Grand Prix Formule 1 van Monaco 1984

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Monaco 1984 werd gehouden op 3 juni 1984 in Monaco.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Alain Prost vertrok in de hevige regen vanop de pole-position. Hij nam de leiding tot hij in de negende ronde voorbijgegaan werd door Nigel Mansell. Het was voor het eerst dat de Brit aan de leiding reed. Hij nam twee seconden voorsprong per ronde, maar crashte zes ronden later en moest opgeven. Prost nam de leiding over, voor Ayrton Senna. De Braziliaan, in de oncompetitieve Toleman, kwam snel dichterbij. De raceleiding, met als hoofd Jacky Ickx, nam echter de beslissing om de race stil te leggen door de slechte weersomstandigheden. Aan het einde van de 32ste ronde werd de rode vlag getoond. Senna ging nog voorbij een vertragende Prost, maar volgens de reglementen golden de posities van een ronde eerder. Hierdoor won Prost de Grand Prix.

Het stopzetten van de Grand Prix was bijzonder controversieel: Alain Prost met TAG-motor (gefabriceerd door Porsche) kreeg hierdoor een voordeel, doordat Ickx, op dat moment werknemer bij Porsche, besloot de race stil te leggen. Ironisch genoeg kwam Prost op het eind van het seizoen een half punt tekort om de wereldtitel te pakken.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nummer Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 7 Vlag van Frankrijk Alain Prost McLaren-TAG 31 1:01:07.740 1
2 19 Vlag van Brazilië Ayrton Senna Toleman-Hart 31 + 7.446 13 3
3 28 Vlag van Frankrijk René Arnoux Ferrari 31 + 29.077 3 2
4 6 Vlag van Finland Keke Rosberg Williams-Honda 31 + 35.246 10
5 11 Vlag van Italië Elio de Angelis Lotus-Renault 31 + 44.439 11 1
6 27 Vlag van Italië Michele Alboreto Ferrari 30 + 1 Ronde 4 ½
7 24 Vlag van Italië Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 30 + 1 Ronde 19  
8 5 Vlag van Frankrijk Jacques Laffite Williams-Honda 30 + 1 Ronde 16  
DQ 4 Vlag van Duitsland Stefan Bellof Tyrrell-Ford 31 Gediskwalificeerd 20  
NF 22 Vlag van Italië Riccardo Patrese Alfa Romeo 24 Stuurfout 14  
NF 8 Vlag van Oostenrijk Niki Lauda McLaren-TAG 23 Spin 8  
NF 14 Vlag van Duitsland Manfred Winkelhock ATS-BMW 22 Spin 12  
NF 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Lotus-Renault 15 Spin 2  
NF 1 Vlag van Brazilië Nelson Piquet Brabham-BMW 14 Elektrisch probleem 9  
NF 25 Vlag van Frankrijk Francois Hesnault Ligier-Renault 12 Elektrisch probleem 17  
NF 2 Vlag van Italië Corrado Fabi Brabham-BMW 9 Elektrisch probleem 15  
NF 20 Vlag van Venezuela Johnny Cecotto Toleman-Hart 1 Spin 18  
NF 16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Warwick Renault 0 Botsing 5  
NF 15 Vlag van Frankrijk Patrick Tambay Renault 0 Botsing 6  
NF 26 Vlag van Italië Andrea de Cesaris Ligier-Renault 0 Ongeluk 7  
NQ 17 Vlag van Zwitserland Marc Surer Arrows-Ford    
NQ 3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Brundle Tyrrell-Ford    
NQ 23 Vlag van Verenigde Staten Eddie Cheever Alfa Romeo    
NQ 18 Vlag van België Thierry Boutsen Arrows-BMW    
NQ 10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Palmer RAM-Hart    
NQ 21 Vlag van Italië Mauro Baldi Spirit-Hart    
NQ 9 Vlag van Frankrijk Philippe Alliot RAM-Hart        

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Pole-position Alain Prost McLaren-TAG 1:22.661
Snelste ronde Ayrton Senna Toleman-Hart 1:54.334


Vorige race:
Grand Prix van Frankrijk 1984
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
35e seizoen (1984)
Volgende race:
Grand Prix van Canada 1984

Vorige race:
Grand Prix van Monaco 1983
Grand Prix van Monaco Volgende race:
Grand Prix van Monaco 1985