Heinkel He 111

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:a453:afb7:1:dc96:fbc:3be3:3423 (overleg) op 18 mrt 2020 om 15:14. (Italië aan de tekst toegevoegd)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Heinkel He 111H-6
Heinkel He 111
Algemeen
Fabrikant Heinkel
Rol Bommenwerper
Bemanning 5
Varianten V1, V2, V3, 111A-0, 111B, 111F, 111P, 111H, 111Z, 2.111
Status
Gebruik Duitsland (1936-?), Spanje (?-1965),Italië,Bulgarije, China, Hongarije, Roemenië en Slowakije
Afmetingen
Lengte 16,6 m
Hoogte 4,2 m
Spanwijdte 22,6 m
Vleugeloppervlak 87,6 m²
Gewicht
Leeggewicht 7720 kg
Startgewicht 12030 kg
Max. gewicht 14075 kg
Krachtbron
Motor(en) 2× Jumo 211F-1 watergekoelde inverted V-12
Vermogen elk 986 kW
Prestaties
Topsnelheid 400 km/u
Klimsnelheid (naar 5185m) 4,3 m/s
Actieradius 2800 km
Dienstplafond 8390 m
Bewapening
Boordgeschut 7×7.92 mm MG 15 of MG 81 mitrailleurs, sommige vervangen door 1× 20 mm MG FF kanon (midden op de neus), 1× 13 mm MG 131 mitrailleur (boven de achterste cockpit)
Bommen 2000kg extern en 1×500 kg intern of intern 2000 kg
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

Een Heinkel He 111 was een bommenwerper die door de Duitse Luftwaffe tijdens de Spaanse Burgeroorlog en de Tweede Wereldoorlog werd ingezet en aan alle fronten dienstdeed. Het was de ruggengraat van de Duitse bommenwerpervloot. Het prototype vloog voor het eerst in februari 1935 en werd ontwikkeld onder het mom van vrachtvliegtuig om onder de eisen van het Verdrag van Versailles uit te komen en werd om deze reden ook wel de 'geheime bommenwerper' genoemd.

Het toestel werd ook ingezet als transportvliegtuig en als sleepvliegtuig voor zweefvliegtuigen. Alhoewel het verouderd was tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog, moest het in dienst blijven door ontwikkelingsproblemen met zijn opvolger, de Heinkel He 177. Het was uitgerust met het navigatiesysteem Knickebein.

Tijdens de Slag om Engeland bleek hoe kwetsbaar het toestel was in zijn confrontatie met de Hawker Hurricane en de Supermarine Spitfire van de RAF. In 1940 nam het toestel deel aan de bombardementen op Engelse steden waaronder Coventry. In 1941 was de RAF technisch zóver, dat haar nachtjagers in staat waren om de Heinkel 111 neer te halen. Het enige pluspunt was zijn taaiheid, een aangeschoten toestel was vaak toch in staat in de lucht te blijven.

De He-111 is ook het toestel dat werd gebruikt bij het bombardement op Rotterdam.

De Heinkel diende tevens als lanceerplatform voor de V-1 (vliegende bom). De meest eigenaardige versie was de Heinkel He 111Z waarbij twee rompen werden verbonden via één vleugel met een vijfde motor in het midden. Dit type werd gebouwd om het reuzezweefvliegtuig, de Messerschmitt Me 321 te slepen.

De Heinkel He 111 bleef tot 1965 bij de Spaanse luchtmacht in gebruik. De Heinkel He 111 werd tevens aangekocht door Italië,Bulgarije, China, Hongarije, Roemenië en Slowakije

Externe link

Zie de categorie Heinkel He 111 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.