Grand Prix Formule 1 van Zuid-Afrika 1983

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Zuid-Afrika 1983 werd gehouden op 15 oktober 1983 op Kyalami.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de race[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de race waren er nog drie rijders die kans maakten op de wereldtitel: Alain Prost leidde met 57 punten gevolgd door Nelson Piquet met 55 punten en René Arnoux met 49 punten.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Patrick Tambay pakte de pole-position, voor Piquet, Riccardo Patrese, Arnoux en Prost.

Race[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de start ging Piquet voorbij Tambay, terwijl Patrese de tweede plaats pakte. Arnoux moest in de negende ronde met motorproblemen opgeven, terwijl Prost opklom naar de derde plaats. De Fransman moest echter opgeven met een turboprobleem in de 35ste ronde. Piquet vertraagde hierop, aangezien hij slechts vierde moest eindigen. Hij werd dan ook voorbijgegaan door Patrese, Niki Lauda en Andrea de Cesaris. Lauda viel nog uit met motorproblemen in de 71ste ronde. Patrese won de race, voor de Cesaris en de nieuwe wereldkampioen Piquet.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Nr Rijder Team Ronden Tijd/Opgave Startplaats Punten
1 6 Vlag van Italië Riccardo Patrese Brabham-BMW 77 1:33:25.708 3 9
2 22 Vlag van Italië Andrea de Cesaris Alfa Romeo 77 + 9.319 9 6
3 5 Vlag van Brazilië Nelson Piquet Brabham-BMW 77 + 21.969 2 4
4 35 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Warwick Toleman-Hart 76 + 1 Ronde 13 3
5 1 Vlag van Finland Keke Rosberg Williams-Honda 76 + 1 Ronde 6 2
6 16 Vlag van Verenigde Staten Eddie Cheever Renault 76 + 1 Ronde 14 1
7 4 Vlag van Verenigde Staten Danny Sullivan Tyrrell-Ford 75 + 2 Rondes 19  
8 29 Vlag van Zwitserland Marc Surer Arrows-Ford 75 + 2 Rondes 22  
9 30 Vlag van België Thierry Boutsen Arrows-Ford 74 + 3 Rondes 20  
10 25 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 73 + 4 Rondes 21  
11 8 Vlag van Oostenrijk Niki Lauda McLaren-TAG 71 Elektrisch probleem 12  
12 17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Acheson RAM-Ford 71 + 6 Rondes 24  
NC 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell Lotus-Renault 68 Niet geklasseerd 7  
NC 26 Vlag van Brazilië Raul Boesel Ligier-Ford 66 Niet geklasseerd 23  
NF 3 Vlag van Italië Michele Alboreto Tyrrell-Ford 60 Motor 18  
NF 27 Vlag van Frankrijk Patrick Tambay Ferrari 56 Turbo 1  
NF 36 Vlag van Italië Bruno Giacomelli Toleman-Hart 56 Turbo 16  
NF 15 Vlag van Frankrijk Alain Prost Renault 35 Turbo 5  
NF 31 Vlag van Italië Corrado Fabi Osella-Alfa Romeo 28 Motor 25  
NF 11 Vlag van Italië Elio de Angelis Lotus-Renault 20 Motor 11  
DQ 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson McLaren-TAG 18 Gediskwalificeerd 15  
NF 28 Vlag van Frankrijk René Arnoux Ferrari 9 Motor 4  
NF 23 Vlag van Italië Mauro Baldi Alfa Romeo 5 Motor 17  
NF 9 Vlag van Duitsland Manfred Winkelhock ATS-BMW 1 Motor 8  
NF 2 Vlag van Frankrijk Jacques Laffite Williams-Honda 1 Spin 10  
NF 32 Vlag van Italië Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 1 Motor 26  

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Pole-position Patrick Tambay Ferrari 1:06.551
Snelste ronde Nelson Piquet Brabham-BMW 1:09.948


Vorige race:
Grand Prix van Europa 1983
FIA Formule 1 Wereldkampioenschap
34e seizoen (1983)
Volgende race:
Grand Prix van Brazilië 1984

Vorige race:
Grand Prix van Zuid-Afrika 1982
Grand Prix van Zuid-Afrika Volgende race:
Grand Prix van Zuid-Afrika 1984