Zeehonden: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
nik
minus vandalisme
Label: Handmatige ongedaanmaking
Regel 15: Regel 15:
| afbeeldingIItekst=[[Zuidelijke zeeolifant]] (''Mirounga leonina'')
| afbeeldingIItekst=[[Zuidelijke zeeolifant]] (''Mirounga leonina'')
}}
}}
'''Zeehonden''' of '''robben''' (Phocidae) vormen een [[familie (biologie)|familie]] van [[zeezoogdier]]en. Ze behoren tot de [[roofdieren]] (Carnivora). Zo'n 90% van de ruwweg 11.000<ref>RTV Noord, [https://www.rtvnoord.nl/nieuws/709824/Lopend-Vuur-Zeehonden-zijn-te-lang-gepamperd 'Zeehonden zijn te lang gepamperd'] (4 juni 2020)</ref> zeehonden van [[Nederland]] is in de [[Waddenzee]] te vinden; verder zijn er populaties in onder andere de [[Oosterschelde|Ooster-]] en [[Westerschelde]]. In [[België]] worden ze, door het strakke verloop van de kust, zelden gezien. Jonge zeehonden die hun moeder zijn kwijtgeraakt noemt men ook wel ''[[huiler]]s''. Zeehonden zijn doorgaans wit van kleur als ze geboren worden.
==daan is een bijzondere zeehond==

==Kenmerken==
Zeehonden hebben korte stugge haren en nauwelijks ondervacht. Ze houden met een dikke speklaag de lichaamswarmte vast. Ze hebben goed ontwikkelde tastharen, niet alleen in de snor, maar ook in de wenkbrauwen. De meeste soorten hebben een gevlekte vacht. Bij enkele soorten bestaat er [[seksueel dimorfisme]], waarbij de mannetjes veel groter zijn dan de vrouwtjes, een ander vlekkenpatroon hebben, en zelfs een slurf (zoals bij de [[zeeolifanten]]). Mannetjes hebben ook een [[penisbot]] of ''baculum''. De achtervinnen zijn groter dan de voorvinnen, met deze achtervinnen zwemmen ze. Zeehonden hebben geen [[oorschelp]].<ref>{{en}} The Marine Mammal Center: [https://web.archive.org/web/20150413191137/http://www.marinemammalcenter.org/education/marine-mammal-information/classification.html Classification]</ref>
Zeehonden hebben korte stugge haren en nauwelijks ondervacht. Ze houden met een dikke speklaag de lichaamswarmte vast. Ze hebben goed ontwikkelde tastharen, niet alleen in de snor, maar ook in de wenkbrauwen. De meeste soorten hebben een gevlekte vacht. Bij enkele soorten bestaat er [[seksueel dimorfisme]], waarbij de mannetjes veel groter zijn dan de vrouwtjes, een ander vlekkenpatroon hebben, en zelfs een slurf (zoals bij de [[zeeolifanten]]). Mannetjes hebben ook een [[penisbot]] of ''baculum''. De achtervinnen zijn groter dan de voorvinnen, met deze achtervinnen zwemmen ze. Zeehonden hebben geen [[oorschelp]].<ref>{{en}} The Marine Mammal Center: [https://web.archive.org/web/20150413191137/http://www.marinemammalcenter.org/education/marine-mammal-information/classification.html Classification]</ref>


Versie van 18 apr 2021 23:17

Zeehonden
Fossiel voorkomen: Vroeg-Mioceen[1] – heden
Grijze zeehond (Halichoerus grypus)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Carnivora (Roofdieren)
Onderorde:Caniformia
Familie
Phocidae
Gray, 1821
Zuidelijke zeeolifant (Mirounga leonina)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Zeehonden op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Zeehonden of robben (Phocidae) vormen een familie van zeezoogdieren. Ze behoren tot de roofdieren (Carnivora). Zo'n 90% van de ruwweg 11.000[2] zeehonden van Nederland is in de Waddenzee te vinden; verder zijn er populaties in onder andere de Ooster- en Westerschelde. In België worden ze, door het strakke verloop van de kust, zelden gezien. Jonge zeehonden die hun moeder zijn kwijtgeraakt noemt men ook wel huilers. Zeehonden zijn doorgaans wit van kleur als ze geboren worden.

Kenmerken

Zeehonden hebben korte stugge haren en nauwelijks ondervacht. Ze houden met een dikke speklaag de lichaamswarmte vast. Ze hebben goed ontwikkelde tastharen, niet alleen in de snor, maar ook in de wenkbrauwen. De meeste soorten hebben een gevlekte vacht. Bij enkele soorten bestaat er seksueel dimorfisme, waarbij de mannetjes veel groter zijn dan de vrouwtjes, een ander vlekkenpatroon hebben, en zelfs een slurf (zoals bij de zeeolifanten). Mannetjes hebben ook een penisbot of baculum. De achtervinnen zijn groter dan de voorvinnen, met deze achtervinnen zwemmen ze. Zeehonden hebben geen oorschelp.[3]

Bedreiging en bescherming

Sommige soorten worden bedreigd, in het verleden door de jacht en tegenwoordig door vervuiling van de zee en door ziektes. Zieke en verlaten zeehonden worden in Nederland opgenomen in de opvangcentra Zeehondencrèche Pieterburen te Pieterburen, Ecomare op Texel en A Seal te Stellendam. In België kunnen de dieren onder meer terecht bij Sea Life Blankenberge.

Zeehonden komen ook in de buurt van beide polen voor. Ze zijn belangrijke prooidieren voor ijsberen en orka's.

Jacht

De jacht op zeehonden door middel van knuppelen is over de hele wereld verboden, behalve in Canada. In Nederland is de jacht sinds 1962 verboden, de zeehond was toen in de Waddenzee en de toen nog niet afgesloten zeearmen in Zeeland bijna uitgeroeid.

Leefwijze

Zeehonden voelen door een zwakke ademreflex weinig drang om naar lucht te happen waardoor zij onder water eerder zullen stikken dan verdrinken. Een zeehond kan onder water slapen en houdt dan tot twintig minuten lang de adem in. Ook wanneer het dier op het droge slaapt zal hij tijdens de slaap niet ademen. Zeehonden slaan zuurstof niet alleen op in hun bloed maar ook in hun lichaam. Als zij niet ademen geven de spieren zuurstof af.[4]

Hoewel de zeehonden op de Waddeneilanden steeds in groepen lijken te zonnen, zijn het solitair levende dieren. Een moeder zal haar jong enkel tijdens de eerste weken verzorgen. Als het jong in nood verkeert of achterblijft, zal de moeder eerder zelf vluchten en haar jong achterlaten dan het te helpen of verdedigen. Ze zal naderhand haar jong zelfs niet meer zoeken.

Een zeehond wordt in normale omstandigheden maximaal 25 jaar, hoewel er in het opvangcentrum in Texel exemplaren in gevangenschap leven die meer dan 30 jaar oud zijn.

Taxonomie

Bioscoopjournaal uit 1961 over onderzoek aan jonge zeehonden door onderzoekers van het Instituut voor Toegepast Biologisch Onderzoek in de Natuur.
Zeehonden op een zandbank
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zeehonden&oldid=58735233"