De Standaard: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
LucasTes (overleg | bijdragen)
26 bewerkingen
Geen bewerkingssamenvatting
Logo
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 2: Regel 2:
{{Infobox krant
{{Infobox krant
| titel = De Standaard
| titel = De Standaard
| logo =De_Standaard1.png
| logo = De Standaard logo.svg
| afbeelding = De Standaard 1918.jpg
| afbeelding = De Standaard 1918.jpg
| onderschrift = ''De Standaard'', allereerste editie, 4 december 1918.
| onderschrift = ''De Standaard'', allereerste editie, 4 december 1918.

Versie van 3 sep 2018 21:40

Zie De Standaard (Nederland) voor het antirevolutionaire blad dat in de periode 1872-1944 bestond.
De Standaard
De Standaard
De Standaard, allereerste editie, 4 december 1918.
Formaat Tabloid
Eerste editie 4 december 1918
Eigenaar(s) Mediahuis
Oplage 100.769 (2014)
Hoofdredacteur Bart Sturtewagen
Karel Verhoeven
Land(en) Vlag van België België
Regio(s) Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Vlag België België
Talen Nederlands
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Media

De Standaard is een Nederlandstalig Belgisch dagblad, uitgegeven door Mediahuis.

Geschiedenis

In 1911 richtte de minimalist Frans Van Cauwelaert mee het weekblad Ons Volk Ontwaakt op, genesteld in de Vlaamse katholieke studentenbeweging, en met onder anderen de jonge Marnix Gijsen als een van de redacteuren. Dit weekblad werd als de voorloper van De Standaard gezien. De eisen voor Nederlandstalig onderwijs en administratie moest kracht bijgezet worden met een eigen Vlaamse krant.

Op zaterdag 2 mei 1914 richtte diezelfde Frans Van Cauwelaert samen met Alfons Van de Perre en Arnold Hendrix en met 151 aandeelhouders in Hotel Wagner in Antwerpen het dagblad De Standaard en de uitgeverij De Standaard N.V. op, maar door het uitbreken van de oorlog zou de eerste editie enige jaren op zich laten wachten. De krant De Standaard verscheen voor het eerst op woensdag 4 december 1918 in een oplage van 4000 exemplaren.[1]

De krant kreeg rechts vlak naast de kop de leuze mee: Vlamingen spreekt uw taal.[2]

Van Cauwelaert schreef: "Een enkel woord slechts ter inleiding, want men verwacht ons aan het werk" en "Wij zullen zelf niets ongedaan laten om De Standaard in weinigen tijd te verheffen tot een der aanzienlijkste organen van de Belgische pers".[3]

Vanaf het begin had de krant als ondertitel Het dagblad voor staatkundige, maatschappelijke en economische belangen. De eerste edities, in broadsheetformaat, maten 45 bij 60 centimeter. De krant telde 2 pagina's (één vel) en kostte 10 cent. Het grote formaat werd (met een kleine aanpassing naar 41 bij 58 centimeter) tot 2004 aangehouden. Daarmee was De Standaard lange tijd letterlijk een van de grootste kranten ter wereld.[4]

Reeds in 1919 installeerde de redactie zich aan de Brusselse Jacqmainlaan. Initieel bewaakte Van Cauwelaert de redactionele lijn en beheerde Van de Perre de zakelijke kant. In 1922 werd Van Cauwelaert burgemeester van Antwerpen en werd redactiesecretaris Marcel Cordemans de eerste formele hoofdredacteur. Met een kleine redactieploeg, onder wie Jan Boon en Filip De Pillecyn, verwierf De Standaard snel een positie in het perslandschap en steeg de oplage naar 12.000 exemplaren.

Van 1921 tot 1940 werd een Antwerpse editie van De Standaard uitgegeven onder de aparte titel De Morgenpost. Eind jaren twintig verwierf Gustaaf Sap de controle over de krant. Hoofdredacteur Cordemans diende op te stappen en werd opgevolgd door de meer Vlaamsgezinde Jan Boon, tot deze laatste in 1939 naar het NIR vertrok.

Toen in 1940 de oorlog uitbrak, staakte de uitgeverij De Standaard N.V. het publiceren van de krant (op 16 mei 1940) en werd een nieuwe uitgave, Het Algemeen Nieuws, uitgebracht. Na de oorlog werd de uitgeverij beschuldigd van collaboratie met de Duitse bezetter. N.V. De Standaard kreeg een publicatieverbod voor twee jaar en daarom werd er een nieuwe uitgeverij opgericht: De Gids N.V., die in november 1944 de krant De Nieuwe Standaard ging uitgeven. Ook andere titels van de oude Standaard-groep werden door deze nieuwe vennootschap voortgezet.

Algemeen hoofdredacteur Karel Verhoeven & opiniërend hoofdredacteur Bart Sturtewagen (r)

Albert De Smaele (niet te verwarren met minister Albert De Smaele), de schoonzoon van Gustaaf Sap, trad namens de aandeelhouders op de voorgrond. Tevens was er de vereniging De Schakel, een groep Vlamingen die de redactielijn van De Nieuwe Standaard aanvielen. De krant werd een ongenuanceerde houding tegenover de repressie verweten. De berichtgeving bij de executie van August Borms was een keerpunt. De door De Smaele vertegenwoordigde vennootschap De Standaard N.V. wenste de tijdelijke overeenkomst met De Gids N.V. op te zeggen bij het einde van het publicatieverbod in 1947 voor de titels van de kranten en toen De Gids het akkoord van 1944 niet honoreerde, procedeerde de oude uitgeverij succesvol voor de eigen titels.

De titel De Nieuwe Standaard werd vervolgens in april 1947 veranderd in De Nieuwe Gids. Vanaf 1 mei van dat jaar werd de krant De Standaard weer uitgegeven, met Albert De Smaele als beheerder en hoofdredacteur.

Op 8 juni 1976 ging de Standaard-groep failliet en enkele weken later werd met de steun van de Antwerpse reder André Leysen de Vlaamse Uitgeversmaatschappij opgericht. Vanaf dan werd De Standaard door deze maatschappij uitgegeven. De naam Vlaamse Uitgeversmaatschappij werd in 2006 veranderd in Corelio. In 2013 vormden Corelio en Concentra (uitgever van Het Belang van Limburg en Gazet Van Antwerpen) samen de groep Mediahuis, die De Standaard vandaag uitgeeft.

Eind januari 2005 lanceerde de krant een klein broertje: De Standaard Espresso. Deze krant, op tabloidformaat en in full color, was vooral bestemd voor de internetgeneratie. De krant was dunner dan de normale editie van De Standaard en werd aantrekkelijk geprijsd op een halve euro. Wegens tegenvallende verkoopresultaten werd de uitgave eind juli 2005 gestaakt.

Sinds 23 april 2007 verschijnt De Standaard op tabloidformaat met een andere lay-out, een nieuw lettertype en meer kleurenfoto's. Eind juni 2010 maakte algemeen hoofdredacteur Peter Vandermeersch zijn overstap naar het Nederlandse dagblad NRC Handelsblad bekend.

Huidige vorm

De krant verschijnt op tabloidformaat. Sinds 2007 is er dagelijks meer regionaal nieuws. De diverse wekelijkse bijlagen zijn:

  • op vrijdag "Standaard der Letteren", een literatuurbijdrage,
  • op zaterdag drie extra's als DS2, dS Weekblad en DS Magazine.

De krant is ook op internet te raadplegen en heeft in de rubriek meningen een online brievenbus waar lezers hun mening kwijt kunnen. Sinds enige tijd biedt men ook podcasts van ingesproken artikelen aan.

Sinds april 2012 brengt De Standaard een avondeditie uit, genaamd dS Avond. Het betreft een elektronische avondkrant, die alleen op tablet-pc, op de website en op smartphone kan geraadpleegd worden.

Ideologie

Lange tijd voer De Standaard een Vlaamse en katholieke koers. Op 27 september 1919 werd daarom in kruisvorm (zoals later op de IJzertoren) het letterwoord AVV-VVK (Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus) aan de kop van de krant toegevoegd, waar het de leuze "Vlamingen spreekt uw taal" verving.[5]

Politiek gezien leunde de krant vroeger aan bij de christendemocraten. Op 30 september 1999 liet De Standaard de ondertitel dagblad voor staatkundige, maatschappelijke en economische belangen vallen. Diezelfde dag verdween met de nodige controverse tussen voor- en tegenstanders[6] ook het woordkruis AVV-VVK.[7] Deze verwijdering illustreert de wijziging in redactionele lijn die de krant in al die jaren onderging: van een krant die blijk gaf van een duidelijke christelijke visie evolueerde ze naar een die volgens sommigen de anti-klerikale overtuigingen van Peter Vandermeersch overnam of volgens anderen naar een krant die het christendom hooguit beschouwt als een levensfilosofie naast zovele andere.

Prijzen

In 2012 kreeg de wetenschapsredactie van De Standaard de Zesde Vijs, een prijs uitgereikt door de sceptische beweging SKEPP. De prijs wordt toegekend aan media-initiatieven die 'op een objectieve manier omgaan met het paranormale en pseudowetenschap'.[8]

Oplage en verkoop

Oplage print

Naam 1918 1922 1932 1939 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006
Oplage - Print ca. 4.000 ca. 12.000 ca. 25.000 ca. 35.000 98.169 98.235 95.867 93.500 94.890 97.540 98.685 98.848

Oplage en verkoop: print & digitaal

Naam 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015
Oplage - Print 104.758 107.803 104.746 106.027 108.828 107.354 104.134 101.375 98.008
Verkoop - Print 90.327 90.977 89.063 91.107 92.825 92.499 91.788 89.338 86.350
Verkoop - Digitaal 3.622 3.096 2.742 2.604 4.146 6.710 7.120 11.448 14.185
Verkoop - Totaal 93.949 94.073 91.805 93.711 96.971 99.209 98.908 100.786 100.535

De Standaard Online heeft sinds 2004 webabonnementen die via internet toegang geven tot alle artikelen en het artikelarchief.

Bron: CIM[9]

Hoofdredacteuren

Algemeen hoofdredacteur kranten (van 1989 tot 2010)

Hoofdredacteur De Standaard (na 1989)

Journalisten

Overzicht van de bekendste journalisten vroeger en nu:

Vroegere journalisten

Huidige journalisten

Columnisten

Onder anderen:

Striptekenaars

Externe link

Zie de categorie De Standaard (newspaper) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=De_Standaard&oldid=52190215"