Nederduitse Gereformeerde Kerk (Dolerende)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nederduitse Gereformeerde Kerk
Indeling
Hoofdstroming Protestantisme
Richting Gereformeerd calvinisme
Voortgekomen uit Ned. Herv. Kerk in 1886
Afsplitsingen Geen. In 1892 samengevoegd met grootste deel Chr. Geref. Kerk tot Geref. Kerken in Ned.
Aard
Locatie 306 kerken in Nederland (1892)
Aantal leden 181.000 (1892)
Karakter Orthodox-gereformeerd
Portaal  Portaalicoon   Christendom
Protestantisme

Titelpagina Statenvertaling

in Nederland

..Stromingen

Lutheranisme
Lutheranisme
Vrijzinnig protestantisme
Vrijzinnig protestantisme
Midden-orthodoxie
Protestantse Kerk in Nederland
Modern-gereformeerd
Voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland
Orthodox-protestantisme
Calvinisme
Gereformeerd protestantisme
Orthodox-protestantisme
Orthodox-gereformeerd
Orthodox-gereformeerden
Bevindelijk gereformeerden
Bevindelijk gereformeerden
Evangelisch

Evangelisch christendom

De Nederduitse Gereformeerde Kerken is de kerkelijke stroming die in 1886 is ontstaan tijdens de Doleantie, als afscheiding van de Nederlandse Hervormde Kerk.

Deze kerk heeft in 1892 samen met nagenoeg de gehele Christelijke Gereformeerde Kerk de Gereformeerde Kerken in Nederland gevormd.

De naam moet niet worden verward met de Nederduitse Gereformeerde Kerk, wat de naam was van de publieke kerk, die ten tijde van de Reformatie in 1571 is ontstaan, en die in 1816 is overgegaan in de Nederlandse Hervormde Kerk. De naam 'Nederduitse Gereformeerde Kerken' is overigens wel een verwijzing naar deze 'voorloper' van de Hervormde Kerk.

De belangrijkste voorman van het Voorlopig kerkverband van Nederduitsche Gereformeerde Kerken (dolerende), zoals de naam officieel luidde, was dr. Abraham Kuyper, die later zou uitgroeien tot dé leidende figuur in Gereformeerd Nederland.