Grand Prix Formule 1 van Monaco 1982

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Monaco 1982 werd gehouden op 23 mei 1982 in Monaco.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De race werd gekenmerkt door een groot aantal positiewisselingen in de laatste ronden. In de 74ste ronde viel Alain Prost, die aan de leiding reed, uit door een crash. In de 75ste ronde reed Riccardo Patrese aan de leiding, maar viel stil in Loews. In de laatste ronde viel Didier Pironi in de tunnel zonder benzine, waarop hetzelfde gebeurde met Andrea de Cesaris. Derek Daly leidde hierop even, maar crashte eveneens. De winnaar van de race werd uiteindelijk toch Patrese. Hij slaagde erin de wagen opnieuw te herstarten door zijn wagen de heuvel af te rijden. Pironi en de Cesaris werden tweede en derde geklasseerd.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nummer Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 2 Vlag van Italië Riccardo Patrese Brabham-Ford 76 1:54:11.259 2 9
2 28 Vlag van Frankrijk Didier Pironi Ferrari 75 Geen benzine 5 6
3 22 Vlag van Italië Andrea de Cesaris Alfa Romeo 75 Geen benzine 7 4
4 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Lotus-Ford 75 + 1 Ronde 11 3
5 11 Vlag van Italië Elio de Angelis Lotus-Ford 75 + 1 Ronde 15 2
6 5 Vlag van Ierland Derek Daly Williams-Ford 74 Ongeluk 8 1
7 15 Vlag van Frankrijk Alain Prost Renault 73 Spin 4  
8 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Henton Tyrrell-Ford 72 + 4 Rondes 17  
9 29 Vlag van Zwitserland Marc Surer Arrows-Ford 70 + 6 Rondes 19  
10 3 Vlag van Italië Michele Alboreto Tyrrell-Ford 69 Ophanging 9  
NF 6 Vlag van Finland Keke Rosberg Williams-Ford 64 Botsing 6  
NF 8 Vlag van Oostenrijk Niki Lauda McLaren-Ford 56 Motor 12  
NF 1 Vlag van Brazilië Nelson Piquet Brabham-BMW 49 Turbo 13  
NF 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson McLaren-Ford 35 Elektrisch probleem 10  
NF 9 Vlag van Duitsland Manfred Winkelhock ATS-Ford 31 Differentieel 14  
NF 26 Vlag van Frankrijk Jacques Laffite Ligier-Matra 29 Handling 18  
NF 25 Vlag van Verenigde Staten Eddie Cheever Ligier-Matra 27 Olielek 16  
NF 10 Vlag van Chili Eliseo Salazar ATS-Ford 22 Mechanisch defect 20  
NF 16 Vlag van Frankrijk René Arnoux Renault 14 Spin 1  
NF 23 Vlag van Italië Bruno Giacomelli Alfa Romeo 4 Aandrijving 3  
NQ 30 Vlag van Italië Mauro Baldi Arrows-Ford    
NQ 33 Vlag van Nederland Jan Lammers Theodore-Ford    
NQ 17 Vlag van Duitsland Jochen Mass March-Ford    
NQ 35 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Warwick Toleman-Hart    
NQ 31 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jarier Osella-Ford    
NQ 14 Vlag van Colombia Roberto Guerrero Ensign-Ford    
PQ 36 Vlag van Italië Teo Fabi Toleman-Hart    
PQ 32 Vlag van Italië Riccardo Paletti Osella-Ford    
PQ 18 Vlag van Brazilië Raul Boesel March-Ford    
PQ 20 Vlag van Brazilië Chico Serra Fittpaldi-Ford    
PQ 19 Vlag van Spanje Emilio de Villota March-Ford        

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Pole-position René Arnoux Renault 1:23.281
Snelste ronde Riccardo Patrese Brabham-Ford 1:26.354


Vorige race:
Grand Prix van België 1982
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
33e seizoen (1982)
Volgende race:
Grand Prix van de Verenigde Staten Oost 1982

Vorige race:
Grand Prix van Monaco 1981
Grand Prix van Monaco Volgende race:
Grand Prix van Monaco 1983