz

Aerorozwidka (Oekraïens: Аеророзвідка, "luchtverkenning") is een team en niet-gouvernementele organisatie in Oekraïne die de oprichting en implementatie van netwerkgerichte oorlogsvoering en robotachtige militaire capaciteiten voor de veiligheids- en defensietroepen van Oekraïne bevordert. Binnen zijn grenzen neemt het maatschappelijk middenveld deel aan het afweren van agressie tegen Oekraïne. De oprichters van Aerorozwidka zijn allen vrijwilligers.

Vestiging[bewerken | brontekst bewerken]

Natan Khazin, de leider van de "Joodse Honderd"[1] van Euromaidan, een jager van de eerste "Azov" -groep, begon te zoeken naar mogelijkheden voor de technische bewapening van het Oekraïense leger aan het begin van de bezetting van de Krim door Rusland in 2014. Na een mislukte reis naar Israël, die hulp van vrijwilligers weigerde, wendde Natan Khazin zich tot zijn vriend van Maidan Oleh. Hij maakte panoramische shots van een DJI Phantom-drone, de clip "Oekraïne door de ogen van een drone" is meer dan een miljoen keer bekeken op YouTube. Het was deze drone, die aan vrijwilligers werd gegeven, die zorgde dat de Aerorozwidka begon.[2]

De eerste testen van UAV door Aerorozwidka, 2014.
Het eerste Aerorozwidka-logo.

Wolodymyr Kochetkow-Sukach nam deze drone en ging ermee naar het "Aidar" -bataljon, waarna hij positieve feedback kreeg. Vervolgens beloofde Yaroslaw Honchar het apparaat aan te passen voor actie in gevechtsomstandigheden, wat hij samen met de computeracademie "Krok" deed. Als gevolg hiervan nam het vliegbereik van Oekraïense drones toe van 300 m naar 3 km. Ook vliegtuigmodelkringen, individuele amateurs en commerciële organisaties sloten zich bij de zaak aan. De apparaten werden continu verbeterd, waarna ze constant werden gebruikt in de strijdkrachten van Oekraïne of in een van de vrijwilligersbataljons.[2]

Status en samenwerking[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het begin van haar activiteit had de vrijwilligersgroep van de luchtinlichtingendienst al ervaring met samenwerking met de strijdkrachten, de interne troepen van het ministerie van Binnenlandse Zaken en de nationale garde van Oekraïne, en had ze hulp van de staatsgrensdienst van Oekraïne. Later werden leden van de gemeenschap in groepen naar inlichtingendiensten gestuurd.[3]

Een van de gevechtseenheden, waaronder de leden en oprichters van Aerorozwidka.

In december 2015 sloten leden van de Aerorozwidka zich aan bij de strijdkrachten van Oekraïne in de vorm van militaire eenheid A2724, het Centrum voor de implementatie en ondersteuning van geautomatiseerde operationele (gevechts) controlesystemen. De eenheid werd gevormd door vrijwilligers van de Aerorozwidka-groep, die op dat moment werkte in afzonderlijke inlichtingeneenheden 74 en 131.[3] De nieuwe eenheid sloot zich aan bij de communicatie- en cyberbeveiligingstroepen van de strijdkrachten van Oekraïne. In 2020 heeft het ministerie van Defensie van Oekraïne deze militaire eenheid echter op initiatief van de generale staf van de strijdkrachten van Oekraïne geliquideerd.[4][5][6] In het NAVO-systeem is de eenheid geclassificeerd als C4ISR (command, control, communications, IT (computers), intelligence, surveillance, instrumental intelligence).[7]

In juli 2020 registreerden leden van de vrijwilligersgroep de NGO "Aerorozwidka" in Oekraïne.[8][9]

In maart 2021 vindt een reorganisatie plaats, waarna de militaire eenheid A2724 wordt hersteld in de structuur van het Ministerie van Defensie.[10] Een deel van de eenheid, dat werkte in de richting van videobewaking, valt onder het bevel van het Joint Forces Command van de strijdkrachten van Oekraïne. Later, eind 2021, wordt ook het Centrum voor Innovaties en Defensietechnologieën[11] afgesplitst (vanaf 2022 verschijnt het in officiële bronnen onder de naam Centrum voor Innovaties en Ontwikkeling van Defensietechnologieën[12][13][14][15]). Het andere deel van de voormalige militaire eenheid A2724 wordt de wetenschappelijke staf van het Militair Instituut voor Telecommunicatie en Informatisering.[5]

Werkzaamheid[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 2022 omvatten de werkterreinen van Aerorozwidka onder meer:

  • ontwikkeling, testen en implementatie van geautomatiseerde controle-instrumenten, in de eerste plaats een systeem voor het weergeven van de situationele situatie ("Delta" situationeel bewustzijnssysteem);[16][17][18]
  • ontwikkeling, testen, implementatie en toepassing van verschillende sensoren voor het situationele situatiesysteem, in het bijzonder videobewaking;[19][20][21][22]
  • ontwerp en gebruik van onbemande luchtvaartuigen met meerdere rotoren;
  • bevordering van de hervorming van de strijdkrachten van Oekraïne, voornamelijk met betrekking tot de implementatie van het C4ISR-systeem;
  • samenwerking met de staatsautoriteiten op het gebied van de ontwikkeling van de capaciteiten van de veiligheids- en defensiesector van Oekraïne om veteranen van de luchtinlichtingendienst te integreren in het burgerleven;
  • uitvoering van andere wetenschappelijke en technische projecten en toepassing van militaire ervaring in civiele gebieden (in het Tsjernobyl-reservaat[21][22][23], deelname aan internationale evenementen: CWIX[24], Sea Breeze, Fast Trident[5][25]).

Drones[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2014 meldde Wolodymyr Kochetkow-Sukach dat Aerorozwidka al alternatieve onbemande luchtvaartuigen produceert voor de behoeften van de Antiterroristische operatie, op basis van standaard helikopters die in winkels worden verkocht en deze te moderniseren. Daarna zijn drones geschikt voor tactische verkenningen. De apparaten werkten in vijf detachementen aan de frontlinies en lieten resultaten zien. Ze stuurden gegevens, foto's met geotags op een afstand van maximaal 2 km. Dit is voldoende voor de commandant om te besluiten het detachement te sturen.[26]

R18 octocopter-prototype.
R18 drone-testbombardementen via RKG-1600 in het bereik "Shyrokyi Lan", 2020.
Zie R18 (drone) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2016 lanceerde Aerorozwidka een programma om de eerste prototypes van onbemande luchtvaartuigen te ontwikkelen. Al in 2019 werd het model, dat werd ingezet tijdens een speciale operatie in de Antiterroristische operatie, volledig getest. Op 24 februari 2022 zijn ongeveer 50 sets R18-octocopters vervaardigd[27], die acht motoren hebben voor een grotere betrouwbaarheid.[28] De helikopter kan verticaal opstijgen en landen[29], heeft een bereik van 5 km, kan ongeveer 40 minuten in de lucht blijven en kan 5 kg laadvermogen dragen. Tijdens de bouw worden Oekraïense en geïmporteerde componenten gebruikt. Oorspronkelijk ontwikkeld om medicijnen en voedsel te leveren, werden de plannen voor gebruik echter gewijzigd door de Russische invasie op 24 februari 2022. De R18 bommenwerper werd echter ook gebruikt voor een grootschalig offensief door de Russen. Sovjet cumulatieve antitankgranaten RKG-3 of RKG-1600 bommen gemaakt op basis daarvan door wapensmeden van Mayak plant worden gebruikt als projectielen.[30][31][32] De R18 kan drie van dergelijke munitie vervoeren.[33][34][35][36][37][38][39]

Daarnaast verzamelt Aerorozwidka drones van derden, die gevechtseenheden gebruiken voor verkenning en het aanpassen van artillerievuur.[27][29][40] Deze omvatten met name commerciële DJI-[41][42] en Autel-drones, die meestal als vrijwillige hulp komen. PD-1[36], Leleka-100[43] en andere drones[7] komen ook aan voor gebruik in de oorlog.

Aerorozwidka geeft aan dat in 2022 het gebruik van drones in oorlog gemeengoed is, ze hun plek hebben in het leger en op het slagveld. Bovendien zijn ze hetzelfde verbruiksmateriaal als cartridges, omdat ze kunnen worden vernietigd. Tegelijkertijd is het verschil in kosten tussen Aerorozwidka-drones en vijandelijk materieel dat met behulp van deze drones wordt vernietigd, erg groot. Bovendien redt op deze manier geneutraliseerd vijandelijk materieel het leven van burgers en Oekraïense militairen.[28]

Russische invasie in 2022[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 24 februari 2022 was een enorm konvooi van Russische voertuigen onderweg van Wit-Rusland langs de rechteroever van de Dnjepr naar Kiev. Op deze dag ontmoetten militaire eenheden de vijand bij Hostomel.[29][44][45] Om de omsingeling van de hoofdstad te voorkomen, begonnen militaire eenheden met de hulp van luchtverkenning drones het konvooi van de Russische strijdkrachten vanaf de kant van Malyn aan te vallen. Na verschillende explosies stopten de Russische troepen met rijden in een enorm konvooi en verdeelden ze zich in groepen van 5-10 voertuigen. Het was ook mogelijk om de artillerie op de magazijnen van de vijand aan te passen en deze te vernietigen, waardoor de bevoorrading werd afgesneden.[33][34][46][47]

Met behulp van drones en terminals van Starlink hebben Oekraïense troepen het kilometerslange konvooi gestopt. Dankzij de communicatie die is opgezet met behulp van drones en "Starlinks", troffen Oekraïense troepen de achterste magazijnen nabij de Wit-Russische grens, die de bevoorrading naar het eerste echelon afsloten, zegt luchtverkenning. Stabiele communicatie is bijvoorbeeld alleen mogelijk dankzij de hoge snelheid van gegevensoverdracht via Starlink.[48] Later voegden Oekraïense militaire eenheden zich bij het werk met R18-octocopters[45], andere drones en "Starlinks" in verschillende richtingen van vijandelijkheden.[37] De communicatie vindt plaats in het situationeel bewustzijnssysteem "Delta".[27][47]

Interessante feiten[bewerken | brontekst bewerken]

  • De term "luchtverkenning" werd bedacht door de oprichters Yaroslaw Honchar, Wolodymyr Kochetkow-Sukach en Natan Khazin. Daarvoor bestond de term "luchtfotografie" in Oekraïne.[2]
  • Op 9 februari 2015 vond een krachtige explosie plaats in Donetsk. Vertegenwoordigers van de luchtverkenning meldden dat zij de correctors van deze staking waren.[49]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Aerorozvidka (NGO) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.