Bisdom Brugge

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MichielBDB (overleg | bijdragen) op 12 feb 2020 om 09:50. (Update vicaris-generaal https://www.kerknet.be/bisdom-brugge/personalia/benoeming-kan-marc-steen en https://www.kerknet.be/bisdom-brugge/personalia/eervol-ontslag-kan-pierre-breyne)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Bisdom Brugge
Bisdom Brugge
Basisgegevens
Kerkprovincie Mechelen-Brussel
Kathedraal Sint-Salvatorskathedraal
Patroonheilige Donatianus van Reims
Hiërarchie
Bisschop Lode Aerts
Kapittel Sint-Salvatorskapittel
Vicaris-generaal Kan. Marc Steen
Statistieken
Oppervlakte 3.144
Bevolking 1.169.990 (1 januari 2012)
Dekenaten 19
Parochies 363
Portaal  Portaalicoon   Christendom

Het bisdom Brugge is een bisdom dat met de Belgische provincie West-Vlaanderen samenvalt. De provincie telt 1.195.796 inwoners (provincie West-Vlaanderen, 1 januari 2019) en het bisdom 19 dekenaten, 363 parochies, 732 priesters en 72 permanente diakens.

Geschiedenis

Ancien régime (1559-1801)

Vóór de nieuwe kerkelijke indeling van 1559 was het huidige West-Vlaanderen verdeeld over twee bisdommen: de bisschop van Terwaan bestuurde het westelijk deel, de bisschop van Doornik het oostelijk deel. Op 12 mei 1559 richtte paus Paulus IV het bisdom Brugge op door de bul Super universas, samen met dertien andere bisdommen in de Nederlanden. Het omvatte het noorden van West-Vlaanderen, een deel van Oost-Vlaanderen en een deel van Zeeuws-Vlaanderen. Het overige grondgebied van West-Vlaanderen behoorde tot drie bisdommen: het westen hoorde bij het bisdom Ieper, de streek van Kortrijk bij het bisdom Doornik en de streek van Tielt bij het bisdom Gent. Samen met de bisdommen Ieper, Gent, Antwerpen, 's-Hertogenbosch en Roermond werd het bisdom Brugge ondergeschikt gemaakt aan de aartsbisschoppelijke zetel van Mechelen.

Daarop volgde de bul Ex injuncto door paus Pius IV van 11 maart 1561 waarin de precieze grenzen van het bisdom werden afgebakend, de inkomsten van het bisdom werden geregeld en het kapittel van de kathedraal werd georganiseerd. Het bisdom omvatte niet de hele provincie West-Vlaanderen, aangezien een deel ervan het nieuw opgerichte bisdom Ieper werd, dat zich uitstrekte over de Westhoek en over een aanzienlijk deel van Noord-Frankrijk.

Het bisdom Brugge, met als kathedraal de Sint-Donaaskerk, bleef zonder noemenswaardige problemen werkzaam tot in 1794. De Franse Revolutie en de verovering van de Zuidelijke Nederlanden door de Franse Republiek, maakte er een einde aan.

Het nieuwe bisdom (1834 tot heden)

Als gevolg van het Concordaat van 15 juli 1801 tussen paus Pius VII en Napoleon werden de bisdommen Ieper en Brugge afgeschaft en opgenomen in het bisdom Gent dat overeenkwam met de departementen Leie en Schelde. Het bisdom telde drie bestuurlijke districten (Gent, Ieper, Brugge) en één seminarie dat in Gent gevestigd was.

Op 27 mei 1834 werd het bisdom Brugge heropgericht door de bul Romanae Ecclesiae van paus Gregorius XVI, met als grondgebied de provincie West-Vlaanderen. Dit samenvallen van kerkelijke en bestuurlijke grenzen was een erfenis van de Franse tijd, waarbij de indeling van het land in departementen als basis werd genomen voor de nieuwe kerkelijke indeling.

Omdat de vroegere Sint-Donaaskathedraal onder de Franse bezetting afgebroken was, werd de parochiekerk van Sint-Salvator en Sint-Elooi aangeduid als bisschoppelijke kerk. De heilige Donatianus en de zalige Karel de Goede werden de patronen van het bisdom.

Toen in 1832 de secretaris van de bisschop van Gent tot hulpbisschop was aangesteld en in Brugge verbleef om het kerkelijk bestuur over de provincie West-Vlaanderen waar te nemen in afwachting van de kerkrechtelijke herinrichting van het bisdom, vestigde hij zich tijdelijk in de voormalige Duinenabdij aan de Potterierei. Na de heroprichting van het bisdom Brugge in 1834 werd het voormalige Hof van Pittem in de Heilige-Geeststraat de bisschoppelijke residentie. De provincie West-Vlaanderen is sinds 1834 eigenaar van het voormalige seminarie en stelt het gebouw ter beschikking van de bisschop. De verblijfplaats van de bisschop is tevens de zetel van de diocesane administratie.

In 1976 werd door het bisdom een woning aangekocht op het adres Sint-Salvatorskerkhof 18-19, voor de huisvesting van hulpbisschop Eugeen Laridon (1929-1999). Het huis, dat langs achter paalt aan de tuin van het bisschoppelijk paleis, werd de woonplaats van bisschop Jozef De Kesel (vanaf 2010) en van bisschop Lode Aerts (vanaf 2016). Het Hof van Pittem was voortaan uitsluitend de zetel van de diocesane administratie en niet meer de bisschoppelijke residentie.

Galerij

Structuur

Zie ook Lijst van parochies van het bisdom Brugge voor een uitgebreid overzicht van de decanaten met hun federaties en parochies

Het bisdom Brugge omvat de volgende decanaten:

  • Avelgem
  • Blankenberge-Oostkust
  • Brugge-Oost
  • Brugge-Stad
  • Brugge-Zuid
  • Diksmuide
  • Gistel
  • Harelbeke
  • Ieper
  • Izegem
  • Kortrijk
  • Menen
  • Oostende
  • Poperinge
  • Roeselare
  • Tielt
  • Torhout
  • Veurne-Westkust
  • Waregem

Priesters van het bisdom Brugge

Enkele bekende priesters van het bisdom waren:

Literatuur

  • C. DE SCHREVEL, Le Diocèse de Bruges (1830-1930), Brussel, Vermaut, 1930.
  • Michel CLOET (red.), Het bisdom Brugge (1559-1584), Brugge, 1984.
  • Adelbert DENAUX & Eric VANDEN BERGHE red.), De Duinenabdij en het Grootseminarie te Brugge, Tielt, 1984.
  • Kurt PRIEM, Het theologisch onderricht in het Brugse seminarie in de 18de eeuw, in: Handelingen van het genootschap voor geschiedenis te Brugge, 2012, blz. 267-292.

Zie ook

Externe link

Zie de categorie Roman Catholic Diocese of Brugge van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bisdom_Brugge&oldid=55654775"