Kroatië op het Eurovisiesongfestival

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Kroatië Kroatië
Eerste deelname 1993
Aantal deelnamen 28
Aantal gewonnen 0
Zender HRT
Statistieken
Hoogste positie 4de (1996, 1999)
Laagste positie 17de (2018 HF)
Portaal  Portaalicoon   Eurovisiesongfestival
Nina Badrić in Bakoe (2012)
Nina Kraljić in Stockholm (2016)

Kroatië doet als onafhankelijk land sinds 1993 mee aan het Eurovisiesongfestival.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Kroatië begon zijn loopbaan op het Eurovisiesongfestival in feite al als onderdeel van de republiek Joegoslavië, dat tussen 1961 en 1992 27 keer aan het Eurovisiesongfestival deelnam. De meeste Joegoslavische inzendingen kwamen uit Kroatië, waaronder de band Riva, die in 1989 het Eurovisiesongfestival wist te winnen. Het jaar daarop werd het Eurovisiesongfestival daarom ook niet gehouden in de federale hoofdstad Belgrado, maar in de Kroatische hoofdstad Zagreb.

Na het uiteenvallen van Joegoslavië in 1992 gingen de verschillende voormalige deelstaten ook op het Eurovisiesongfestival onafhankelijk van elkaar verder. Kroatië maakte zijn debuut in 1993, samen met Bosnië en Herzegovina en Slovenië. Het land is sinds dat jaar bijna ieder jaar op het Eurovisiesongfestival vertegenwoordigd geweest. Van de landen die tot Joegoslavië behoorden, behaalde Kroatië in de eerste jaren de beste resultaten. Tussen 1995 en 2001 werd, met één uitzondering, telkens de top 10 behaald. De beste prestaties boekten de Kroaten in 1996 en 1999, toen het land vierde werd.

In 2004 werd op het songfestival de halve finale ingevoerd. Kroatië wist zich in 2004 en 2005 twee jaar op rij te kwalificeren voor de finale, maar eindigde daar vervolgens in de middenmoot. De elfde plaats die werd behaald in 2005 was evenwel genoeg om zich direct te kwalificeren voor de finale van 2006, omdat Servië en Montenegro zich had teruggetrokken.

Vanaf 2007 nam het succes van Kroatië af: in dat jaar werd voor het eerst de finale niet gehaald. In 2008 stootten de Kroaten wel door naar de finale, maar eindigden daarin slechts op de 21ste plaats. In 2009 werd de finale weer gehaald, maar niet met overtuiging. Het duo Igor Cukrov & Andrea Šušnjara eindigden als dertiende tijdens de halve finale, maar werden ten koste van Servië door de jury aangeduid als finalist. Vanaf 2010 werd de finale viermaal op rij niet gehaald.

Wegens financiële problemen en de tegenvallende resultaten in de jaren ervoor, besloot de Kroatische omroep in 2014 geen kandidaat naar het songfestival af te vaardigen. Ook in 2015 nam Kroatië niet deel aan het evenement, maar in 2016 keerde het land terug. Nina Kraljić loodste de Kroaten voor het eerst sinds 2009 naar de finale. Daarin werd ze 23ste. In 2017 kon Jacques Houdek opnieuw een finaleplaats bemachtigen en eindigde er net in de eerste helft, op de 13de plaats. In 2018, 2019, 2021 en 2022 verging het Kroatië weer minder: respectievelijk Franka Batelić (met het nummer Crazy), Roko (met het mede door Jacques Houdek geschreven The dream), Albina (met Tick-tock) en Mia Dimšić (met Guilty pleasure) haalden de finale niet.

De Kroatische inzending voor het Eurovisiesongfestival wordt regelmatig geselecteerd via een nationale finale genaamd Dora.

Kroatische deelnames[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Artiest Titel Fin. Ptn. Semi Ptn. Taal
Vlag van Ierland 1993 Put Don't ever cry 15 33 Kroatisch en Engels
Vlag van Ierland 1994 Tony Cetinski Nek' ti bude ljubav sva 16 27 Kroatisch
Vlag van Ierland 1995 Magazin & Lidija Nostalgija 6 91 Kroatisch
Vlag van Noorwegen 1996 Maja Blagdan Sveta ljubav 4 98 Kroatisch
Vlag van Ierland 1997 ENI Probudi me 17 24 Kroatisch
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1998 Danijela Neka mi ne svane 5 131 Kroatisch
Vlag van Israël 1999 Doris Dragović Marija Magdalena 4 118 Kroatisch
Vlag van Zweden 2000 Goran Karan Kada zaspu anđeli 9 70 Kroatisch
Vlag van Denemarken 2001 Vanna Strings of my heart 10 42 Engels
Vlag van Estland 2002 Vesna Pisarović Everything I want 11 44 Engels
Vlag van Letland 2003 Claudia Beni Više nisam tvoja 15 29 Kroatisch en Engels
Vlag van Turkije 2004 Ivan Mikulić You are the only one 13 50 9 72 Engels
Vlag van Oekraïne 2005 Boris Novković Vukovi umiru sami 11 115 4 169 Kroatisch
Vlag van Griekenland 2006 Severina Moja štikla 12 56 X X Kroatisch
Vlag van Finland 2007 Dragonfly feat. Dado Topić Vjerujem u ljubav X X 16 54 Kroatisch en Engels
Vlag van Servië 2008 Kraljevi Ulice & 75 Cents Romanca 21 44 4 112 Kroatisch
Vlag van Rusland 2009 Igor Cukrov feat. Andrea Šušnjara Lijepa Tena 18 45 13 33 Kroatisch
Vlag van Noorwegen 2010 Feminnem Lako je sve X X 13 33 Kroatisch
Vlag van Duitsland 2011 Daria Kinzer Celebrate X X 15 41 Engels
Vlag van Azerbeidzjan 2012 Nina Badrić Nebo X X 12 42 Kroatisch
Vlag van Zweden 2013 Klapa s Mora Mižerja X X 13 38 Kroatisch
Vlag van Zweden 2016 Nina Kraljić Lighthouse 23 73 10 133 Engels
Vlag van Oekraïne 2017 Jacques Houdek My friend 13 128 8 141 Engels en Italiaans
Vlag van Portugal 2018 Franka Batelić Crazy X X 17 63 Engels
Vlag van Israël 2019 Roko The dream X X 14 64 Engels en Kroatisch
Vlag van Nederland 2021 Albina Tick-tock X X 11 110 Engels en Kroatisch
Vlag van Italië 2022 Mia Dimšić Guilty pleasure X X 11 75 Engels en Kroatisch
Vlag van Verenigd Koninkrijk 2023 Let 3 Mama ŠČ! 13 123 8 76 Kroatisch
Vlag van Zweden 2024 Baby Lasagna Rim tim tagi dim Engels
Kleur Betekenis
Eerste plaats
Tweede plaats
Derde plaats
Laatste plaats
Gastland

Punten[bewerken | brontekst bewerken]

Beslaat de jaren 1993-2023. Punten uit halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.

Gegeven door Kroatië[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Punten
1 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 144
2 Vlag van Servië Servië 142
3 Vlag van Italië Italië 116
4 Vlag van Slovenië Slovenië 98
5 Vlag van Malta Malta 85

Gegeven aan Kroatië[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Punten
1 Vlag van Slovenië Slovenië 137
2 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 115
4 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 77
3 Vlag van Malta Malta 71
5 Vlag van Duitsland Duitsland 57

Twaalf punten gegeven aan Kroatië[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal Land Wanneer
6 Vlag van Slovenië Slovenië 1995, 1998, 1999, 2002, 2005, 2017 (t)
3 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2005, 2006, 2009
2 Vlag van Spanje Spanje 1995, 1999
1 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 1998
Vlag van Malta Malta 1995
Vlag van Montenegro Montenegro 2017 (t)
Vlag van Slowakije Slowakije 1994

(j) = vakjury; (t) = televoting

Twaalf punten gegeven door Kroatië[bewerken | brontekst bewerken]

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar Land Jaar Land Jaar Land Jaar Land
1993 Vlag van Noorwegen Noorwegen 2001 Vlag van Denemarken Denemarken 2009 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2017 Vlag van Hongarije Hongarije (j+t)
1994 Vlag van Ierland Ierland 2002 Vlag van Malta Malta 2010 Vlag van Turkije Turkije 2018 Vlag van Litouwen Litouwen (j)
Vlag van Servië Servië (t)
1995 Vlag van Malta Malta 2003 Vlag van Rusland Rusland 2011 Vlag van Slovenië Slovenië 2019 Vlag van Italië Italië (j+t)
1996 Vlag van Malta Malta 2004 Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro 2012 Vlag van Servië Servië 2021 Vlag van Italië Italië (j)
Vlag van Servië Servië (t)
1997 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 2005 Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro 2013 Vlag van Oekraïne Oekraïne 2022 Vlag van Servië Servië (j+t)
1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 2006 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2014 Geen deelname 2023 Vlag van Italië Italië (j)
Vlag van Slovenië Slovenië (t)
1999 Vlag van Slovenië Slovenië 2007 Vlag van Servië Servië 2015 Geen deelname
2000 Vlag van Rusland Rusland 2008 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2016 Vlag van Australië Australië (j)
Vlag van Servië Servië (t)

(j) = vakjury; (t) = televoting