De eerste verwijzing naar Heino, in een oorkonde van de bisschop van Utrecht, dateert uit het jaar 1236. Hierin wordt de naam Van der Hayne genoemd, en er wordt gesproken over buurtschap genaamd Ter Heyne. Van een echt dorp is sprake sinds de 17e eeuw. Sinds de Tweede Wereldoorlog is het dorp aanzienlijk uitgebreid. Voor de 21e eeuw zijn er verdere uitbreidingsplannen gemaakt.
Heino was een zelfstandige gemeente tot 1 januari 2001. In 2001 voegde de gemeente Heino samen met de gemeente Raalte. De voormalige gemeente Heino bestond uit de kernen Heino, Lierderholthuis en Laag Zuthem en had een totale oppervlakte van 36,23 km². Het voormalige gemeentewapen, met daarin een ploegijzer van zilver en drie klaverbladen in natuurlijke kleur, verwees naar het agrarische karakter van de gemeente. Met een gemeentelijke herindeling kwam een einde aan de zelfstandige status van Heino.
Landgoed De Gunne, in particulier bezit, gelegen nabij de N35 ten noordwesten van het dorp Heino.
In kasteel Nijenhuis, dat eigendom is van de provincie Overijssel, heeft museum voor beeldende kunst De Fundatie een vestiging.
De Leugenpompe is een bezienswaardigheid in het centrum van Heino. Deze dorpspomp geeft volgens de sage alleen water aan mensen met een zuiver geweten.[3] Tegenwoordig geeft deze pomp continu water tijdens de 'Pompdagen', het jaarlijkse dorpsfeest van Heino.
Kamp Schaarshoek is een voormalig werkkamp en anno 2016 de grootste groepsaccommodatie voor school- en zomerkampen in Nederland.[bron?]
Heino is gelegen aan rijksweg 35, die via "Rondweg Heino" om het dorp heenloopt. De rondweg werd op 4 oktober 1984 geopend om de verkeersdrukte in Heino te verminderen.
↑CBS Statline, Tabel: Bevolking; maandcijfers per gemeente en overige regionale indelingen, 27 juli 2018, Centraal Bureau voor de Statistiek, Voorburg/Heerlen"
↑ 'Heino. De leugenpomp', in: Verhalen van stad en streek: Sagen en legenden in Nederland/ W. de Blécourt, R.A. Koman [et al.]. Bert Bakker 2010, pp. 172-173.
Overijssel
Raalte
