Gebruiker:AntonHogervorst/Douglas Murray

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Douglas Murray
AntonHogervorst/Douglas Murray
Achtergrondinformatie
Geboren Londen, 16 juli 1979
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Beroep journalist, auteur
Portaal  Portaalicoon   Media

Douglas Kear Murray is een Brits schrijver, journalist, en politiek commentator. Hij is de oprichter van Centre for Social Cohesion en is de adjunct-directeur van de Henry Jackson Society en schrijver voor het Britse politieke weekblad The Spectator.[1]

Murray verschijnt regelmatig als commentator in de Britse media. Hij geeft daarbij zijn visie op zaken als vrije meningsuiting, immigratie en homorechten. Hij is neoconservatief en vaak kritisch op de islam.

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Murray is geboren in Hammersmith, London. Zijn moeder was Engels, en ambtenaar, zijn vader was Schots, onderwijzer, en sprak Schots-Gaelisch.[2][3] Zijn zomervakanties bracht hij vaak door bij zijn grootvader aan vaders kant op het het eiland Lewis[4] Zijn opa was schoolhoofd van de Tong School, op deze school heeft Mary Anne MacLeod, de moeder van Donald Trump als kind gezeten.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Op zijn negentiende, in zijn tweede jaar op de Universiteit van Oxford, schreef hij een[5] biografie over Lord Alfred Douglas die door Christopher Hitchens werd beschreven als meesterlijk.[6] Na zijn studie aan Oxford schreef hij een toneelstuk genaamd Nightfall over de Zweedse diplomaat Raoul Wallenberg.[7] In 2005, schreef hij een stuk over neoconservatisme — Neoconservatism: Why We Need It — en hield een aantal lezingen in de Verenigde Staten om het boek te promoten. In 2007, assisteerde hij bij het schrijven van Towards a Grand Strategy for an Uncertain World: Renewing Transatlantic Partnership een publicatie over de toekomst van de NATO.[8] Zijn boek Bloody Sunday werd bekroond met de 2011–2012 Christopher Ewart-Biggs Memorial Prize.[9] In juni 2013 publiceerde hij een e-book Islamophilia: a Very Metropolitan Malady.[10] Naar aanleiding van de Europese vluchtelingencrisis schreef hij in 2017 het boek The Strange Death of Europe: Immigration, Identity, Islam. Murray schetst hierin op basis van zijn reizen door Europese landen een sombere toekomst: het continent bezwijkt onder de druk van massa-immigratie en de radicale islam.[11][12]

Journalist en media optredens[bewerken | brontekst bewerken]

Murray treedt vaak op in Britse Actualiteiten programma's, waarin hij een kritisch geluid laat horen over multiculturalisme.

Op 20 januari 2007, nam Murray deel aan een publiek debat 'Clash of Civilisations or World Civilisation?'.[13] De ‘botsende beschavingen’ is de theorie van de Amerikaanse politicoloog Samuel Huntington die zegt dat de culturele en religieuze identiteit van mensen de belangrijkste bron van conflicten wordt in de periode na de Koude Oorlog. Zowel Murray als Amerikaanse historicus Daniel Pipes verwierpen Samuel Huntington's idee van botsende beschavingen, maar zeiden dat het een botsing was van beschaving en barbarij. In het debat, beschuldigde Murray burgemeester van Londen Ken Livingstone een excuseerder te zijn van Iers republikeinse extremisten en Islamistische extremisten bekritiseerde zijn uitnodiging aan Sheikh Yusuf al-Qaradawi voor een bezoek aan Londen in 2005.[14]

In juni 2009 accepteerde Murray een uitnodiging van de Global Issues Society (GIS) voor een debat met de leider van Al-Muhajiroun, Anjem Choudary, over sharia wetgeving en de Britse wet in Conway Hall. Leden van Al-Muhajiroun legden een scheiding van mannen en vrouwen op, ondanks verzekering van GIS dat de beveiliging van het evenement extern was ingehuurd. Er brak geweld uit nog voordat Murray was gearriveerd. Het management van Corway Hall zegde het debat af uit protest tegen de opgedrongen scheiding van mannen en vrouwen.[15] Buiten het gebouw kwam het tot een confrontatie tussen Choudary en Murray over de afgelasting van het evenement.[16] Murray zei dat zijn Centre for Social Cohesion een onderzoek had gepubliceerd dat aantoonde dat één op de zeven islam gerelateerde terreur zaken in de UK in verband konden worden gebracht met Al-Muhajiroun[17], en zei dat de groep verboden zou moeten worden. Hierop antwoordde Choudary dat Murray, de politie en de rechtbanken leugenaars waren en dat moslims altijd onschuldig zijn. De organisatie werd kort daarop inderdaad verboden.[18]

Murray schreef in 2010 een artikel voor de Spectator met de titel: Why can’t anyone take a joke any more? Hij bekritiseerde hier het naar de rechter stappen als iemand een grap als beledigend ervaart. Murray vond het onzinnig dat soldaten in Afghanistan een vergoeding kregen van duizend pond per maand terwijl deze moesten vrezen voor de kogels van de Taliban, terwijl een Ier die beledigd was door een grap over Ieren vele malen dit bedrag kreeg voor het gevaar beledigd te worden met een slechte grap. Verder extrapoleerde hij deze politieke correctheid naar een algemeen zwijgen en zei dat je tegenwoordig beter je mond kon houden over bepaalde zaken o.a. als ze te maken hebben met religie, zelfs al spreek je de waarheid: "Meer en meer speciale groepen vragen meer en meer terughoudendheid en zwijgzaamheid met betrekking tot hun agenda's. Als resultaat zijn er nu onderwerpen waar je beter niet over kan schrijven. Alles wat iets te maken heeft met ras, religie of gender kun je beter voor je houden. Zoals een bepaalde andere journalist van dit weekblad heeft ontdekt, de waarheid is geen verdediging."[19][20]

In het New Statesman debat, op 9 april 2011, discussieerde Murray over de stelling "klokkenluiders (whistle-blowers) maken de wereld een veiligere plaats".[21][22] Hij sprak de stelling tegen omdat klokkenluiders waarschijnlijk de negatieve consequenties van het onthullen van staatsgeheimen niet overzien en ze geen gekozen politici zijn. Hij richtte zijn pijlen specifiek op WikiLeaks en suggereerde dat het specifiek informatie lekte om westerse landen een slechte naam te bezorgen. Dit terwijl het niet hetzelfde deed t.o.v. andere landen zoals Rusland. Hij confronteerde daarbij de aanwezige Julian Assange met beweringen uit het boek van David Leigh en Luke Harding, WikiLeaks: Inside Julian Assange's War on Secrecy, gepubliceerd door Guardian Books. De schrijvers claimden dat Assange, bij een discussie met journalisten in een Londens restaurant over namen van informanten die gehaald konden worden uit de Afgan War Logs, had gezegd, "Nou, ze zijn [Afghanen die samenwerkten met de VS] informanten. Dus, als ze gedood worden, is het hun eigen schuld. Ze verdienen het."[23][24][25] Assange onderbrak op dat moment om te zeggen dat hij The Guardian aanklaagde voor deze bewering. The Guardian beweerde de volgende dag echter geen aanklacht te hebben ontvangen.[26]

Op 22 september 2011, sprak Murray op de conferentie The Perils of Global Intolerance die gehouden werd als protest tegen de Wereldconferentie tegen Racisme. In zijn speech, bekritiseerde Murray de uitnodiging van Fidel Castro en Yasser Arafat, de eis van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid dat schadeloosstellingen voor de Rwandese genocide betaald zouden moeten worden door de Verenigde Staten, en de eis van de Zimbabwaanse minister Patrick Chinamasa, dat het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten "onvoorwaardelijk zich zouden moeten verontschuldigen voor hun misdaden tegen de mensheid".[27] Hij beschreef de conferentie als "een gelegenheid voor perverse despoten om vrije naties aan te vallen en de aandacht weg te leiden van hun eigen acties.". Hij bekritiseerde ook Robert Mugabe de president van Zimbabwe, Mahmoud Ahmadinejad president van Iran, en de Verenigde Naties.[28]

Op 11 september 2012 schreef Murray een artikel gepubliceerd in The Wall Street Journal, waarin hij de scheiding van de "politieke" en "militaire" tak van Hezbollah bekritiseerde.[29] Hij schreef enkele artikelen om te promoten dat de Europese Unie en de regering van het Verenigd Koninkrijk ook de politiek tak van Hezbollah in de ban zouden doen.[30][31][32] Hezbollah's militaire vleugel werd al beschouwd als een terroristische organisatie, de politieke vleugel niet.[33][34][35][36]

Op 19 oktober 2013 interviewde Murray Tommy Robinson voor The Spectator[37] Dit was op verzoek van een vriend bij de Quilliam Foundation. Het was na contact met de Quilliam Foundation dat Tommy Robinson besloot de English Defence League te verlaten. Murray had hiervoor kritiek geleverd op de English Defence League, maar beschreef het als een bijeffect. De hoofdoorzaak was de islam.[11][38][39][40][41][42][43]

Naar aanleiding van de aanslag op Charlie Hebdo verscheen Murray in diverse actualiteiten programma's. (Sky News, BBC One, Al Jazeera)[44][45] Hij zei dat de aanval een duidelijke en bloedige poging was om islamitische godslasteringswetten op te dringen aan de westerse wereld, en dat de tekeningen uit solidariteit geplaatst zouden moeten worden door alle westerse media. Dit om zo te tonen dat een zulke gewelddadige tactiek geen effect heeft. Hij was zeer verbolgen over critici die 'de slachtoffers wilden wegzetten als racisten' zonder enige kennis van zaken over de Franse politiek en Charlie Hebdo.

In 2016 organiseerde Murray een competitie via het weekblad The Spectator, waarin de lezer gevraagd werd offensieve gedichten te schrijven over de Turkse president Erdoğan. De hoogste prijs was duizend Engelse pond.[46] Dit was een reactie op de Böhmermannaffaire. Een Duitse komiek Jan Böhmermann werd hier aangeklaagd door de Duitse justitie voor de belediging van Erdoğan.[47] In hetzelfde jaar steunde Murray de 'Ja' stem in het Brexit referendum, vanwege zijn zorgen over immigratie.[48]

In januari 2017, reisde Murray naar Nigeria om te rapporteren over het geweld en de poging tot uitroeiing van christenen door Boko Haram en Fulani. Hij had kritiek op de regering van Nigeria, het leger, en President Muhammadu Buhari vanwege hun "medeplichtigheid" bij de aanvallen op christelijke dorpen, en hij had kritiek op de Britse regering en de Anglicaanse Kerk voor hun moedwillige blindheid.[49][50][51] Murray sprak op een vergadering van het Hogerhuis (Verenigd Koninkrijk) op 13 maart waarin hij verslag deed van de "etnische en religieuze zuivering" van christenen in noord Nigeria.[52][53]

Op 19 juni 2017 was naar aanleiding van de aanslag op moskeegangers diezelfde dag de leider van de Britse Moslimraad, Miqdaad Versi te gast in het BBC programma Daily Politics. Miqdaad vergeleek Murray met Anjem Choudary en beschuldigde Murray van Islamofobie.[54] Later die dag interviewde BBC News de leider van de Islamic Human Rights Commission, Massoud Shadjareh, en deze beschuldigde Murray, Katie Hopkins en Maajid Nawaz anti islamitische haatpredikers te zijn. Op 22 juni 2017, bood de BBC officieel excuses aan aan Murray[55]

In een artikel met de titel "Tommy Robinson gaf aandacht aan ‘Grooming Gangs.’ Brittannië vervolgde hem." gepubliceerd in de National Review in mei 2018 pleitte Murray voor de vrijlating van Tommy Robinson. Robinson was veroordeeld tot 13 maanden cel vanwege het filmen van verdachten buiten de rechtszaal in een grootschalige verkrachtingszaak, waarbij de meerderheid van de verdachten moslims waren. Volgens Murray was het nu: "overduidelijk dat iedere arm van de Britse staat erop uit was Tommy Robinson klein te krijgen vanaf het moment dat hij ten tonele kwam in Luton een decennium geleden.[56]

Islamkritiek[bewerken | brontekst bewerken]

Murray is een bekend islamcriticus en heeft het beschreven als, "een overtuiging van islamitisch fascisme—een kwaadaardig fundamentalisme, opgewekt uit de middeleeuwen om ons te bestormen in het hier en nu".[57] Hij ziet relativisme als een "unieke en destructieve verzanding van westers denken" en "ons probleem".[57] Murray noemt islamofobie een "onzin woord" omdat "er een behoorlijk aantal redenen zijn om bevreesd te zijn voor sommige -hoewel zeker niet alle- aspecten en versies van islam"[58]

In februari 2006, gaf Murray zijn visie op islam en moslims in Europa tijdens een speech gegeven tijdens de Pim Fortuyn Herdenking in Den Haag:

Omstandigheden voor moslims in Europa moeten over het algemeen minder aangenaam worden: Europa moet overkomen als een minder aantrekkelijke optie. Wij in Europa hebben toch geen speciale verplichtingen aan de islam. We hoeven ze geen religieuze vakantiedagen te geven, speciale rechten of privileges. Veel eerder, nog voor de eerste aanslagen had het duidelijk gemaakt moeten worden dat mensen die naar Europa komen onder onze wetten vallen en niet onder hun eigen wetten. Als sommige moslims geen moskee hebben waar ze naartoe kunnen gaan, dan moeten ze realiseren dat wij ze er geen schuldig zijn.[59][60]

Na deze speech werd Murray door de conservatieve partij gevraagd de woorden in te trekken. Toen hij dit niet deed brak deze met Murray en zijn Centre for Social Cohesion.[59] In een artikel in reactie hierop gepubliceerd in ConservativeHome, een centrumrechtse politieke blog website in Engeland, schreef Murray op 15 oktober 2011:

Paul (Paul Goodman politicus van de conservatieve partij) valt me aan op een speech die ik vele jaren geleden in Nederland heb gegeven. Het feit dat de publicatie van die speech is ingetrokken en van het web verwijderd noemt hij niet. In plaats daarvan verwijst hij heimelijk naar een webgearchiveerde versie van deze teruggetrokken speech. Het simpele feit is dat de citaten waarover Goodman klaagt, niet mijn standpunten zijn. Ik realiseerde me een aantal jaren geleden dat de lezing slecht geformuleerd was, ik heb het laten verwijderen en het reflecteert niet mijn standpunt.[61]

Toen Fiyaz Mughal van Tell MAMA een organisatie die voor de belangen van moslims opkomt naar de speech refereerde in het BBC programma Sunday Morning Live, reageerde Murray in 2013 als volgt:

De dingen waar hij (Fiyaz Mughal) naar verwijst, en dat weet hij heel goed, zijn vele jaren geleden gezegd. Ik heb nooit gezegd dat er ooit iets gedaan moest worden wat gewelddadig was. Ik zei dat moskeeën waar geweld gepredikt wordt, gesloten zouden moeten worden. Ik sta nog steeds achter dat standpunt. Ik sta niet achter, zoals Fiyaz heel goed weet, andere commentaren die gemaakt zijn in een erg erg donkere periode na de aanslagen in Londen en de moord op Theo van Gogh, toen verscheidene van mijn vrienden gedwongen waren onder te duiken vanwege doodsbedreigingen omwille van hun kritiek op de islam. We zeggen allemaal dingen die verkeerd zijn, dit was een zo’n geval, ik ben er niet trots op.[62]

Murray zegt niet alle moslims te zien als gewelddadige islamisten en steunt acties van degenen die zeggen de islam te willen hervormen. Echter schrijft hij ook dat "De islam geen religie van de vrede is. Geen enkele religie is dat, maar de islam zeker niet."[63]

In december 2015 zei Murray dat hij zijn lezers niet langer op de hoogte kon stellen waar hij een lezing zou houden vanwege "veiligheidsredenen".[64] Op 22 juni 2018 sprak Murray op een bijeenkomst van de JFvD, de jongerenafdeling van Forum voor Democratie.[65][66]

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Murray is een atheïst, hij was in zijn jeugd en als jong volwassene praktiserend lid van de Anglicaanse Kerk.[3][7] Hij beschrijft zichzelf als een culturele christen en een christelijke atheïst.[67][68] Hij is overtuigd dat het christendom een belangrijke invloed heeft op de Britse en Europese cultuur.[3][11][69][70] Murray is openlijk homoseksueel.[71]

International affiliations[bewerken | brontekst bewerken]

Murray is on the international advisory board of NGO Monitor.[72]

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]


Als coauteur:

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ Douglas Murray. Henry Jackson Society.
  2. ↑ Law, Katie, "Douglas Murray on immigration, Islam and identity", The Evening Standard, 4 mei 2017.
  3. ↑ a b c Holloway, Richard, "Sunday Morning With...", BBC Radio Scotland, 7 mei 2017.
  4. ↑ 4 Douglas Murray. The Scotsman (9 november 2003). Geraadpleegd op 26 april 2012.
  5. ↑ "Pass Notes: Douglas Murray", The Guardian, 8 juni 2000. Geraadpleegd op 4 mei 2012.
  6. ↑ Hitchens, Christopher, Christopher Hitchens: Young Brit defends American people, politics and policies. washingtonexaminer.com/ (30 augustus 2006). Geraadpleegd op 26 april 2014.
  7. ↑ a b Daniel FreedmanDaniel Freedman, "Mugged by Reality", New York Sun, 17 augustus 2006. Geraadpleegd op 24 december 2011.
  8. ↑ Towards a Grand Strategy for an Uncertain World: Renewing Transatlantic Partnership (PDF). Geraadpleegd op 12 november 2010.
  9. ↑ The 2011 – 2012 Prize | Christopher Ewart-Biggs Memorial Prize. Ewartbiggsprize.org.uk (30 januari 1972). Geraadpleegd op 4 december 2013.
  10. ↑ Fowler, Jack, "Islamophilia", National Review, 10 juni 2013. Geraadpleegd op 12 juli 2017.
  11. ↑ a b c Murray, Douglas, The Strange Death of Europe: Immigration, Identity, Islam, 1, Bloomsbury Publishing PLC, London, UK, 2017. ISBN 9781472942241.
  12. ↑ Wierd Duk, Wat is er toch met Europa aan de hand?. Algemeen Dagblad (12 september 2017). Geraadpleegd op 2018.08.03.
  13. ↑ Pipes, Daniel, "My Debate with London Mayor Ken Livingstone", Daniel Pipes Blog, Middle East Forum, 22 januari 2007.
  14. ↑ "Mayor justifies cleric's welcome", BBC News, 11 januari 2005.
  15. ↑ Murray, Douglas, "Why we must debate the extremists", The Guardian, 19 juni 2009.
  16. ↑ "Clashes as Muslim extremists attempt to segregate women", The Evening Standard, 18 juni 2009.
  17. ↑ "One in Seven UK Terror-related Convictions Linked to Islamist Group Now Threatening to Relaunch", Centre for Social Cohesion, 1 juni 2009. Gearchiveerd op 1 april 2010.
  18. ↑ Hanson, David, "PREVENTION AND SUPPRESSION OF TERRORISM: The Proscribed Organisations (Name Changes) Order 2010", UK Home Office, 11 januari 2010.
  19. ↑ Murray, Douglas, Why can't anyone take a joke any more?. Spektator (14 augustus 2010). Geraadpleegd op 5 augustus 20182 februari 2013.
  20. ↑ Britten, Nick, "Councillor ordered to pay compensation for 'racist' joke", Daily Telegraph, 8 februari 2010. Gearchiveerd op 11 februari 2010. CS1 maint: BOT: original-url status unknown ([//en.wikipedia.org/wiki/Category:CS1_maint:_BOT:_original-url_status_unknown link]) [[Category:CS1 maint: BOT: original-url status unknown|Category:CS1 maint: BOT: original-url status unknown]]
  21. ↑ "This house believes whistleblowers make the world a safer place: Part I", New Statesman, 10 april 2011.
  22. ↑ "This house believes whistleblowers make the world a safer place: Part II", New Statesman, 10 april 2011.
  23. ↑ Leigh, David, Harding, Luke (2011). WikiLeaks: Inside Julian Assange's War on Secrecy. Guardian Books, London, UK. ISBN 978-0-85265-239-8.
  24. ↑ Cohen, Nick, "The treachery of Julian Assange", The Guardian, 18 september 2011.
  25. ↑ "The day Julian Assange threatened to sue The Guardian over the US embassy cables story", The Guardian, 6 januari 2011.
  26. ↑ "Julian Assange claims WikiLeaks is more accountable than governments", The Guardian, 10 april 2011.
  27. ↑ "Trading in Slavery", The Spectator, 8 september 2001.
  28. ↑ The Perils of Global Intolerance: The United Nations and Durban III. Human Rights Voices. Touro College and The Hudson Institute. Geraadpleegd op 25 april 2017.
  29. ↑ "What 'Hezbollah Political Wing'?", The Wall Street Journal, 11 september 2012. Gearchiveerd op 12 september 2012.
  30. ↑ "Why is Hezbollah still not on the EU's list of banned terrorist organisations?", The Spectator, 3 augustus 2012.
  31. ↑ "It's time to proscribe Hezbollah", The Commentator, 8 oktober 2012. Gearchiveerd op 8 oktober 2012.
  32. ↑ "Bus bomb: It Was Hezbollah", The Spectator, 5 februari 2013.
  33. ↑ "Proscribed terrorist groups or organisations", The Home Office, 12 juli 2013.
  34. ↑ "Remarks by EU High Representative Catherine Ashton following the Foreign Affairs Council", The European Union, 22 juli 2013.
  35. ↑ "The EU fails to ban Hezbollah", The Spectator, 23 juli 2013.
  36. ↑ "Hezbollah's Wonderful Wings", The Gatestone Institute, 30 juli 2013.
  37. ↑ "Tommy Robinson: Double standards, not fear of diversity, provoked the EDL", The Spectator, 19 oktober 2013.
  38. ↑ Murray, Douglas, "Who's Who in These Riots?", Standpoint, 24 september 2009.
  39. ↑ "Should I support the EDL?", Trykkefrihedsselskabet, november 2011.
  40. ↑ "Mehdi Hasan and the EDL", The Spectator, 30 juli 2013.
  41. ↑ "'When Tommy met Mo' revealed how far we have to travel before Islamism is uprooted", The Spectator, 29 oktober 2013.
  42. ↑ "Cologne exposes a crisis in our continent, yet parliament is debating Donald Trump", The Spectator, 9 januari 2016.
  43. ↑ Douglas Murray on Tommy Robinson. Geraadpleegd op 5 augustus 2018.
  44. ↑ "The Sky News Debate: Paris Attacks", Sky News, 8 januari 2015.
  45. ↑ "Does freedom of speech give the right to offend?", The Big Questions, BBC One, 11 januari 2015.
  46. ↑ "Introducing 'The President Erdogan Offensive Poetry Competition'", The Spectator, 18 april 2016.
  47. ↑ "'Insult Turkey's Erdogan' contest set up by Spectator magazine", 19 april 2016. Geraadpleegd op 19 april 2016.
  48. ↑ Douglas Murray, Exit Britain?. National Review (13 juni 2016).
  49. ↑ "Who will protect Nigeria's northern Christians?: Every week, there are more massacres, but nobody seems to mind — not even their own government", The Spectator, 4 februari 2017.
  50. ↑ Jenny, Taylor, "'Disgraceful' Church of England leaves persecuted Nigerians to their fate", Lapido Media, 15 februari 2017. Geraadpleegd op 5 augustus 2018.
  51. ↑ "A hidden slaughter: Meeting Nigeria's endangered Christians", Catholic Herald, 6 april 2017.
  52. ↑ "'Abandoned to their fate in northern Nigeria'", Christian Concern, 10 maart 2017.
  53. ↑ Baroness Caroline Cox, Highlighted in the Lords. Christian Concern. Geraadpleegd op 5 augustus 2018.
  54. ↑ "The 'hate preacher' hypocrisy", The Spectator, 22 juni 2017.
  55. ↑ My thanks to @MLewisLawyer and my legal team for their help in fighting defamations of me. Much more to come in the days ahead.. Twitter (22 juni 2017). Geraadpleegd op 28 juni 2017.
  56. ↑ Douglas Murray, Tommy Robinson Drew Attention to ‘Grooming Gangs.’ Britain Has Persecuted Him.. National Review (31 mei 2018). Geraadpleegd op 2 juni 2018.
  57. ↑ a b Murray, Douglas, Neoconservatism: why we need it—a talk to the Manhattan Institute. Web Review. The Social Affairs Unit (26 oktober 2005). Geraadpleegd op 12 november 2010.
  58. ↑ Douglas Murray, Standpoint. The Outsider's Diary. Geraadpleegd op 12 november 2010.
  59. ↑ a b Why the Conservative frontbench broke off relations with Douglas Murray – and what happened afterwards. Conservative Home (11 oktober 2011). Geraadpleegd op 16 januari 2017.
  60. ↑ Muslim Students' Anger At Student Rights' Extremism On Campus Claims. The Huffington Post (13 mei 2013). Geraadpleegd op 16 januari 2017.
  61. ↑ "I'm not a bigot but Paul Goodman is", ConservativeHome, 15 oktober 2011.
  62. ↑ "Are Muslims being demonised?", Sunday Morning Live, BBC One, 28 juli 2013.
  63. ↑ Murray, Douglas (17 januari 2015) "'Religion of peace' is not a harmless platitude" The Spectator
  64. ↑ Twitter (13 oktober 2010). Geraadpleegd op 2 februari 2015.
  65. ↑ JFVD Congres 2018. Geraadpleegd op 11 augustus 2018.
  66. ↑ Douglas Murray spreekt over immigratie op het JFVD congres 2018 (22 juni 2018). Geraadpleegd op 11 augustus 2018.
  67. ↑ "Studying Islam has made me an atheist", The Spectator, 29 december 2008.
  68. ↑ "On the Maintenance of Civilization", 22 november 2015.
  69. ↑ "This House Believes Religion Has No Place In The 21st Century", The Cambridge Union Society, 31 januari 2013.
  70. ↑ "Richard Dawkins interview: 'I have a certain love for the Anglican tradition'", The Spectator, 14 september 2013.
  71. ↑ Law, Katie (4 mei 2017) ""Douglas Murray on immigration, Islam and identity" Evening Standard
  72. ↑ NGO Monitor International Board Profiles. Ngo-monitor.org. Geraadpleegd op 4 december 2013.
  73. ↑ In het Nederlands vertaald als: Het opmerkelijke einde van Europa, ISBN 9789492161680, Uitgeverij De Blauwe Tijger
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:AntonHogervorst/Douglas_Murray&oldid=52219796"