Rally van Groot-Brittannië

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf RAC rally)
Rally van Groot-Brittannië
Algemene statistieken
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Hoofdkwartier Deeside (huidige vorm)
Ondergrond Onverhard
Aantal edities 75
Rally in het WK 1973–heden
Eerste editie 1932
Winnaar Vlag van Verenigd Koninkrijk A.H. Loughborough
Eerste editie in WK 1973
Winnaar Vlag van Finland Timo Mäkinen
Laatste editie 2019
Winnaar Vlag van Estland Ott Tänak
Meeste overwinningen Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier (5)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Rally van Groot-Brittannië, formeel bekend onder de naam Wales Rally of Great Britain, en voorheen als de RAC Rally, is een rallyevenement die in zijn huidige vorm gehouden wordt in Wales, in Groot-Brittannië, als ronde van het wereldkampioenschap rally.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De inaugurele editie van de rally vond plaats in 1932, onder de naam Royal Automobile Club (RAC) Rally. Het was het eerste grote rallyevenement van de moderne tijd in Groot-Brittannië, die toentertijd gestart werd vanuit verschillende steden her en der op het eiland. Het officiële programma luidde:

"Different routes are followed from the nine starting points, each approximately 1,000 miles (1,600 km) long, but all finishing at Torquay. On every route there are four controls in addition to the starting and finishing controls, and these are open for periods varying from seven to four hours. Competitors may report at these controls at any time during the hours of opening.......At the final control they must check in as near their fixed finishing time as possible, and any considerable deviation from this time results in loss of marks."

Naast dat de route moest worden afgelegd binnen een bepaald tijdschema, moesten de deelnemers ook speciale oefeningen ondergaan die te maken hadden met langzaam rijden, acceleratie en remmen. Bij de finish vond ook een Concours d'Elegance plaats. Een officiële winnaar was er niet, maar Kolonel A.H. Loughborough wordt doorgaans erkend als degene die het minst aantal strafpunten ontving. De rally werd tot aan 1939 in deze vorm verreden. Met de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog kende het evenement echter geen doorgang, en zou pas in 1951 weer terugkeren. Vanaf de jaren zestig begon de rally, naast meer professionaliteit, ook een internationale status te creëren, met voornamelijk een groot aantal deelnemers uit Scandinavische landen, die uiteindelijk ook tot grote successen kwamen in het evenement.

In 1970 werd de rally onderdeel van het internationaal kampioenschap voor constructeurs, hetzelfde jaar dat ook de eerste hoofdsponsor prominent in de naam verwerkt werd. Met de introductie van het wereldkampioenschap rally in 1973, kreeg de rally de status als WK-rally, die het tot op heden nog steeds behoudt. De rally werd oorspronkelijk door heel Groot-Brittannië verreden, met klassementsproeven door Engeland, Schotland en Wales. Sinds het einde van de jaren negentig is de rally echter compacter geworden, zodoende dat het evenement tegenwoordig geconcentreerd is in Wales, met Deeside dienend als huidige start- en finishplaats. Met uitzondering van de verschillende titel sponsoren, heeft de rally tot aan 1997 bekendgestaan als de RAC Rally. Daarna is er over gegaan op een titel die het gebied aanduidt; tegenwoordig Wales Rally of Great Britain of simpelweg Wales Rally GB.

Voormalig wereldkampioenen Hannu Mikkola en Petter Solberg wonnen het evenement beide vier keer, de laatstgenoemde allen achtereenvolgend. Sébastien Ogier evenaarde hun in 2016 en deed dit in dezelfde stijl als Solberg.

Officiële benaming[bewerken | brontekst bewerken]

Periode Naam
2003 – heden Wales Rally of Great Britain
2009 Rally of Great Britain
1998 – 2002 Network Q Rally of Great Britain
1993 – 1997 Network Q RAC Rally
1974 – 1992 Lombard RAC Rally
1970 – 1973 Daily Mirror RAC Rally
1932 – 1969 RAC Rally

In 2005 was de rally het toneel van een tragisch ongeluk van Peugeot-fabrieksrijder Markko Märtin. Op een van de slotproeven verliet hij de weg en kwam daarbij in aanraking met een boom, die zich aan de zijde van de navigator in de auto wrong. Märtins navigator Michael Park kwam hierbij terplekke om het leven; het eerste fatale ongeval in het WK Rally in ruim tien jaar tijd. De rally werd daarna gelijk stopgezet. Op de desbetreffende boom is sindsdien een herdenkings plakkaat geplaatst.

Wedstrijdkarakteristieken[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds het midden van de jaren zeventig staat de rally bekend als afsluiter van het seizoen, die dan traditioneel in november plaatsvindt. Het is daarom in verschillende aspecten een laatste geworden, waaronder de laatste WK-rally voor Groep B auto's op Europees grondgebied, in 1986, en in 2010 van de 2-liter World Rally Cars. Ook heeft het door deze positionering op de kalender vaak gediend als beslissende factor in het kampioenschap; voornamelijk dat van de rijders. Het grootste voorbeeld hiervan vond plaats in 1998, toen Carlos Sainz content was voor zijn derde wereldtitel, totdat hij op de slotproef enkele honderden meters voor de finish met motorpech stil viel en op moest geven. In 2004 en 2005 werd de rally verreden op een september datum (en dus niet als seizoensafsluiter), maar is sindsdien weer teruggezet op zijn oorspronkelijke plaats.

Ook spelen de typische regenachtige weersomstandigheden vaak een grote rol in de rally. De proeven liggen er dan namelijk slecht bij, waar vooral de modderige weggetjes door de diepe bossen het evenement typeren. Daarnaast stond de rally echter ook bekend om zijn 'Spectator Stages' (proeven speciaal voor de toeschouwer), door de rijders zogenoemde 'Micky Mouse proeven' (vanwege het weinig uitdagend karakter ervan), die vaak verreden werden over iemands landgoed of openbare parken. Deze hebben in recente jaren plaats gemaakt voor 'Super Special Stages' (SSS), die net als in het gros van de andere WK-rally's doen plaatsvinden in een stadion.

De rally was tot aan 1989 nog steeds een kaartlees wedstrijd, totdat het vanaf 1990 ook overging op de moderne 'pacenotes' (directe aanwijzingen).

Lijst van winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

De zogenaamde 'Spectatos Stages', bedoeld voor het publiek, werden vanaf de jaren zeventig een bekend beeld van de rally, zoals hier in 1987
Karakteristieke weersomstandigheden tijdens de 2006 editie van het evenement
Jari-Matti Latvala won de rally in 2011 en hier in 2012
Winnaars Sébastien Ogier en Julien Ingrassia met de typische winnaarsbokaal in 2013
Hayden Paddon actief tijdens de 2016 editie van het evenement
Viervoudig winnaar Ogier in actie tijdens de rally in 2017
Editie Seizoen Rijder Navigator Auto
- 2020 Rally geannuleerd omwille van de COVID-19-pandemie
75 2019 Vlag van Estland Ott Tänak Vlag van Estland Martin Järveoja Toyota Yaris WRC
74 2018 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Ford Fiesta WRC
73 2017 Vlag van Verenigd Koninkrijk Elfyn Evans Vlag van Verenigd Koninkrijk Daniel Barritt Ford Fiesta WRC
72 2016 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
71 2015 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
70 2014 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
69 2013 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
68 2012 Vlag van Finland Jari-Matti Latvala Vlag van Finland Miikka Anttila Ford Fiesta RS WRC
67 2011 Vlag van Finland Jari-Matti Latvala Vlag van Finland Miikka Anttila Ford Fiesta RS WRC
66 2010 Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb Vlag van Monaco Daniel Elena Citroën C4 WRC
65 2009 Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb Vlag van Monaco Daniel Elena Citroën C4 WRC
64 2008 Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb Vlag van Monaco Daniel Elena Citroën C4 WRC
63 2007 Vlag van Finland Mikko Hirvonen Vlag van Finland Jarmo Lehtinen Ford Focus RS WRC 07
62 2006 Vlag van Finland Marcus Grönholm Vlag van Finland Timo Rautiainen Ford Focus RS WRC 06
61 2005 Vlag van Noorwegen Petter Solberg Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mills Subaru Impreza WRC2005
60 2004 Vlag van Noorwegen Petter Solberg Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mills Subaru Impreza WRC2004
59 2003 Vlag van Noorwegen Petter Solberg Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mills Subaru Impreza WRC2003
58 2002 Vlag van Noorwegen Petter Solberg Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mills Subaru Impreza WRC2002
57 2001 Vlag van Finland Marcus Grönholm Vlag van Finland Timo Rautiainen Peugeot 206 WRC
56 2000 Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Burns Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Reid Subaru Impreza WRC2000
55 1999 Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Burns Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Reid Subaru Impreza WRC99
54 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Burns Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Reid Mitsubishi Carisma GT Evo V
53 1997 Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicky Grist Subaru Impreza WRC97
52 1996 Vlag van Duitsland Armin Schwarz Vlag van Frankrijk Denis Giraudet Toyota Celica GT-Four
51 1995 Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Ringer Subaru Impreza 555
50 1994 Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Ringer Subaru Impreza 555
49 1993 Vlag van Finland Juha Kankkunen Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicky Grist Toyota Celica Turbo 4WD
48 1992 Vlag van Spanje Carlos Sainz Vlag van Spanje Luís Moya Toyota Celica Turbo 4WD
47 1991 Vlag van Finland Juha Kankkunen Vlag van Finland Juha Piironen Lancia Delta Integrale 16V
46 1990 Vlag van Spanje Carlos Sainz Vlag van Spanje Luís Moya Toyota Celica GT-Four
45 1989 Vlag van Finland Pentti Airikkala Vlag van Ierland Ronan McNamee Mitsubishi Galant VR-4
44 1988 Vlag van Finland Markku Alén Vlag van Finland Ilkka Kivimäki Lancia Delta Integrale
43 1987 Vlag van Finland Juha Kankkunen Vlag van Finland Juha Piironen Lancia Delta HF 4WD
42 1986 Vlag van Finland Timo Salonen Vlag van Finland Seppo Harjanne Peugeot 205 Turbo 16 E2
41 1985 Vlag van Finland Henri Toivonen Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Wilson Lancia Delta S4
40 1984 Vlag van Finland Ari Vatanen Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Harryman Peugeot 205 Turbo 16
39 1983 Vlag van Zweden Stig Blomqvist Vlag van Zweden Björn Cederberg Audi quattro A1
38 1982 Vlag van Finland Hannu Mikkola Vlag van Zweden Arne Hertz Audi quattro
37 1981 Vlag van Finland Hannu Mikkola Vlag van Zweden Arne Hertz Audi quattro
36 1980 Vlag van Finland Henri Toivonen Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul White Talbot Sunbeam Lotus
35 1979 Vlag van Finland Hannu Mikkola Vlag van Zweden Arne Hertz Ford Escort RS1800
34 1978 Vlag van Finland Hannu Mikkola Vlag van Zweden Arne Hertz Ford Escort RS1800
33 1977 Vlag van Zweden Björn Waldegård Vlag van Zweden Hans Thorszelius Ford Escort RS1800
32 1976 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Clark Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Stuart Pegg Ford Escort RS1800
31 1975 Vlag van Finland Timo Mäkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk Henry Liddon Ford Escort RS1800
30 1974 Vlag van Finland Timo Mäkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk Henry Liddon Ford Escort RS1600
29 1973 Vlag van Finland Timo Mäkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk Henry Liddon Ford Escort RS1600
28 1972 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Clark Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Mason Ford Escort RS1600
27 1971 Vlag van Zweden Stig Blomqvist Vlag van Zweden Arne Hertz Saab 96 V4
26 1970 Vlag van Zweden Harry Källström Vlag van Zweden Gunnar Häggbom Lancia Fulvia 1.6 Coupé HF
25 1969 Vlag van Zweden Harry Källström Vlag van Zweden Gunnar Häggbom Lancia Fulvia 1.3 Coupé HF
24 1968 Vlag van Finland Simo Lampinen Vlag van Verenigd Koninkrijk John Davenport Saab 96 V4
1967 Rally geannuleerd in verband met de mond-en-klauwzeerepidemie.
23 1966 Vlag van Zweden Bengt Söderström Vlag van Zweden Gunnar Palm Ford Lotus Cortina
22 1965 Vlag van Finland Rauno Aaltonen Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Ambrose BMC Mini Cooper S
21 1964 Vlag van Zweden Tom Trana Vlag van Zweden Gunnar Thermanius Volvo PV544
20 1963 Vlag van Zweden Tom Trana Vlag van Zweden Sune Lundström Volvo PV544
19 1962 Vlag van Zweden Erik Carlsson Vlag van Verenigd Koninkrijk David Stone Saab 96
18 1961 Vlag van Zweden Erik Carlsson Vlag van Verenigd Koninkrijk John Brown Saab 96
17 1960 Vlag van Zweden Erik Carlsson Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Turner Saab 96
16 1959 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gerald Burgess Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Croft-Pearson Ford Zephyr Six
15 1958 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Harper Vlag van Verenigd Koninkrijk Dr. Bill Deane Sunbeam Rapier
1957 Rally geannuleerd in verband met de Suezcrisis.
14 1956 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lyndon Sims Vlag van Verenigd Koninkrijk Rupert Jones

Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Ambrose

Aston Martin DB2
13 1955 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmy Ray Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Horrocks Standard Ten
12 1954 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Wallwork Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Brooks Triumph TR2
11 1953 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Appleyard Vlag van Verenigd Koninkrijk Pat Appleyard Jaguar XK120
10 1952 Vlag van Verenigd Koninkrijk Godfrey Imhof Vlag van Verenigd Koninkrijk Barbara Frayling Allard Cadillac J2
9 1951 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Appleyard Vlag van Verenigd Koninkrijk Pat Appleyard Jaguar XK120
1950
-
1940
Rally niet gehouden.
8 1939 Vlag van Verenigd Koninkrijk Abiegeg Fane BMW 328
7 1938 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harrop Jaguar SS100
6 1937 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harrop Jaguar SS100
5 1936 Vlag van Verenigd Koninkrijk C. Westcott Austin Seven
4 1935*
3 1934 Vlag van Verenigd Koninkrijk F. Spilkins Singer Le Mans
2 1933 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kitty Brunell AC Ace
1 1932 Vlag van Verenigd Koninkrijk Col. A. H. Loughborough Lanchester 15/18
* Resultaten onbekend.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Rally GB.