Harry Martinson

Harry Edmund Martinson
6 mei 1904 – 11 februari 1978
Geboorteland	Zweden
Geboorteplaats	Jämshög, Blekinge
Overlijdensplaats	Stockholm
Nobelprijs	Literatuur
Jaar	1974
Reden	"zijn geschriften vatten de dauwdruppel en weerspiegelen de kosmos"
Samen met	Eyvind Johnson
Voorganger(s)	Patrick White
Opvolger(s)	Eugenio Montale

Harry Edmund Martinson (Jämshög (Blekinge), 6 mei 1904 – Stockholm, 11 februari 1978) was een Zweeds schrijver. In 1949 werd hij verkozen tot de Zweedse Academie en betrok als negende persoon zetel 15 tot zijn dood in 1978. In 1974 won hij een gedeelde Nobelprijs voor Literatuur "geschriften die de dauwdruppel vatten en de kosmos weerspiegelen." Dat hij de Nobelprijs won was vrij controversieel omdat hij op dat moment deel uitmaakte van de jury, evenals Eyvind Johnson die dat jaar ook de Nobelprijs voor Literatuur won.

Leven

Martinson werd geboren in Jämshög op 6 mei 1904 als enige jongen van zeven kinderen. Op zesjarige leeftijd overleed zijn vader en het jaar daarop emigreerde zijn moeder naar Amerika, waardoor hij opgroeide in een weeshuis op het Zweedse platteland. Op zestienjarige leeftijd begon hij als matroos de wereld over te reizen, hierdoor verbleef hij langere tijd in India en Brazilië. Dit deed hij tot zijn 23e, toen hij vanwege tuberculose het varen op zee op moest geven.

Martinson staat vooral bekend als dichter en taalvirtuoos, maar maakte ook naam met een aantal 'proletarisch' genoemde romans, waarin hij de eenvoud en rust van de natuur verheerlijkt tegenover de vervlakking. Tussen 1929 en 1940 was hij getrouwd met Moa Martinson, eveneens schrijver.Door de vele kritiek volgend op de door hem ontvangen Nobelprijs pleegde hij in 1978 zelfmoord met een schaar in het Karolinska-ziekenhuis in Stockholm.

Bibliografie

Romans

Nässlorna blomma (Netels in bloei)^[1] 1935
Vägen ut (Wegen uit) 1936
Den förlorade jaguaren 1941
Vägen till Klockrike (De weg naar Klockrike) 1948

Essays

Resor utan mål (Doelloze Reizen) 1932
Kap farväl (Kaap Vaarwel) 1933
Svärmare och harkrank 1937
Midsommardalen 1938
Det enkla och det svåra 1938
Verklighet till döds (Realiteit tot de dood) 1940
Utsikt från en grästuva 1963

Postuum uitgegeven:

Gyro 1986 (Geschreven omstreeks 1946-47)

Poëzie

Spökskepp (Spookschip) 1929
Nomad (Nomade) 1931
Natur 1934
Passad (Passaat) 1945
Cikada 1953
Aniara 1956
Gräsen i Thule 1958
Vagnen 1960
Dikter om ljus och mörker 1971
Tuvor 1973

Postuum uitgegeven:

Längs ekots stigar 1978
Doriderna 1980

Hoorspelen

Gringo
Salvation 1947
Lotsen från Moluckas 1948

Toneelstuk

Tre knivar från Wei 1964

Psalm

De blomster som i marken bor

Films

Vägen till Klockrike (De weg naar Klockrike)

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Harry Martinson op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Harry Martinson op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Harry Martinson: Catching the Dewdrop, Reflecting the Cosmos door Ulf Larssoon, 4 juni 2004 op Nobelprize.org
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Harry Martinson op de Zweedstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ Harry Martinson op Lettergoesting. Gearchiveerd op 8 december 2008. Geraadpleegd op 1 november 2008.

[1] Harry Martinson op Lettergoesting. Gearchiveerd op 8 december 2008. Geraadpleegd op 1 november 2008.

[1]