Oost-Azië-top

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oost-Azië-top
East Asia Summit (en)
Kaart met EAS leden en kandidaten
Vlag van Australië Australië
Premier Anthony Albanese
Vlag van Brunei Brunei
Sultan Hassanal Bolkiah
Vlag van Cambodja Cambodja
Premier Hun Manet
Vlag van China China
Premier Li Qiang
Vlag van India India
Premier Narendra Modi
Vlag van Indonesië Indonesië
President Joko Widodo
Vlag van Japan Japan
Premier Fumio Kishida
Vlag van Laos Laos
Premier Sonexay Siphandone
Vlag van Maleisië Maleisië
Premier Anwar Ibrahim
Vlag van Myanmar Myanmar
Premier Min Aung Hlaing
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Premier Christopher Luxon
Vlag van Filipijnen Filipijnen
President Ferdinand Marcos jr.
Vlag van Rusland Rusland
Premier Michail Misjoestin
Vlag van Singapore Singapore
Premier Lee Hsien Loong
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
President Yoon Suk-yeol
Vlag van Thailand Thailand
Premier Srettha Thavisin
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
President Joe Biden
Vlag van Vietnam Vietnam
Premier Phạm Minh Chính

De Oost-Azië-top (Engels: East Asia Summit (ESA)) is een jaarlijks terugkerend forum, aanvankelijk gehouden door leiders van zestien landen in Oost-Azië. In 2011, tijdens de zesde Oost-Azië-top, werden ook Rusland en de Verenigde Staten lid, waarmee de teller op achttien landen kwam. De ESA-top wordt standaard ná de jaarlijkse ASEAN-top gehouden. De eerste ESA-top werd op 14 december 2005 in Kuala Lumpur, Maleisië gehouden.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Geschiedenis voor de eerste Oost-Azië-top[bewerken | brontekst bewerken]

Het concept van een gemeenschap van Oost-Aziatische landen bestond al in 1991, toen Mahathir Mohammed, de toenmalige premier van Maleisië, een Oost-Aziatische vrijhandelszone op gang probeerde te krijgen.[1]

Jaarlijkse top[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Gastland Gastheer Opmerking
1e 14 december 2005 Vlag van Maleisië Maleisië
Kuala Lumpur
Abdullah Ahmad Badawi De president van Rusland was te gast.
2e 15 januari 2007 Vlag van Filipijnen Filipijnen
Cebu City
Gloria Macapagal-Arroyo Herschikt van 13 december 2006.
3e 21 november 2007 Vlag van Singapore Singapore
Singapore
Lee Hsien Loong
4e 25 oktober 2009 Vlag van Thailand Thailand
Cha-am & Hua Hin
Abhisit Vejjajiva In oktober 2008 werd bekend dat de top van Bangkok naar Chiang Mai verplaatst zou worden.
5e 30 oktober 2010 Vlag van Vietnam Vietnam
Hanoi
Nguyen Minh Triet De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken en de Russische minister van Buitenlandse Zaken bezochten de top.
6e 18–19 november 2011 Vlag van Indonesië Indonesië
Bali
Susilo Bambang Yudhoyono De Verenigde Staten en Rusland worden lid.
7e 19–20 november 2012 Vlag van Cambodja Cambodja
Phnom Penh
Hun Sen
8e 9–10 oktober 2013 Vlag van Brunei Brunei
Bandar Seri Begawan
Hassanal Bolkiah
9e 12–13 november 2014 Vlag van Myanmar Myanmar
Naypyidaw
Thein Sein
10e 21–22 november 2015 Vlag van Maleisië Maleisië
Kuala Lumpur
Najib Razak
11e 6–8 september 2016 Vlag van Laos Laos
Vientiane
Thongloun Sisoulith
12e 13–14 november 2017 Vlag van Filipijnen Filipijnen
Pasay
Rodrigo Duterte De premier van Canada was te gast.
13e 14–15 november 2018 Vlag van Singapore Singapore
Centraal Gebied
Lee Hsien Loong
14e 4 november 2019 Vlag van Thailand Thailand
Bangkok
Prayut Chan-o-cha
15e 14 november 2020 Vlag van Vietnam Vietnam
Hanoi
Nguyễn Xuân Phúc De top werd georganiseerd door Vietnam, maar vond wegens de coronapandemie slechts online plaats.
16e 26–27 oktober 2021 Vlag van Brunei Brunei
Bandar Seri Begawan
Hassanal Bolkiah De top werd georganiseerd door Brunei, maar vond wegens de coronapandemie slechts online plaats.
17e 12–13 november 2022 Vlag van Cambodja Cambodja
Phnom Penh
Hun Sen
18e 6–7 september 2023 Vlag van Indonesië Indonesië
Jakarta
Joko Widodo

Potentiële toekomstige leden[bewerken | brontekst bewerken]

Oost-Timor en Papoea-Nieuw-Guinea[bewerken | brontekst bewerken]

Oost-Timor is een kandidaat ASEAN-lid en wil ook lid worden van de ESA.[2] Papoea-Nieuw-Guinea heeft de intentie om lid te willen worden getoond.[3]