Gebruiker:Egyptoloog/Handtekening

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Egyptoloog (overleg)

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

Oorsprong en de Onafhankelijksoorlogen (1817–1830)[bewerken | brontekst bewerken]

De Chileense Marine werd opgericht in 1917, een jaar nadat de Chileense generaal Bernardo O'Higgins profetisch verklaarde dat de overwinning bij de Slag om Chacabuco en latere overwinningen niet van belang zouden zijn zolang Chili niet de controle over de zee zou hebben.

Dit leidde tot de ontwikkeling van de Chileense Marine, en de eerste wettelijke resoluties over de organisatie van de Marine werden getekend. Chili's Eerste Nationale Vloot en de Academie voor Jonge Adelborsten, de voorlopers van de huidige Maritieme Academie, werden opgericht, evenals het Korps Mariniers.

Guy Patterson Chapman (September 1889 – June 1972) was an historian and British author.

"He was educated at Westminster School, Christ Church, Oxford, and the London School of Economics. He married Margaret Storm Jameson in 1926.

Chapman served in the Royal Fusiliers, 1914-20, particularly in France and Belgium, 1915-18 (despatches twice, OBE, MC), and also served in World War Two. He was engaged in book publishing, 1920-40, and was Professor of Modern History, University of Leeds, 1945-53, and later visiting Professor, University of Pittsburgh, 1948-9."[1]

---

Guy Patterson Chapman (september 1889 - juni 1972) was een Brits historicus en auteur.

Chapman werd opgeleid aan de Westminster School, de Christ Church in Oxford en de London School of Economics. In 1926 trouwde hij met de Engelse auteur Margaret Storm Jameson.

Chapman diende voor de Royal Fusiliers tussen 1914 en 1920, vooral in Frankrijk en België (tussen 1915 en 1918). Ook diende hij in de Tweede Wereldoorlog.

Tussen 1920 en 1940 hield hij zich vooral bezig met het uitgeven van boeken. Hij was hoogleraar Moderne GeschiedenisHij tussen 1945 en 1953 aan de Universiteit van Leeds, en in de jaren 1948 en 1949 aan de Universiteit van Pittsburgh.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

  • A Passionate Prodigality (1933)
  • Beckford, a biography (1938)
  • A Bibliography of the Works of William Beckford (1931)
  • Culture and Survival (1940)
  • The Dreyfus Case: A Reassessment (1955)
  • The Third Republic of France: the First Phase (1963)
  • Why France Collapsed (1968)

Sebastian Balfour is een Engels historicus en Professor Emeritus in Hedendaagse Spaanse Studies aan de London School of Economics.

Bibliography[bewerken | brontekst bewerken]

  • The reinvention of Spanish conservatism: the Popular Party since 1989 (Routledge, 2005)
  • Abrazo mortal. De la Guerra Colonial a La Guerra Civil. España y Marruecos (1909-1939) (Peninsula, 2002)
  • Deadly Embrace. Morocco and The Road to The Spanish Civil War (Oxford University Press, 2002)
  • España y las grandes potencias y los efectos del Desastre de 1898. Preston, P. Critica. 2002.
  • España y las grandes potencias en el siglo XX. Critica. 2002.
  • Secret Wars in Forgotten Africa. Journal of Romance Studies 1, no. 3. 2001. pp. 121–132.
  • In A History of Spain since 1808. A. Macmillan.
  • The History of Spain since 1931. Oxford University Press. 2000.
  • War, Nationalism and the Masses in Spain, 1898-1939. A. Servei de Publicacions de la Universitat de Valencia. 2000.
  • El 98 y El Nacionalismo Español. (in Spanish). Fundación BBV. 1999.
  • Trinity Tales: Tales from Trinity College Dublin in Sixties (in English). Lilliput Press. 2008.
  • Nuevas 98 y Viejas Interpretaciones Del y De Sus Consecuencias En España (in Spanish). Casa de Colón. 1999.
  • The Impact of the War Within Spain: Continuity or Crisis?. Macmillan. 1999.


Honor Frost
Honor Frost met Maurizio Vento
Persoonlijke gegevens
Volledige naam Honor Frost
Geboortedatum 28 oktober 1917
Geboorteplaats Nicosia (Cyprus)
Overlijdensdatum 12 september 2010

Honor Frost (28 oktober 1917 - 12 september 2010) was een pionier op het gebied van onderwaterarcheologie, die vele mediterrane archeologische onderzoeken geleid heeft, met name in de Libanon. Ze was bekend om haar typologie van stenen ankers en vaardigheden in de archeologische illustratie.

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Frost is als enigskind geboren in Nicosia, Cyprus. Ze verloor haar ouders op vroege leeftijd en werd opgevoed door Wilfred Evill, een Londens notaris.


Slag om de Delta
Onderdeel van de Egyptische-Zeevolken oorlogen
De Zeevolken in hun schepen tijdens de slag tegen de Egyptenaren. Reliëf uit de dodentempel van Ramses III in Medinet Habu.
Datum c. 1178 v.Chr. of 1175 v.Chr.
Locatie Nijldelta
Resultaat Egyptische overwinning
Strijdende partijen
Egypte Zeevolken
Leiders en commandanten
Ramses III Onbekend
Troepensterkte
Onbekend Onbekend, duizenden
Verliezen
Onbekend Vele doden en gevangenen
Portaal  Portaalicoon   Oudheid

De Slag om de Delta was een zeeslag tussen Egypte en de Zeevolken in circa 1175 v.C. toen de Egyptische farao Ramses III een belangrijke zee-invasie had afgeslagen. Het conflict vond ergens aan de oevers van de oostelijke Nijldelta plaats, en deels aan de grenzen van het Egyptische rijk in Syrië, hoewel de precieze locatie onbekend is. Dit grote conflict is beschreven op de tempelmuren van de dodentempel van farao Ramses III in Medinet Habu.

In de 12e eeuw v.Chr. vielen de Zeevolken (ook wel bekend onder verschillende andere namen, zoals Tjekker, Peleset en Sherden) het Midden-Oosten binnen vanuit de oostelijke Middellandse Zee. Ze verwoestten en plunderden Hattusha, hoofdstad van het Hettitische Rijk, en vielen ook Syrië en Palestina binnen, waar veel steden werden verbrand en verwoest. (Carchemish was een van de steden waar die de aanvallen van de Zeevolken overleefd hebben.) Ook Cyprus was overweldigd en haar hoofdstad werd geplunderd. Omdat de inscripties in Medinet Habu vrouwen en kinderen geladen in ossenkarren afbeelden, waren de aanvallers vermoedelijk migranten op zoek naar een plek om zich te vestigen. Hun aanvallen zijn onder anderen gemeld in brieven van Ammurapi, de laatste koning van Ugarit, smekend om hulp van Eshuwara, de koning van Alashia:

My father [Eshuwara], behold, the enemy's ships came (here); my cities(?) were burned, and they did evil things in my country. Does not my father know that all my troops and chariots(?) are in the Land of Hatti, and all my ships are in the Land of Lukka?...Thus, the country is abandoned to itself. May my father know it: the seven ships of the enemy that came here inflicted much damage upon us".

"Mijn vader [Eshuwara], aanschouw, de schepen van de vijand kwamen (hier); mijn steden(?) werden verbrand, en ze deden slechte dingen in mijn land. Doet niet mijn vader weten dat al mijn troepen en wagens(?) in het het Land van Hatti zijn, en al mijn schepen in het Land van Lukka?...Zo wordt het land verlaten om zichzelf. Moge mijn vader het weten: de zeven schepen van de vijand die hier kwamen brachten veel schade aan ons toe."

The Sea People invasions are often listed among the causes or symptoms of the Bronze Age collapse. Ramesses had previously fought the Sea Peoples in southern Lebanon, at the Battle of Djahy. Ramesses III describes a great movement of peoples in the East from the Mediterranean which, caused a massive destruction of the former great powers of the Levant, Cyprus and Anatolia:

De Sea People invasies worden vaak genoemd onder de oorzaken of symptomen van het instorten van de Bronstijd. Ramses had al eerder tegen de Zeevolken gevochten in het zuiden van Libanon, bij de Slag om Djahy. Ramses III beschrijft een grote beweging van de volkeren in het Oosten van de Middellandse Zee, die een massale vernietiging van de voormalige grootmachten van het Levant veroorzaakte, Cyprus en Anatolië:

"the lands were removed and scattered to the fray. No land could stand before their arms, from Hatti, Kode, Carchemish, Arzawa, Alashiya on being cut off."

"de landen werden verwijderd en verspreid naar de strijd. Geen land kon voor haar wapens staan, uit Hatti , Kode , Carchemish , Arzawa , Alashiya op afgesneden [dwz: bezuinigen]. " [ 4 ]


Slag om San Marino
of Slag om Monte Pulito
Onderdeel van de Italiaanse veldtocht (Tweede Wereldoorlog)
Het oorspronkelijke plan voor Operatie Olive, de poging om de Gotische Linie (rood) te doorbreken; het geplande offensief is weergegeven in het blauw, langs de oostelijke kust. De pijlen convergeren ten noorden van San Marino.
Datum 17 – 20 september 1944
Locatie San Marino
Resultaat Geallieerde overwinning
Strijdende partijen
nazi-Duitsland Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Brits-Indië
Vlag van Polen Polen
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Canada
Zuid-Afrika
Vlag van Australië Australië
Leiders en commandanten
? Arthur Holworthy
Verliezen
274 doden 323 doden
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

De Slag om San Marino was een veldslag tussen 17 en 20 september 1944 die deel uitmaakte van de Italiaanse veldtocht van de Tweede Wereldoorlog, waarin Duitse legertroepen de neutrale Republiek San Marino bezetten, en vervolgens werden aangevallen door geallieerde troepen. Het staat ook wel bekend als de Slag om Monte Pulito.

San Marino had eerder in de oorlog haar neutraliteit verklaard, en was in grote lijnen onaangetast gebleven door de gebeurtenissen in Europa. Dit veranderde echter in 1944, toen geallieerde troepen een flinke afstand hadden gevorderd richting het Apennijns Schiereiland.

Gebruiker:Egyptoloog/Handtekening kan verwijzen naar:


Eerste Slag om Uji
Onderdeel van de Genpei-oorlog
The Phoenix Hall van de Byōdō-in waartegenover de slag plaatsvond.
Datum 23 juni 1180
Locatie Uji, net buiten Kyoto
Resultaat Overwinning voor de Taira-clan. De commandant van de Minamoto-clan en Prins Mochihito werden vermoord.
Strijdende partijen
Minamoto-clan Taira-clan
Leiders en commandanten
Minamoto no Yorimasa † Taira no Tomomori
Taira no Shigehira

De Eerste Slag om Uji is een belangrijke slag omdat ze bekend staat als de opening van de Genpei-oorlog.

In early 1180, Prince Mochihito, the Minamoto Clan's favored claimant to the Imperial Throne, was chased by Taira forces to the Mii-dera, a temple just outside Kyoto. Due to the interference of a Mii-dera monk with Taira sympathies, the Minamoto army arrived too late to help defend the temple.[citation needed]

In het begin van 1180 werd Prins Mochihito, de door de Minamoto-clan begunstigde keizerlijke toonopvolger, door Tairakrachten achtervolgd naar de Mii-dera, een boeddistische tempel net buiten Kyoto. Ten gevolge van de inmenging van een monnik met Taira sympathieën uit de Mii-deratempel kwam het Minamotoleger te laat om te helpen de tempel te verdedigen.

Minamoto no Yorimasa led Prince Mochihito, along with the Minamoto army and a number of warrior monks from Mii-dera, south towards Nara. They crossed the Uji River, just outside the Byōdō-in, and tore up the planks of the bridge behind them to prevent the Taira following them.

Minamoto no Yorimasa lijdde Prins Mochihito , samen met de Minamoto leger en een aantal strijdersmonniken van Mii-dera, in zuidelijke richting naar Nara . Ze staken de rivier Uji , net buiten de Byodo-in , en verscheurde de planken van de brug achter hen om hen te volgen voorkomen dat de Taira. [ nodig citaat ]

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Filmografie als actrice
Jaar Titel Rol Opmerkingen
1981 Gekkenbriefje Kantinezuster
1984 Op dood spoor Lies de Ruyter Televisiefilm
De stille Oceaan Rita Winters
Ciske de Rat Suus Bruis
Vijf minuten bedenktijd - Televisieserie
Zeg 'ns Aaa - Televisieserie
1986 Reagan: Let's Finish the Job Karen Televisieserie
1985-1987 De kip en het ei Wieke Televisieserie
1987 Zoeken naar Eileen Babette
1988 Stealing Heaven Jeanne
1992 Werken aan werk: De glazen werknemer - Televisiefilm
Voor een verloren soldaat Moeder Jeroen
1993 12 steden, 13 ongelukken Corrie Televisieserie
1994 Een galerij Frederique Televisieserie
1991-1997 In voor- en tegenspoed Els Schuit Televisieserie
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Egyptoloog/Handtekening&oldid=50599118"