Naar inhoud springen

Continental Airlines

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Continental Airlines
IATA

CO

ICAO

COA

Roepletters

Continental

Een Boeing 737-800 van Continental op Midway
Een Boeing 737-800 van Continental op Midway
Opgericht 1934 (als Varney Speed Lines)
Opgeheven eind 2010 (fusie met United Airlines)
Hubs Houston, Newark en Cleveland
Vloot 613 vliegtuigen (incl. Continental Express)
Bestemmingen 292
Frequentflyer-programma One Pass
Alliantie Star Alliance
Moederbedrijf Continental Airlines, Inc.(tot 1 oktober 2010)
Hoofdkantoor Houston, Texas, Verenigde Staten
Sleutelfiguren Larry Kellner (CEO)
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart
Continental Center I - Het hoofdkantoor van Continental Airlines

Continental Airlines was een Amerikaanse luchtvaartmaatschappij. Thuisbasis van Continental Airlines was de George Bush Intercontinental Airport in Houston. Continental hoorde bij de grootste luchtvaartmaatschappijen van de Verenigde Staten. Eind 2010 fuseerde Continental Airlines met United Airlines. Men opereert sindsdien onder de naam United Airlines.

Continental Airlines vloog vanuit haar hubs in Houston, Newark en Cleveland op diverse bestemmingen in Noord- en Zuid-Amerika, Europa en Azië. Continental Micronesia, een dochter van Continental, dekt het Pacifisch gebied rondom Hawaï en Azië vanaf haar hub in Guam. Continental Express, een apart bedrijf dat voor een deel in handen was van Continental, voert voornamelijk vluchten uit tussen hoofdsteden en regionale centra binnen de Verenigde Staten en enkele steden in Canada, Mexico en het Caraïbisch gebied.

Continental werd aanvankelijk opgericht als Varney Speed Lines in El Paso, Texas. In 1937 werd Varney overgenomen door de ondernemer Robert Six, die het hoofdkwartier verplaatste naar Denver, Colorado en veranderde bovendien de naam in Continental Airlines.

Na de Tweede Wereldoorlog begon Continental aan de expansie van haar netwerk. In het begin bleef dit beperkt tot het zuiden van het land maar in 1957 kwam de eerste lijndienst tussen Chicago en Los Angeles. In 1958 nam Continental haar eerste Boeing 707 in ontvangst. In de jaren zestig vervoerde Continental soldaten van de Verenigde Staten naar Vietnam. In diezelfde tijd bleek dat er een potentiële markt lag in het gebied van de Grote Oceaan. Als gevolg daarvan werd Air Micronesia in het leven geroepen, tegenwoordig bekend als Continental Micronesia met een hub in Guam. In de jaren 70 bestelde Continental de Boeing 747 en de DC-10 ter verdere uitbreiding van het routenetwerk.

In 1982 ging het slecht met Continental. Het bedrijf kreeg een nieuwe hub in Houston en nieuwe routes naar Mexico, maar in 1983 ging Continental voor het eerst failliet en moest haar hub in Los Angeles afstaan. Twee jaar later kon Continental haar vluchten hervatten. In 1991 ging het opnieuw mis, nadat door de oorlog in Irak en Koeweit de olieprijs enorm was gestegen.

Vanaf 1993 werd mede door Air Canada miljoenen dollars in het bedrijf gepompt dat daarna weer op de been kwam. In 1995 stootte Continental haar hub in Denver af en ging over op een nieuwe vloot, die voortaan bestond uit Boeing-toestellen. Het ging een tijd goed met Continental. In 1998 kwam de eerste Boeing 777 die het mogelijk maakte om non-stop vluchten tussen Newark/Houston en Tokio te starten. Tussen 1 mei 2001 en 1 augustus 2003 had Continental de langste lijnvlucht ter wereld op haar naam staan. Een Boeing 777 vloog tussen Newark en Hongkong via de noordpool en was met ruim 16 uur de langste lijnvlucht in die tijd.

In 2004 stapte Continental in de SkyTeam-alliantie waarin de KLM en haar Amerikaanse partner Northwest Airlines al in zaten. Continental had destijds codeshares met onder andere KLM, Northwest Airlines en Delta Air Lines. Op 24 oktober 2009 verliet Continental SkyTeam en trad toe tot de Star Alliance-alliantie, in het ruimere kader van de samenwerking met United Airlines.

Fusie met United Airlines

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie United Airlines#Geschiedenis voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Op 3 mei 2010 kondigde Continental aan te gaan fuseren met United Airlines. Dit leidde tot het ontstaan van een van de grootste luchtvaartmaatschappijen ter wereld. Het logo en het kleurenschema zijn overgenomen van Continental en men opereert onder de naam United Airlines. De nieuwe maatschappij vervoert ruim 144 miljoen passagiers per jaar. Per 1 oktober 2010 is de fusie afgerond.

De vloot van Continental was eind 2010 gemiddeld 8,9 jaar oud en bestond uit de volgende toestellen:

Toestel Totaal Passagiers
(First*/Economy)
Boeing 737-300 48 124 (12/112)
Boeing 737-500 63 114 (8/106)
Boeing 737-700 36
(22 orders)
124 (12/112)
Boeing 737-800 105
(15 orders)
150 (18/132)
152 (20/132)
155 (14/141)
157 (16/141)
Boeing 737-900 12 167 (18/149)
Boeing 737-900ER (27 orders) 173 (20/153)
Boeing 757-200 41 175 (16/159)
Boeing 757-300 17 216 (24/192)
Boeing 767-200ER 10 174 (25/149)
Boeing 767-400ER 16 235 (35/200)
256 (20/236)
Boeing 777-200ER 20 283 (48/235)
285 (50/235)
Boeing 787-8 (8 orders)
Boeing 787-9 (17 orders)

Continental Express

Zie de categorie Continental Airlines van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.