Mark van der Maarel (Arnhem, 12 augustus1989) is een Nederlandsvoetballer die doorgaans als verdediger speelt. Hij stroomde in 2009 door naar het eerste elftal van FC Utrecht en in juli 2023 verlengde hij zijn contract tot medio 2024.[1] Zo maakte hij onafgebroken vijftien jaar vol bij de Utrechtse club.[2] In maart 2024 kondigde Van der Maarel aan na het seizoen 2023/24 te stoppen als professioneel voetballer.[3]
Van der Maarel speelde in de jeugd bij Argon en Haarlem voordat hij in 2008 naar FC Utrecht vertrok. Daar sloot hij aan bij Jong FC Utrecht.[4] Vervolgens debuteerde Van der Maarel op 20 september 2009 in het eerste elftal. In de uitwedstrijd tegen ADO Den Haag verving hij Sander Keller. Drie dagen later stond hij voor het eerst in de basis.[5] In september en oktober van dat jaar werd hij ook geselecteerd voor Nederland onder 21.[4] Tot speelminuten kwam het daarbij niet.[6] Van der Maarel startte in zijn carrière als rechtervleugelverdediger, werd gedurende zijn loopbaan centrale verdediger, maar kan ook als linkervleugelverdediger uit de voeten.[7][8]
Van der Maarel werd in het seizoen 2017/2018 door de supporters van FC Utrecht uitgeroepen tot beste speler van het seizoen. Hiermee won hij de David di Tommaso-trofee. Het publiek beloonde hem voor zijn getoonde spel, zijn doorzettingsvermogen en het feit dat hij dat seizoen de iconische grens van tweehonderd Eredivisiewedstrijden voor FC Utrecht doorbrak.[14] Voor Van der Maarel betekende dit meer dan alleen het winnen van een onderscheiding. Voor Van der Maarel was het een blijk van waardering en de bevestiging dat hij het sentiment richting hem had weten te veranderen.[4] Van der Maarel was in zijn beginjaren bij FC Utrecht namelijk niet altijd even geliefd bij de supporters en werd zelfs wel eens uitgefloten. Later werd hij een echte publiekslieveling. Zo richtte bijvoorbeeld een supporter een geheel vak op de tribune voor fans van Van der Maarel in.[15] Hij kreeg de bijnamen Parel van der Maarel en MOB (Money Over Bitches) van der Maarel, wat staat voor hard werken prioriteit geven boven vrouwen.[16][17][18][19] Het typeert de strijdlust van Van der Maarel. Zo vocht hij zich, nadat hij na een trainerswissel of na het aantrekken van een andere speler geregeld op de reservebank belandde, in de meeste gevallen weer terug in de basiself.[19][20][21][22] Daarbij heeft Van der Maarel als (reserve-)aanvoerder met enige regelmaat de aanvoerdersband gedragen.[4][23][24][25]
In juli 2023 verlengde Van der Maarel zijn aflopende contract met één seizoen.[26] Bij deze verlenging werden afspraken gemaakt over een rol binnen de club na zijn voetbalcarrière, zo bleek ook uit de door ESPN geproduceerde documentaire Gewoon Mark van der Maarel.[27][28] In het opvolgende seizoen kondigde Van der Maarel op 15 maart 2024 aan bezig te zijn aan zijn laatste seizoen als speler in het professionele voetbal.[5] Hij was al langere tijd bezig met het besluit en hakte mede door zijn positie in de toenmalige selectie de knoop door om te stoppen. Daarnaast gaf Van der Maarel aan zich ook bewust te zijn van de impact van een carrière als profvoetballer op zijn gezin en ook dat in zijn overweging te hebben meegenomen.[8] Met op het moment van de aankondiging stond de teller voor Van der Maarel op 388 officiële wedstrijden voor de club, waarmee hij achter Leo van Veen (410 wedstrijden) en Jean-Paul de Jong (404 wedstrijden) de op dat moment geldende top drie met spelers met de meeste officiële wedstrijden voor FC Utrecht aanvulde.[29]
Na zijn aankondiging om te stoppen maakte Van der Maarel in de wedstrijd op 3 april 2024 tegen PEC Zwolle voor het eerst sinds november 2023 weer minuten. In de met 5–1 gewonnen thuiswedstrijd liet hij zich na zijn invalbeurt gelden met onder meer voorbereidend werk en werd hij uitgeroepen tot man van de wedstrijd. Tijdens en na de wedstrijd werd hij door de supporters toegezongen.[30][31] Na deze speelronde werd Van der Maarel in het elftal van de week van het Algemeen Dagblad en Voetbal International opgenomen.[32][33]
Van der Maarel behaalde zijn vwo diploma, waarna hij begon met een rechtenstudie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Na het behalen van zijn propedeuse stopte Van der Maarel met de studie omdat zijn voetbalcarrière serieuzer werd.[4]
In 2016 koos een deelnemer van Miljoenenjacht om te spelen met een koffer met nummer twee, verwijzend naar het rugnummer van Van der Maarel. De deelnemer won uiteindelijk een geldbedrag van 155.000 euro.[35]
Van der Maarel maakte meer dan vijftien seizoenen bij dezelfde club vol. Op het moment van stoppen was hij daarmee, op Bram van Polen na, de langst dienende speler voor eenzelfde club in het Nederlandse betaalde voetbal.[36] Op de vraag of er nooit sprake was geweest van een overstap benoemde Van der Maarel dat hij wel eens met het NoorseAalesund om de tafel had gezeten, maar dat hem toen direct werd verzocht te tekenen. Daar knapte hij op af. Van der Maarel stond ook eens niet onwelwillend tegenover een vertrek naar Engeland, maar zo'n transfer vond uiteindelijk geen doorgang.[4][37]
_(cropped).jpg)
Nederland
33'
David di Tommaso-trofee
David di Tommaso-trofee
· 
· 
·
26 Boussaid ·
29 Handwerker ·
31 Branderhorst ·
32 Nijhuis ·
34 Flamingo ·
37 Lidberg ·
77 Romeny ·
Coach: Jans
· Assistent-trainer: Penders
· Assistent-trainer: Scheepers
· Keeperstrainer: Wapenaar