Formule 1 in 1982

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
33e Formule 1-seizoen (1982)
Volgende: 1983
Vorige: 1981
Keke Rosberg, Zandvoort, 3 juli 1982
Algemene informatie
Races 16
Coureurs 40
Constructeurs 18
Verdedigend
kampioen
Vlag van Brazilië Nelson Piquet (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Finland Keke Rosberg 44
(1e titel)
2e plaats Vlag van Frankrijk Didier Pironi 39
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson 39
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Italië Ferrari 74
(7e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 69
3e plaats Vlag van Frankrijk Renault 61
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1-seizoen 1982 was het 33ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 23 januari en eindigde op 25 september na zestien races.

Bijtanken werd toegestaan tijdens een race en moest dus tijdens de pitstop gebeuren. Dit werd 2 jaar zo gedaan (tot en met 1984), waarna het weer voor 9 jaar verboden werd omwille van veiligheidsreden. Vanaf 1994 mocht er opnieuw worden bijgetankt. In het seizoen 2010 werd opnieuw besloten het bijtanken te schrappen tijdens de race.

Keke Rosberg werd wereldkampioen met slechts één overwinning. Maar liefst elf coureurs van zeven verschillende teams wonnen een Grand Prix en geen enkele coureur won meer dan twee races. Gilles Villeneuve vond de dood bij een ongeluk in de kwalificatie van de Grand Prix van België. Riccardo Paletti was de laatste coureur die bij een ongeluk tijdens een race om het leven kwam, voor Roland Ratzenberger en Ayrton Senna.

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
358
1 GP van Zuid-Afrika Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 23 januari
359
2 GP van Brazilië Vlag van Brazilië Circuit van Jacarepagua Rio de Janeiro 21 maart
360
3 GP van de Verenigde Staten West Vlag van Verenigde Staten Long Beach GP Circuit Long Beach (Californië) 4 april
361
4 GP van San Marino Vlag van Italië Autodromo Dino Ferrari Imola 25 april
362
5 GP van België Vlag van België Circuit Zolder Heusden-Zolder 9 mei
363
6 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 23 mei
364
7 GP van de Verenigde Staten Oost Vlag van Verenigde Staten Stratencircuit Detroit Detroit (Michigan) 6 juni
365
8 GP van Canada Vlag van Canada Circuit Gilles Villeneuve Montreal (Quebec) 13 juni
366
9 GP van Nederland Vlag van Nederland Circuit Park Zandvoort Zandvoort 3 juli
367
10 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Brands Hatch West Kingsdown 18 juli
368
11 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit Paul Ricard Le Castellet 25 juli
369
12 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Hockenheimring Hockenheim 8 augustus
370
13 GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk Österreichring Spielberg 15 augustus
371
14 GP van Zwitserland Vlag van Frankrijk Circuit de Dijon-Prenois Dijon 29 augustus
372
15 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Monza 12 september
373
16 GP van Las Vegas Vlag van Verenigde Staten Caesars Palace Grand Prix Circuit Las Vegas (Nevada) 25 september

Afgelast[bewerken | brontekst bewerken]

  • De Grand Prix van Argentinië werd in februari afgelast vanwege politieke onrust in Argentinië.[1] Een tweede reden was dat sponsors zich hadden teruggetrokken na de staking van de coureurs tijdens de eerste race Grand Prix van 1982 in Zuid Afrika in januari.[2]
  • De Grand Prix van Spanje werd afgelast vanwege veiligheidsredenen en verouderde faciliteiten.[3]
  • De Grand Prix van Australië was een reserve race die gehouden kon worden in Ravenhall, aan de rand van de stad Melbourne.[4] Deze race ging uiteindelijk niet door.
Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
2 GP van Argentinië Vlag van Argentinië Autódromo Municipal del Parque Almirante Brown
de la Ciudad de Buenos Aires
Buenos Aires 7 maart
10 GP van Spanje Vlag van Spanje Circuito Permanente del Jarama San Sebastián de los Reyes 27 juni
Res GP van Australië Vlag van Australië Ravenhall Melbourne 3 oktober

Resultaten en klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Grands Prix[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) GP van Zuid-Afrika Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Renault M Verslag
2 Vlag van Brazilië GP van Brazilië Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Renault M Verslag
3 GP van de Verenigde Staten West Vlag van Italië Andrea de Cesaris Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford M Verslag
4 Vlag van San Marino GP van San Marino Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Italië Ferrari G Verslag
5 Vlag van België GP van België Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk John Marshall Watson Vlag van Verenigd Koninkrijk John Marshall Watson Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford M Verslag
6 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Italië Riccardo Patrese Vlag van Italië Riccardo Patrese Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford G Verslag
7 GP van de Verenigde Staten Oost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Verenigd Koninkrijk John Marshall Watson Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford M Verslag
8 Vlag van Canada GP van Canada Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-BMW G Verslag
9 Vlag van Nederland GP van Nederland Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Warwick Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Italië Ferrari G Verslag
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Finland Keke Rosberg Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Henton Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford M Verslag
11 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Italië Riccardo Patrese Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk Renault M Verslag
12 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Frankrijk Patrick Tambay Vlag van Italië Ferrari G Verslag
13 Vlag van Oostenrijk GP van Oostenrijk Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Italië Elio de Angelis Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford G Verslag
14 Vlag van Zwitserland GP van Zwitserland Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Finland Keke Rosberg Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Ford G Verslag
15 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk Renault M Verslag
16 GP van Las Vegas Vlag van Frankrijk Alain Prost Vlag van Italië Michele Alboreto Vlag van Italië Michele Alboreto Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford G Verslag

Puntentelling[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

De elf beste resultaten van alle wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Nr Coureur Grands Prix Punten
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Brazilië
BRA

VSW
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Zwitserland
ZWI
Vlag van Italië
ITA

LSV
1 6 Vlag van Finland Keke Rosberg 5 DSQ 2 2 DNF 4 DNF 3 DNFP 5 3 2 1 8 5 44
2 28 Vlag van Frankrijk Didier Pironi 18 6 DNF 1S WD 2 3 9PS 1 2 3 DNSP 39
3 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson 6 2 6 1S DNF 1 3 9 DNF DNF DNF 9 13 4 2 39
4 15 Vlag van Frankrijk Alain Prost 1S 1PS DNF DNF DNFP 7 NCPS DNF DNF 6 2 DNF 8 2PS DNF 4P 34
5 8 Vlag van Oostenrijk Niki Lauda 4 DNF 1S DSQ DNF DNF DNF 4 1 8 DNS 5 3 DNF DNF 30
6 16 Vlag van Frankrijk René Arnoux 3P DNF DNF DNFP DNF DNFP 10 DNF DNFP DNF 1P 2 DNF 16 1S DNF 28
7 27 Vlag van Frankrijk Patrick Tambay 8 3 4 1 4 DNF 2 DNS 25
8 3 Vlag van Italië Michele Alboreto 7 4 4 3 DNF 10 DNF DNF 7 DNF 6 4 DNF 7 5 1S 25
9 11 Vlag van Italië Elio de Angelis 8 DNF 5 4 5 DNF 4 DNF 4 DNF DNF 1 6 DNF DNF 23
10 2 Vlag van Italië Riccardo Patrese DNF DNF 3 DNF 1S DNF 2 15 DNF DNFS DNF DNF 5 DNF DNF 21
11 1 Vlag van Brazilië Nelson Piquet DNF DSQ DNF 5 DNF DNQ 1 2 DNF DNF DNFS DNFPS 4 DNF DNF 20
12 25 Vlag van Verenigde Staten Eddie Cheever DNF DNF DNF 3 DNF 2 10 DNQ DNF 16 DNF DNF DNF 6 3 15
13 33 (3x)/ 5 (12x) Vlag van Ierland Derek Daly 14 DNF DNF DNF 6 5 7 5 5 7 DNF DNF 9 DNF 6 8
14 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell DNF 3 7 DNF 4 DNF DNF DNF 9 DNF 8 7 DNF 7
15 27 Vlag van Canada Gilles Villeneuve DNF DNF DSQ 2 DNS 6
16 5 Vlag van Argentinië Carlos Reutemann 2 DNF 6
17 22 Vlag van Italië Andrea de Cesaris 13 DNF DNFP DNF DNF 3 DNF 6 DNF DNF DNF DNF DNF 10 10 9 5
18 26 Vlag van Frankrijk Jacques Laffite DNF DNF DNF 9 DNF 6 DNF DNF DNF 14 DNF 3 DNF DNF DNF 5
19 5 (1x)/ 28 (2x) Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti DNF 3P DNF 4
20 31 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jarier DNF 9 DNF 4 DNF DNQ DNF DNF 14 DNF DNF DNF DNQ DNF DNF DNS 3
21 29 Vlag van Zwitserland Marc Surer 7 9 8 5 10 DNF 13 6 DNF 15 DNF 7 3
22 23 Vlag van Italië Bruno Giacomelli 11 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 11 7 9 5 DNF 12 DNF 10 2
23 10 Vlag van Chili Eliseo Salazar 9 DNF DNF 5 DNF DNF DNF DNF 13 DNQ DNF DNF DNQ 14 9 DNQ 2
24 9 Vlag van Duitsland Manfred Winkelhock 10 5 DNF DSQ DNF DNF DNF DNQ 12 DNQ 11 DNF DNF DNF DNQ NC 2
25 30 Vlag van Italië Mauro Baldi DNQ 10 DNQ DNF DNQ DNF 8 6 9 DNF DNF 6 DNQ 12 11 2
26 20 Vlag van Brazilië Chico Serra 17 DNF DNQ 6 DNPQ 11 DNQ DNF DNF 11 7 DNQ 11 DNQ 1
27 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Henton DNQ DNQ DNF DNF DNF 8 9 NC DNF 8S 10 7 DNF 11 DNF 8 0
28 17 Vlag van Duitsland Jochen Mass 12 8 8 DNF DNQ 7 11 DNF 10 DNF 0
29 4 Vlag van Zweden Slim Borgudd 16 7 10 0
30 18 Vlag van Brazilië Raul Boesel 15 DNF 9 8 DNPQ DNF DNF DNF DNQ DNQ DNF DNQ DNF DNQ 13 0
31 14 Vlag van Colombia Roberto Guerrero DNQ DNQ DNF DNQ DNQ DNF DNF DNQ DNF DNQ 8 DNF DNF NC DNS 0
32 35 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Warwick DNF DNQ DNQ DNF DNF DNQ DNFS DNF 15 10 DNF DNF DNF DNF 0
33 17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rupert Keegan DNQ DNF DNF DNQ 12 0
34 33/ 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Lees DNF 12 0
36 Vlag van Italië Teo Fabi DNQ DNQ DNQ NC DNF DNPQ DNQ DNF DNF DNQ DNF DNF DNF DNQ 0
32 Vlag van Italië Riccardo Paletti DNQ DNPQ DNQ DNF DNPQ DNPQ DNF DNF 0
33 Vlag van Ierland Tommy Byrne DNQ DNF DNQ DNQ DNF 0
33 Vlag van Nederland Jan Lammers DNQ DNQ DNQ DNF DNQ DNQ 0
19 Vlag van Spanje Emilio de Villota DNPQ DNPQ DNQ DNQ DNPQ 0
12 Vlag van Brazilië Roberto Moreno DNQ 0
Pos. Nr Coureur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Brazilië
BRA

VSW
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Zwitserland
ZWI
Vlag van Italië
ITA

LSV
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Klassement bij de constructeurs[bewerken | brontekst bewerken]

Alle behaalde coureurspunten tellen mee voor het constructeurskampioenschap.

Pos. Constructeur Nr. Grands Prix Punten
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Brazilië
BRA

VSW
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Zwitserland
ZWI
Vlag van Italië
ITA

LSV
1 Vlag van Italië Ferrari 27 DNF DNF DSQ 2 DNS 8 3 4 1 4 DNF 2 DNS 74
28 18 6 DNF 1S WD 2 3 9PS 1 2 3 DNSP 3P DNF
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford 7 6 2 6 1S DNF 1 3 9 DNF DNF DNF 9 13 4 2 69
8 4 DNF 1S DSQ DNF DNF DNF 4 1 8 DNS 5 3 DNF DNF
3 Vlag van Frankrijk Renault 15 1S 1PS DNF DNF DNFP 7 NCPS DNF DNF 6 2 DNF 8 2PS DNF 4P 62
16 3P DNF DNF DNFP DNF DNFP 10 DNF DNFP DNF 1P 2 DNF 16 1S DNF
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Ford 5 2 DNF DNF DNF 6 5 7 5 5 7 DNF DNF 9 DNF 6 58
6 5 DSQ 2 2 DNF 4 DNF 3 DNFP 5 3 2 1 8 5
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford 11 8 DNF 5 4 5 DNF 4 DNF 4 DNF DNF 1 6 DNF DNF 30
12 DNF 3 7 DNF 4 DNF DNF DNQ DNF 12 9 DNF 8 7 DNF
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford 3 7 4 4 3 DNF 10 DNF DNF 7 DNF 6 4 DNF 7 5 1S 25
4 16 7 10 DNF DNF 8 9 NC DNF 8S 10 7 DNF 11 DNF 8
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-BMW 1 DNF 5 DNF DNQ 1 2 DNF DNF DNFS DNFPS 4 DNF DNF 22
2 DNF DNF 15 DNF DNFS DNF DNF 5 DNF DNF
8 Vlag van Frankrijk Ligier-Matra 25 DNF DNF DNF 3 DNF 2 10 DNQ DNF 16 DNF DNF DNF 6 3 20
26 DNF DNF DNF 9 DNF 6 DNF DNF DNF 14 DNF 3 DNF DNF DNF
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford 1 DSQ DNF 19
2 DNF 3 1S DNF 2
10 Vlag van Italië Alfa Romeo 22 13 DNF DNFP DNF DNF 3 DNF 6 DNF DNF DNF DNF DNF 10 10 9 7
23 11 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 11 7 9 5 DNF 12 DNF 10
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arrows-Ford 29 DNQ DNQ DNF 7 9 8 5 10 DNF 13 6 DNF 15 DNF 7 5
30 DNQ 10 DNQ DNF DNQ DNF 8 6 9 DNF DNF 6 DNQ 12 11
12 Vlag van Duitsland ATS-Ford 9 10 5 DNF DSQ DNF DNF DNF DNQ 12 DNQ 11 DNF DNF DNF DNQ NC 4
10 9 DNF DNF 5 DNF DNF DNF DNF 13 DNQ DNF DNF DNQ 14 9 DNQ
13 Vlag van Italië Osella-Ford 31 DNF 9 DNF 4 DNF DNQ DNF DNF 14 DNF DNF DNF DNQ DNF DNF DNS 3
32 DNQ DNPQ DNQ DNF DNPQ DNPQ DNF DNF
14 Vlag van Brazilië Fittipaldi-Ford 20 17 DNF DNQ 6 DNPQ 11 DNQ DNF DNF 11 7 DNQ 11 DNQ 1
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk March-Ford 17 12 8 8 DNF DNQ 7 11 DNF 10 DNF DNQ DNF DNF DNQ 12 0
18 15 DNF 9 8 DNPQ DNF DNF DNF DNQ DNQ DNF DNQ DNF DNQ 13
19 DNPQ DNPQ DNQ DNQ DNPQ
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ensign-Ford 14 DNQ DNQ DNF DNQ DNQ DNF DNF DNQ DNF DNQ 8 DNF DNF NC DNS 0
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Toleman-Hart 35 DNF DNQ DNQ DNF DNF DNQ DNFS DNF 15 10 DNF DNF DNF DNF 0
36 DNQ DNQ DNQ NC DNF DNPQ DNQ DNF DNF DNQ DNF DNF DNF DNQ
18 Vlag van Hongkong (1959-1997) Theodore-Ford 33 14 DNF DNF DNQ DNQ DNQ DNF DNF DNQ DNQ DNQ DNF DNQ DNQ DNF 0
Pos. Constructeur Nr. Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Brazilië
BRA

VSW
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON

VSO
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Zwitserland
ZWI
Vlag van Italië
ITA

LSV
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Wetenswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Het was voor het eerst dat er drie Grand Prix in hetzelfde land gehouden werden. De drie Grands Prix werden gereden in Amerika op de circuits in Long Beach, Detroit, en Las Vegas. In Italië werden pas in 2020 voor het eerst sinds 1982 drie Grands Prix gereden.