Wereldkampioenschappen veldrijden 2017

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK veldrijden 2017
Datum 28-29 januari 2017
Plaats Vlag van Luxemburg Belvaux, Luxemburg
Editie 68
Organisator UCI
Deelnemers 275 atleten uit 22 landen[1]
Kampioenen
Mannen elite Vlag van België Wout van Aert
Vrouwen elite Vlag van België Sanne Cant
Mannen beloften Vlag van Nederland Joris Nieuwenhuis
Vrouwen beloften Vlag van Nederland Annemarie Worst
Jongens junioren Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Pidcock
Navigatie
2016     2018
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wereldkampioenschappen veldrijden 2017 werden gehouden op 28 en 29 januari 2017 in het Luxemburgse Bieles. Het was de vijfde keer dat de wereldkampioenschappen plaatsvonden in Luxemburg, maar de voorlaatste editie dateerde van 50 jaar ervoor, de wereldkampioenschappen van 1968.

Europees kampioen Toon Aerts was afwezig op het wereldkampioenschap, doordat hij twee weken voor het toernooi tijdens de wereldbekerwedstrijd in Fiuggi tijdens een val tegen een boom botste en zijn sleutelbeen en schouderblad brak.[2] In de weken voor de wedstrijd was er ook een rel omtrent de medewerking van Adrie van der Poel, vader van deelnemer Mathieu van der Poel, aan de opbouw van het parcours.[3] De UCI verklaarde zich daarop expliciet verantwoordelijk voor het parcours.[4]

Bij de vrouwen kon Thalita de Jong haar titel niet verdedigen. Een week voor het wereldkampioenschap scheurde ze een spier in haar bovenbeen tijdens de wereldbekercross in Hoogerheide.[5]

Bij de elite mannen verdedigde Wout van Aert met succes zijn wereldtitel. De wedstrijd werd echter ontsierd door talloze lekke banden en andere materiaalpech. Onder meer Tom Meeusen werd daarvan het slachtoffer door een kaderbreuk kort na de start.

Selecties[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wereldkampioenschappen veldrijden 2017/Selecties voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen, elite[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Regenboogtrui Wout van Aert Vlag van België België 1.02'08"
Zilver Mathieu van der Poel Vlag van Nederland Nederland + 44"
Brons Kevin Pauwels Vlag van België België + 2'09"
4. Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland + 2'52"
5. Corné van Kessel Vlag van Nederland Nederland + 3'09"
6. Laurens Sweeck Vlag van België België + 3'29"
7. Michael Boroš Vlag van Tsjechië Tsjechië + 3'47"
8. Gianni Vermeersch Vlag van België België + 4'02"
9. Simon Zahner Vlag van Zwitserland Zwitserland + 4'08"
10. Sascha Weber Vlag van Duitsland Duitsland + 4'29"
11. Jan Nesvadba Vlag van Tsjechië Tsjechië + 4'50"
12. Tim Merlier Vlag van België België + 5'07"
13. Philipp Walsleben Vlag van Duitsland Duitsland + 5'07"
14. Severin Sägesser Vlag van Zwitserland Zwitserland + 5'18"
15. Nicola Rohrbach Vlag van Zwitserland Zwitserland + 5'28"
16. Javier Ruiz de Larrinaga Vlag van Spanje Spanje + 5'35"
17. Michael Vanthourenhout Vlag van België België + 5'40"
18. Stephen Hyde Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 5'41"
19. Julien Taramarcaz Vlag van Zwitserland Zwitserland + 5'57"
20. Luca Braidot Vlag van Italië Italië + 6'05"

Mannen, beloften[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Regenboogtrui Joris Nieuwenhuis Vlag van Nederland Nederland 53'58"
Zilver Felipe Orts Vlag van Spanje Spanje +1'23"
Brons Sieben Wouters Vlag van Nederland Nederland +1'29"
4. Thijs Aerts Vlag van België België +1'34"
5. Nicolas Cleppe Vlag van België België +1'38"
6. Joshua Dubau Vlag van Frankrijk Frankrijk +1'56"
7. Gioele Bertolini Vlag van Italië Italië +2'03"
8. Simon Andreassen Vlag van Denemarken Denemarken +2'28"
9. Quinten Hermans Vlag van België België +2'30"
10. Kelvin Bakx Vlag van Nederland Nederland z.t.

Jongens, junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Regenboogtrui Tom Pidcock Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 41'24"
Zilver Dan Tulett Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk +0'38"
Brons Ben Turner Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk +0'44"
4. Loris Rouiller Vlag van Zwitserland Zwitserland +0'52"
5. Antoine Benoist Vlag van Frankrijk Frankrijk +1'23"
6. Jelle Camps Vlag van België België +1'37"
7. Timo Kielich Vlag van België België +1'55"
8. Toon Vandebosch Vlag van België België +1'56"
9. Denzel Stephenson Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten +2'07"
10. Niklas Markl Vlag van Duitsland Duitsland +2'10"

Vrouwen, elite[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renster Land Tijd
Regenboogtrui Sanne Cant Vlag van België België 43'06"
Zilver Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland + 0'01"
Brons Kateřina Nash Vlag van Tsjechië Tsjechië + 0'21"
4. Lucinda Brand Vlag van Nederland Nederland + 0'21"
5. Maghalie Rochette Vlag van Canada Canada + 0'36"
6. Eva Lechner Vlag van Italië Italië + 0'53"
7. Christine Majerus Vlag van Luxemburg Luxemburg + 1'21"
8. Ellen Van Loy Vlag van België België + 1'25"
9. Nikki Brammeier Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'31"
10. Kaitlin Antonneau Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 1'46"

Vrouwen, beloften[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renster Land Tijd
Regenboogtrui Annemarie Worst Vlag van Nederland Nederland 43'47"
Zilver Ellen Noble Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 0'10"
Brons Evie Richards Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 0'26"
4. Laura Verdonschot Vlag van België België + 1'08"
5. Manon Bakker Vlag van Nederland Nederland + 1'41"
6. Nikola Nosková Vlag van Tsjechië Tsjechië + 1'44"
7. Ceylin del Carmen Alvarado Vlag van Nederland Nederland + 2'17"
8. Emma White Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 2'37"
9. Malene Degn Vlag van Denemarken Denemarken + 2'45"
10. Inge van der Heijden Vlag van Nederland Nederland + 2'57"

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Nederland Nederland 2 2 1 5
2 Vlag van België België 2 0 1 3
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1 1 2 4
4 Vlag van Spanje Spanje 0 1 0 1
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 0 1 0 1
6 Vlag van Tsjechië Tsjechië 0 0 1 1
Totaal 5 5 5 15

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

Tv-uitzending en media[bewerken | brontekst bewerken]

Het WK werd uitgezonden in 66 landen.

Kijkcijfers Vlaamse VRT
Categorie Kijkcijfers Marktaandeel
Mannen elite 1.286.178 75,8%
Vrouwen elite 570.102 62,9%
Totaal 1.856.280
Media accreditaties
Aantal
Media (schrijvende pers, fotografen, digitaal) 197
TV, radio, video 236
Totaal 433