Gebruiker:FabioDekker/Wereldkampioenschap voetbal 1942
| Wereldkampioenschap voetbal 1942 | ||||
|---|---|---|---|---|
| 1942 World Cup | ||||
| Toernooi-informatie | ||||
| Gastland |  Patagonië
| |||
| Datum | 8 nov 1942 - | |||
| Teams | 12 (van ? confederaties) | |||
| Stadions | 10 (in 10 gaststeden) | |||
| Winnaar | .svg){kind=small} Italië (2e titel)
| |||
| Toernooistatistieken | ||||
| Wedstrijden | 18 | |||
| Doelpunten | 84 (4,67 per wedstrijd) | |||
| Toeschouwers | 483.000 (26.833 per wedstrijd) | |||
| Topscorer(s) | .svg){kind=small} Leônidas
| |||
| Beste speler | Leônidas
| |||
| ||||
Het wereldkampioenschap voetbal 1942 was een onofficieel internationaal voetbaltoernooi. Argentijns Patagonië was dat jaar gastheer van de eindronde. Terwijl de wereld beheerst was door de Tweede Wereldoorlog, streden dat jaar twaalf teams in Patagonië om de Jules Rimet-beker, ondanks dat de FIFA het WK in 1942 niet organiseerde, noch officiëel erkend heeft.
Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]
Frankrijk was in 1938 gastheer van de eindronde, zoals twee jaar eerder, op 15 augustus 1936, was besloten tijdens een FIFA-congres in Berlijn. Tot teleurstelling van Zuid-Amerika werd opnieuw een Europese locatie gekozen, terwijl Argentinië zich kandidaat had gesteld. Voor 1942 had de FIFA nog steeds niet de beslissing genomen tussen Duitsland en Brazilië toen Europese vijandelijkheden uitbraken in september 1939, nadat de Duitse troepen Polen binnenvielen. Dit was het begin van de Tweede Wereldoorlog. Als gevolg hiervan werd besloten dat het WK van 1942 zou worden geannuleerd.
Georganiseerd door de Hongaarse Graaf Vladimir von Otz, die na zijn emigratie in de jaren 1930, de functie van Minister van Sport van Patagonië bekleedde. Hij stuurde uitnodigingen naar nationale voetbalbonden en nam contact op met Jules Rimet, de voorzitter van de FIFA die persoonlijk gecharmeerd was van het plan om een WK te spelen in een veilig land. Maar de FIFA ging er niet in mee.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de FIFA-wereldbeker bewaard door de Italiaan Ottorino Barassi, vicepresident van de FIFA. Hij had de beker verborgen in een schoenendoos onder zijn bed.
Italië won het Wereldkampioenschap in 1938 met zelfvertrouwen en versloeg Hongarije met 4-2 in de finale om de trofee te behouden die ze in 1934 hadden gewonnen. Het volgende toernooi zou in 1942 in Zuid-Amerika worden gehouden. Het ging echter niet volgens plan.
Groepsindeling[bewerken | brontekst bewerken]
| Groep 1 | Groep 2 | Groep 3 | Groep 4 |
|---|---|---|---|
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Toernooi[bewerken | brontekst bewerken]
Het betrof twaalf teams. Er zijn niet veel boeken of zelfs online vermeldingen van dit toernooi, die voetbalfans hebben geïntrigeerd met een liefde voor de geschiedenis van het spel. Op dit toernooi in Argentinië waren teams samengesteld uit professionele voetballers en immigranten uit de hele wereld. Details zijn vaag, maar blijkbaar bevatte het toernooi acrobaten, verbannen revolutionairen, nazi-soldaten en lokale arbeiders. Hoewel Patagonië en Mepaches geen lid zijn van de FIFA, werden deze teams op uitnodiging van de organisator toegelaten.
Verloop[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste wedstrijd 8 november 1942: Italie tegen Patagonië. De Italianen wonnen eveneens 2-0 tegen Polen. In Groep 2 won Duitsland met 4-2 van Schotland. Duitsland won ook van Brazilië, door een doelpunt van sterspeler Klaus Kramer. In de halve finale won Duitsland 4-3 van Italië.
12 november 1942 de Mapuche tegen Spanje (4-0 winst). Daarna ook 3-1 winst tegen Frankrijk. Sterspeler was de doelman Nahuelbuta Pichulmann, bijgenaamd De Tijger. Coach Lolol Pataka. Halve finale Mapuches tegen Engeland onder leiding van scheidsrechter scheids Parlow (een Engelsman). Trok veel publiek, ook omdat in de regio veel Mapuches werkten voor Engelsen. De engelsen kwamen op voorsprong door een goal van Brenton, maar verloren met 1-2.
De finale was op 19 december 1942 tussen Duitsland en Mapuche. Onder leiding van scheidsrechter Cassidy. Een mogelijke overwinning voor Duitsland zou dienst doen als Nazipropaganda. Tegen alle verwachtingen in wonnen de Mapuches deze ook met 2-1, waarop Nazi-Duitsland de nederlaag niet erkende.
Finale: Kutral Kuruf 1-0 Klaus Kramer 1-1 onbekend 2-1
Nasleep[bewerken | brontekst bewerken]
Argentinië, Nazi-Duitsland en de FIFA erkenden het WK van 1942 allen niet.
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
Lorenzo Garzella en Filippo Macelloni hebben een film gemaakt over dit 'verloren wereldkampioenschap', dat ook te zien was in een boek van Daniele Mazzocca en Pier Andrea Nocella.
· 
· 