Grand Prix Formule 1 van Portugal 1988

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Portugal 1988 werd gehouden op 25 september 1988 op Estoril.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de negende keer bezette McLaren de eerste startrij, voor Ivan Capelli in de March.

Race[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste start werd geannuleerd doordat Andrea de Cesaris stilviel op de grid, de tweede doordat Derek Warwick stilviel en aangereden werd door de Cesaris, Luis Perez-Sala en Satoru Nakajima. Bij de derde start pakte Ayrton Senna onmiddellijk de leiding. Bij het ingaan van de tweede ronde kwam Prost op het rechte stuk bij start/finish echter langszij en passeerde Senna in de eerste bocht. Dit leidde tot ruzie bij McLaren na de race. Prost bouwde zijn voorsprong uit en bleef uiteindelijk aan kop.

Senna had problemen, waardoor Capelli dichterbij kon komen. In de 22ste ronde ging de Italiaan hem voorbij. Ook Gerhard Berger ging Senna nog voorbij en Nigel Mansell kwam hoe langer, hoe dichter. De krachtige Honda-motor was echter superieur op de snelle gedeelten van de baan. Berger had intussen de snelste ronde neergezet toen hij dichter bij Capelli trachtte te komen, maar hij spinde van de baan in de 36ste ronde. Hij had per ongeluk zijn brandblusser geactiveerd, wat leidde tot het bevriezen van zijn been.

In de 54ste ronde trachtten Senna en Mansell Jonathan Palmer op een ronde te zetten. Bij die manoeuvre raakte Mansell Senna en de Brit ging van de baan. Doorheen de hele race streden Mauricio Gugelmin, Nelson Piquet, Michele Alboreto, Riccardo Patrese en Thierry Boutsen voor het laatste puntje. In de 29ste ronde moest Patrese opgeven met een kapotte radiator en een ronde later moest ook Piquet opgeven met koppeling- en versnellingsbakproblemen.

In de 55ste ronde ging Alboreto Senna voorbij en nam de vierde plaats over. Ook Boutsen en Derek Warwick gingen de Braziliaan nog voorbij. Prost won overtuigend, voor een verbazende Capelli, die slechts 9,5 seconde achter hem finishte. Boutsen ging nog in de laatste ronde voorbij Alboreto en werd derde. Ook warwick ging de Italiaan nog voorbij. Senna pakte het laatste puntje.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nummer Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 11 Vlag van Frankrijk Alain Prost McLaren-Honda 70 1:37:40.958 1 9
2 16 Vlag van Italië Ivan Capelli March-Judd 70 + 9.553 3 6
3 20 Vlag van België Thierry Boutsen Benetton-Ford 70 + 44.619 13 4
4 17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Warwick Arrows-Megatron 70 + 1:07.419 10 3
5 27 Vlag van Italië Michele Alboreto Ferrari 70 + 1:11.884 7 2
6 12 Vlag van Brazilië Ayrton Senna McLaren-Honda 70 + 1:18.269 2 1
7 36 Vlag van Italië Alex Caffi Dallara-Ford 69 + 1 Ronde 17  
8 24 Vlag van Spanje Luis Perez-Sala Minardi-Ford 68 + 2 Rondes 19  
9 14 Vlag van Frankrijk Philippe Streiff AGS-Ford 68 + 2 Rondes 21  
10 25 Vlag van Frankrijk René Arnoux Ligier-Judd 68 + 2 Rondes 23  
11 31 Vlag van Italië Gabriele Tarquini Coloni-Ford 65 + 5 Rondes 26  
12 21 Vlag van Italië Nicola Larini Osella 63 + 7 Rondes 25  
NF 15 Vlag van Brazilië Mauricio Gugelmin March-Judd 59 Motor 5  
NF 5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Williams-Judd 54 Spin 6  
NF 3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 53 Oververhitting 22  
NF 19 Vlag van Italië Alessandro Nannini Benetton-Ford 52 Handling 9  
NF 28 Vlag van Oostenrijk Gerhard Berger Ferrari 35 Spin 4  
NF 1 Vlag van Brazilië Nelson Piquet Lotus-Honda 34 Koppeling 8  
NF 6 Vlag van Italië Riccardo Patrese Williams-Judd 29 Radiator 11  
NF 23 Vlag van Italië Pierluigi Martini Minardi-Ford 27 Motor 14  
NF 29 Vlag van Frankrijk Yannick Dalmas Larrousse-Ford 20 Alternator 15  
NF 2 Vlag van Japan Satoru Nakajima Lotus-Honda 16 Spin 16  
NF 22 Vlag van Italië Andrea de Cesaris Rial-Ford 11 Aandrijving 12  
NF 18 Vlag van Verenigde Staten Eddie Cheever Arrows-Megatron 10 Turbo 18  
NF 30 Vlag van Frankrijk Philippe Alliot Larrousse-Ford 7 Motor 20  
NF 26 Vlag van Zweden Stefan Johansson Ligier-Judd 4 Motor 24  
NQ 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Julian Bailey Tyrrell-Ford    
NQ 9 Vlag van Italië Piercarlo Ghinzani Zakspeed    
NQ 33 Vlag van Italië Stefano Modena EuroBrun-Ford    
NQ 10 Vlag van Duitsland Bernd Schneider Zakspeed    
PQ 32 Vlag van Argentinië Oscar Larrauri EuroBrun-Ford    

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Pole-position Alain Prost McLaren-Honda 1:17.411
Snelste ronde Gerhard Berger Ferrari 1:21.961


Vorige race:
Grand Prix van Italië 1988
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
39e seizoen (1988)
Volgende race:
Grand Prix van Spanje 1988

Vorige race:
Grand Prix van Portugal 1987
Grand Prix van Portugal Volgende race:
Grand Prix van Portugal 1989