Goudhaan
| Goudhaan IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Regulus regulus (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Goudhaan op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De goudhaan (meestal vanwege zijn formaat het goudhaantje genaamd) (Regulus regulus) is een zangvogel uit de familie van Regulidae.
Kenmerken
Het goudhaantje wordt slechts 8,5 cm groot, bij een gewicht van 4 tot 7 gram. Daarmee is deze vogel, samen met het nauw verwante vuurgoudhaantje de kleinste Europese vogelsoort.
De vogel heeft een tere snavel met een neusopening die bedekt is met veerborstels. Het bruingrijsgroene verenkleed is heel dicht met een zwart omzoomde kruinstreep, die bij het mannetje meer oranje en bij het wijfje geel is.
Voortplanting
Een goudhaantje is monogaam en na een jaar geslachtsrijp. Het vrouwtje kan tweemaal per jaar een legsel produceren, dat bestaat uit 7 tot 11 witte, grijsgewolkte eitjes, die in 12 tot 16 dagen uitgebroed worden. Het met haren en veertjes beklede komvormige nest wordt aan de rand min of meer dichtgetrokken om de warmte binnen te houden. Maar verreweg de meesten halen de geslachtsrijpe leeftijd niet eens: jaarlijks sterft 80% en daardoor wordt een goudhaan gemiddeld slechts 8 maanden oud.[2] De hoogste gerapporteerde leeftijd betrof een exemplaar dat dood gevonden werd in Marokko, 7 jaar en 7 maanden nadat hij geringd was in Winchester.[3]
Verspreiding en leefgebied
Het goudhaantje is een broedvogel van gemengd loof- en naaldbos, met een voorkeur voor sparrenbos.[4] Het is een trekvogel, die overwintert in Zuid-Europa.
De soort telt veertien ondersoorten:
- R. r. regulus: Europa en westelijk Siberië.
- R. r. teneriffae: La Gomera en Tenerife.
- R. r. ellenthalerae: La Palma en Ferro.
- R. r. azoricus: São Miguel.
- R. r. sanctaemariae: Santa Maria.
- R. r. inermis: de westelijke en centrale Azoren.
- R. r. buturlini: het Krimschiereiland, Anatolië en de Kaukasus.
- R. r. hyrcanus: noordelijk Iran.
- R. r. coatsi: het zuidelijke deel van Centraal-Siberië.
- R. r. tristis: Tiensjan gebergte.
- R. r. himalayensis: van oostelijk Afghanistan tot de westelijke Himalaya.
- R. r. sikkimensis: van de oostelijke Himalaya tot het noordelijke deel van Centraal-China.
- R. r. yunnanensis: centraal en het zuidelijke deel van Centraal-China, noordoostelijk Myanmar.
- R. r. japonensis: zuidoostelijk Siberië, noordoostelijk China, Korea en Japan.
Status
Deze kleine vogel heeft een enorm groot verspreidingsgebied dat reikt van de Britse Eilanden dwars door de naaldhoutgordel door Azië tot aan Japan; daardoor is de kans op uitsterven uiterst gering. Een grove schatting van de populatie is 98 tot 165 miljoen volwassen vogels. Voor Europa wordt het aantal broedpaartjes geschat op 20- tot 37 miljoen. De aantallen gaan achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat het goudhaantje als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Voorkomen in de Lage Landen
In Nederland en België komen goudhaantjes het gehele jaar voor. De aantallen die in de winter in Nederland waargenomen worden, vertonen sinds 1990 een geleidelijk afnemende trend van meer dan 5% per jaar. Met de broedvogels ging het tot ongeveer 2005 steeds beter, maar daarna daalden de aantallen, ook met meer dan 5% per jaar. De Sovon-telling periode 2013-2015 in Nederland kwam uit op tussen de 45.000 en 75.000 broedparen.[5]
Trivia
- Het goudhaantje stond op een Belgische postzegel met frankeerwaarde van 0,50 BEF. Verder staat het Goudhaantje ook op een postzegel uit Ierland met een waarde van 41 c.
- Goudhaantje was in Nederland een merknaam voor vacuüm verpakte gebraden haantjes.
Voetnoten
Literatuur
Externe links
|
