Spanje op het Eurovisiesongfestival

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Spanje Spanje
Eerste deelname 1961
Aantal deelnamen 62
Aantal gewonnen 2
Zender TVE
Statistieken
Hoogste positie 1ste (1968, 1969)
Laagste positie laatste (1962, 1965, 1983,
1999, 2017)
Portaal  Portaalicoon   Eurovisiesongfestival

Spanje doet sinds 1961 mee aan het Eurovisiesongfestival. Het is, samen met het Verenigd Koninkrijk, het enige land dat al meer dan 50 jaar onafgebroken aan het songfestival deelneemt. Sinds 1999 behoort Spanje, als een van de vijf grootste financiers van het songfestival, tot de vijf Grote Eurovisielanden, waarmee het altijd verzekerd is van deelname aan de grote finale.

De balans[bewerken | brontekst bewerken]

Van de 61 Spaanse deelnames aan het songfestival, eindigden er 29 bij de beste tien. Spanje won twee keer:

Verder eindigde Spanje in de geschiedenis van het songfestival viermaal op de tweede plaats. Dat gebeurde in 1971, 1973, 1979 en 1995.

Vijf keer eindigde Spanje helemaal onderaan: in 1962, 1965, 1983, 1999 en 2017. In de drie eerstgenoemde jaren gebeurde dat bovendien met 0 punten.

Het songfestival op Spaanse bodem[bewerken | brontekst bewerken]

Het Eurovisiesongfestival heeft eenmaal in Spanje plaatsgevonden. Dat was in 1969, als gevolg van de overwinning een jaar eerder. Later (2008) is gebleken dat Franco juryleden heeft omgekocht en dat zodoende Spanje won ten kostte van Cliff Richard.[bron?] Als locatie werd gekozen voor het Teatro Real in Madrid. De presentatie lag in handen van Laurita Valenzuela en het decor werd ontworpen door Salvador Dalí. Dit songfestival ging de geschiedenisboeken in als het enige festival dat meerdere winnaars kende. Naast Frankrijk, Nederland en het Verenigd Koninkrijk, zegevierde ook Spanje zelf weer. Het was voor het eerst dat een land tweemaal op rij het songfestival won. De vraag welke van de vier winnende landen het songfestival van 1970 mocht organiseren, werd opgelost door middel van loting. Het festival ging daarop naar Amsterdam. Sinds 1969 heeft Spanje het Eurovisiesongfestival nooit meer gewonnen of georganiseerd.

Taal[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel er in Spanje meerdere talen gesproken worden, zijn de Spaanse inzendingen vrijwel altijd vertolkt in het Castiliaans, ofwel het algemeen Spaans. In 1968 was er sprake van dat La, la, la in het Catalaans zou worden gezongen, maar dictator Francisco Franco stak hier een stokje voor. De originele zanger Joan Manuel Serrat werd vervangen door zangeres Massiel, die het lied in het Castiliaans zong en uiteindelijk de overwinning behaalde.

Slechts heel af en toe bevatten de Spaanse inzendingen ook deels Engelstalige teksten. In 1978 kwam in het lied Bailemos un vals een beetje Frans voor. In 2016 trad Spanje voor het eerst in de geschiedenis van het songfestival aan met een compleet in het Engels gezongen lied.

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

Jaren 60 en 70[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste songfestivaljaren van Spanje leverden tegenvallende resultaten op. Bij de eerste deelname in 1961 werd het land vertegenwoordigd door Conchita Bautista, die haar lied Estando contigo naar de negende plaats zong. Bij de tweede deelname eindigde Spanje als laatste met 0 punten. Na nog twee zeer matige jaren werd Bautista in 1965 opnieuw naar het songfestival gestuurd, maar wederom kwamen de Spanjaarden zonder punten op de laatste plaats terecht.

Nadat Raphael tweemaal op rij een top 10-plaats voor Spanje had behaald, zorgde Massiel in 1968 voor de eerste Spaanse overwinning op het Eurovisiesongfestival. Met het lied La, la, la eindigde ze bovenaan met 29 punten, één punt meer dan de Brit Cliff Richard. Het lied was controversieel vanwege de inmenging van dictator Franco; buiten het feit dat hij ervoor gezorgd had dat het aanvankelijk Catalaanse lied in het Castiliaans werd gezongen, zou hij ook de uitslag van het songfestival hebben beïnvloed. Volgens een documentaire die in 2008 werd uitgezonden door de Spaanse commerciële zender LaSexta, zou Franco de verschillende Europese omroepen hebben omgekocht om op de Spaanse inzending te stemmen. Met een songfestivaloverwinning zou hij het aanzien van zijn land en zijn regime hebben willen verbeteren.

In 1969 wist Spanje in eigen land het Eurovisiesongfestival nogmaals te winnen, met het lied Vivo cantando van Salomé. Deze zege moest gedeeld worden met drie andere landen, maar desalniettemin was Spanje het eerste land dat het songfestival tweemaal op rij won. Sindsdien heeft Spanje het festival nooit meer gewonnen.

In de jaren zeventig bleven de Spanjaarden succesvol op het songfestival. Het land eindigde vrijwel ieder jaar bij de beste tien en kwam enkele keren dicht bij een nieuwe overwinning. In 1970 trad superster Julio Iglesias aan, een van de beroemdste deelnemers die ooit aan het songfestival hebben deelgenomen. Met het lied Gwendolyne wist hij echter maar 12 punten te vergaren en eindigde daarmee op de vierde plaats.

In 1971, 1973 en 1979 greep Spanje net naast de zege met driemaal een tweede plaats. De inzending van 1973, Eres tú van Mocedades, groeide uit tot een grote songfestivalklassieker.

Jaren 80 en 90[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren tachtig en negentig kreeg Spanje vaker te maken met wisselvallige resultaten. De Spaanse prestaties eindigden afwisselend in de top 10 en onopvallend in de middenmoot. Nadat de Spanjaarden in 1983 teleurstellend en zonder punten op de laatste plaats waren geëindigd, boekten ze het jaar daarop weer een groot succes met het lied Lady,lady van de band Bravo, dat derde werd. In 1989, 1990 en 1991 was Spanje eveneens succesvol door drie keer op rij in de top 6 van de eindrangschikking te komen.

Na drie magere resultaten werd in 1995 zangeres Anabel Conde naar het songfestival gestuurd met het lied Vuelve conmigo. De inzending werd gewaardeerd door Europa en eindigde op een verdienstelijke tweede plaats, met 29 punten achterstand op winnaar Noorwegen. Het was het beste Spaanse resultaat in zestien jaar tijd.

Het succes van 1995 werd vervolgens niet meer geëvenaard. Marcos Llunas zong Spanje in 1997 nog wel naar een zesde plaats, maar in 1999 kregen de Spanjaarden opnieuw een teleurstelling te verwerken toen zangeres Lydia met haar lied No quiero escuchar op de allerlaatste plaats belandde. Ze kreeg slechts één punt.

2000 tot 2020[bewerken | brontekst bewerken]

Na de millenniumwisseling beleefde Spanje een nieuwe glorieperiode op het songfestival. Het land eindigde vanaf 2001 viermaal op rij in de top 10, op respectievelijk een 6de, 7de, 8ste en 10de plaats.

In 2004 werd op het Eurovisiesongfestival de halve finale ingevoerd, maar Spanje hoeft hier, als een van de vijf grootste geldschieters van het liedjesfestijn, niet aan deel te nemen en is altijd verzekerd van een finaleplaats. Het land eindigde sinds 2005 twaalfmaal op de 20ste plaats of lager.

In 2010 werd het optreden van de Spaanse zanger Daniel Diges op het songfestival verstoord door een toeschouwer die het podium opliep en zich mengde in Diges' gezelschap. De man, bekend als Jimmy Jump, werd na enkele seconden door de beveiliging afgevoerd. Hoewel Diges tijdens het incident stoïcijns bleef, besloten de organisatoren nog tijdens de wedstrijd om Spanje opnieuw te laten optreden. Nadat alle andere landen geweest waren, mocht Diges nogmaals zijn nummer Algo pequeñito zingen. Het was op het Eurovisiesongfestival al ruim vijftig jaar niet meer voorgekomen dat een land zijn optreden mocht overdoen; de vorige keer was in 1958 geweest, toen de act van Italië werd getroffen door een stroomstoring. Diges eindigde met 68 punten op de 15de plaats.

De enige succesjes die Spanje in dit decennium nog boekte, waren twee tiende plaatsen voor Pastora Soler in 2012 en Ruth Lorenzo in 2014.

In 2016 werd voor het eerst gekozen om een volledig Engelstalig nummer naar het Eurovisiesongfestival te sturen. Barei trok met het vrolijke Say yay! naar Stockholm. Het nummer werd 22ste. In 2017 werd Spanje vervolgens vertegenwoordigd door Manel Navarro. Zijn lied Do it for your lover werd deels in het Engels en deels in het Spaans gezongen. Spanje kreeg in Kiev slechts vijf punten en eindigde voor het eerst sinds 1999 op de laatste plaats. In 2018 en 2019 behaalde Spanje evenmin goede resultaten: het duo Alfred & Amaia werd 23ste in 2018 en Miki kwam in 2019 niet verder dan de 22ste plek.

2020 en verder[bewerken | brontekst bewerken]

In 2020 werd zanger Blas Cantó intern geselecteerd om Spanje op het Eurovisiesongfestival te vertegenwoordigen met het lied Universo. Vanwege de coronapandemie ging de editie van dat jaar echter niet door, waarna de Spaanse omroep besloot om Cantó in 2021 een tweede kans te gunnen. Zijn inzending voor dat jaar werd de ballad Voy a quedarme, een inzending die voor Spanje wederom uitdraaide op een flop: Cantó eindigde als 24ste op 26 deelnemers.

Na alle povere resultaten en in een poging het tij te keren lanceerde TVE in 2022 een nieuwe nationale voorronde, Benidorm Fest, waar verschillende bekende artiesten aan deelnamen. Zangeres Chanel won de show en werd namens Spanje naar het songfestival van 2022 in Turijn gestuurd. Met haar eigentijdse nummer SloMo wist ze indruk te maken op zowel de vakjury's als het televotende publiek; met een totaalscore van 459 punten eindigde ze op de derde plaats. Hiermee boekte zij het beste Spaanse resultaat in 27 jaar tijd.

Spaanse deelnames[bewerken | brontekst bewerken]

Editie Artiest Titel Fin. Ptn. Taal
Vlag van Frankrijk 1961 Conchita Bautista Estando contigo 9 8 Spaans
Vlag van Luxemburg 1962 Víctor Balaguer Llámame 13 0 Spaans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1963 José Guardiola Algo prodigioso 12 2 Spaans
Vlag van Denemarken 1964 Tim, Nelly & Tony Caracola 12 1 Spaans
Vlag van Italië 1965 Conchita Bautista Qué bueno, qué bueno 15 0 Spaans
Vlag van Luxemburg 1966 Raphael Yo soy aquél 7 9 Spaans
Vlag van Oostenrijk 1967 Raphael Hablemos del amor 6 9 Spaans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1968 Massiel La, la, la 1 29 Spaans
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) 1969 Salomé Vivo cantando 1 18 Spaans
Vlag van Nederland 1970 Julio Iglesias Gwendolyne 4 8 Spaans
Vlag van Ierland 1971 Karina En un mundo nuevo 2 116 Spaans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1972 Jaime Morey Amanece 10 83 Spaans
Vlag van Luxemburg 1973 Mocedades Eres tú 2 125 Spaans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1974 Peret Canta y sé feliz 9 10 Spaans
Vlag van Zweden 1975 Sergio & Estíbaliz Tú volverás 10 53 Spaans
Vlag van Nederland 1976 Braulio Sobran las palabras 16 11 Spaans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1977 Micky Enseñame a cantar 9 52 Spaans
Vlag van Frankrijk 1978 José Vélez Bailemos un vals 9 65 Spaans
Vlag van Israël 1979 Betty Missiego Su canción 2 116 Spaans
Vlag van Nederland 1980 Trigo Limpio Quédate esta noche 12 38 Spaans
Vlag van Ierland 1981 Bacchelli Y solo tú 14 38 Spaans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1982 Lucía Él 10 52 Spaans
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1983 Remedios Amaya ¿Quién maneja mi barca? 20 0 Spaans
Vlag van Luxemburg 1984 Bravo Lady, lady 3 106 Spaans
Vlag van Zweden 1985 Paloma San Basilio La fiesta terminó 14 36 Spaans
Vlag van Noorwegen 1986 Cadillac Valentino 10 51 Spaans
Vlag van België 1987 Patricia Kraus No estás solo 19 10 Spaans
Vlag van Ierland 1988 La Década La chica que yo quiero 11 58 Spaans
Vlag van Zwitserland 1989 Nina Nacida para amar 6 88 Spaans
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1990 Azúcar Moreno Bandido 5 96 Spaans
Vlag van Italië 1991 Sergio Dalma Bailar pegados 4 119 Spaans
Vlag van Zweden 1992 Serafín Zubiri Todo esto es la música 14 37 Spaans
Vlag van Ierland 1993 Eva Santamaría Hombres 11 58 Spaans
Vlag van Ierland 1994 Alejandro Abad Ella no es ella 18 17 Spaans
Vlag van Ierland 1995 Anabel Conde Vuelve conmigo 2 119 Spaans
Vlag van Noorwegen 1996 Antonio Carbonell ¡Ay, qué deseo! 20 17 Spaans
Vlag van Ierland 1997 Marcos Llunas Sin rencor 6 96 Spaans
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1998 Mikel Herzog ¿Qué voy a hacer sin ti? 16 21 Spaans
Vlag van Israël 1999 Lydia No quiero escuchar 23 1 Spaans
Vlag van Zweden 2000 Serafín Zubiri Colgado de un sueño 18 18 Spaans
Vlag van Denemarken 2001 David Civera Dile que la quiero 6 76 Spaans
Vlag van Estland 2002 Rosa Europe's living a celebration 7 81 Spaans en Engels
Vlag van Letland 2003 Beth Dime 8 81 Spaans
Vlag van Turkije 2004 Ramón Para llenarme de ti 10 87 Spaans
Vlag van Oekraïne 2005 Son de Sol Brujeria 21 28 Spaans
Vlag van Griekenland 2006 Las Ketchup Bloody Mary 21 18 Spaans
Vlag van Finland 2007 D'Nash I love you mi vida 20 43 Spaans
Vlag van Servië 2008 Rodolfo Chikilicuatre Baila el chiki-chiki 16 55 Spaans en Engels
Vlag van Rusland 2009 Soraya La noche es para mí 24 23 Spaans en Engels
Vlag van Noorwegen 2010 Daniel Diges Algo pequeñito 14 68 Spaans
Vlag van Duitsland 2011 Lucía Pérez Que me quiten lo bailao 23 50 Spaans
Vlag van Azerbeidzjan 2012 Pastora Soler Quédate conmigo 10 97 Spaans
Vlag van Zweden 2013 El Sueño de Morfeo Contigo hasta el final 25 8 Spaans
Vlag van Denemarken 2014 Ruth Lorenzo Dancing in the rain 10 74 Spaans en Engels
Vlag van Oostenrijk 2015 Edurne Amanecer 21 15 Spaans
Vlag van Zweden 2016 Barei Say yay! 22 77 Engels
Vlag van Oekraïne 2017 Manel Navarro Do it for your lover 26 5 Spaans en Engels
Vlag van Portugal 2018 Alfred & Amaia Tu canción 23 61 Spaans
Vlag van Israël 2019 Miki La venda 22 54 Spaans
Vlag van Nederland 2021 Blas Cantó Voy a quedarme 24 6 Spaans
Vlag van Italië 2022 Chanel SloMo 3 459 Spaans en Engels
Vlag van Verenigd Koninkrijk 2023 Blanca Paloma Eaea 17 100 Spaans
Vlag van Zweden 2024 Nebulossa Zorra Spaans
Kleur Betekenis
Eerste plaats
Tweede plaats
Derde plaats
Laatste plaats
Gastland

Punten[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1961-2023. Punten gegeven in de halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.

Gegeven door Spanje[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Punten
1 Vlag van Italië Italië 273
2 Vlag van Duitsland Duitsland 237
3 Vlag van Portugal Portugal 198
4 Vlag van Zweden Zweden 184
5 Vlag van Frankrijk Frankrijk 177

Gegeven aan Spanje[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Punten
1 Vlag van Portugal Portugal 256
2 Vlag van Frankrijk Frankrijk 194
3 Vlag van Zwitserland Zwitserland 191
4 Vlag van België België 169
5 Vlag van Griekenland Griekenland 158

Twaalf punten gegeven aan Spanje[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal Land Wanneer
8 Vlag van Portugal Portugal 1984, 2003, 2004, 2010, 2011,
2012, 2018 (t), 2019 (t), 2022 (j)
5 Vlag van Andorra Andorra 2004, 2005, 2006, 2008, 2009
3 Vlag van België België 1979, 1995, 2002
Vlag van Israël Israël 1995, 2001, 2003
Vlag van Zwitserland Zwitserland 1979, 1991, 2002
2 Vlag van Albanië Albanië 2007, 2014
Vlag van Duitsland Duitsland 1979, 1990
Vlag van Frankrijk Frankrijk 2002, 2011
Vlag van Malta Malta 1997, 2022 (j)
Vlag van Turkije Turkije 1984, 1985
1 Vlag van Armenië Armenië 2022 (j)
Vlag van Australië Australië 2022 (j)
Vlag van Cyprus Cyprus 1991
Vlag van Denemarken Denemarken 1978
Vlag van Griekenland Griekenland 2022 (t)
Vlag van Ierland Ierland 2022 (j)
Vlag van Italië Italië 1979
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 2022 (j)
Vlag van San Marino San Marino 2022 (j)
Vlag van Zweden Zweden 2022 (j)

(j) = vakjury; (t) = televoting

Twaalf punten gegeven door Spanje[bewerken | brontekst bewerken]

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar Land Jaar Land Jaar Land Jaar Land
1975 Vlag van Nederland Nederland 1989 Vlag van Italië Italië 2003 Vlag van België België 2017 Vlag van Portugal Portugal (j+t)
1976 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1990 Vlag van Italië Italië 2004 Vlag van Duitsland Duitsland 2018 Vlag van Cyprus Cyprus (j)
Vlag van Israël Israël (t)
1977 Vlag van Griekenland Griekenland 1991 Vlag van Israël Israël 2005 Vlag van Roemenië Roemenië 2019 Vlag van Zweden Zweden (j)
Vlag van Italië Italië (t)
1978 Vlag van Luxemburg Luxemburg 1992 Vlag van Malta Malta 2006 Vlag van Roemenië Roemenië 2021 Vlag van Frankrijk Frankrijk (j+t)
1979 Vlag van Duitsland Duitsland 1993 Vlag van Portugal Portugal 2007 Vlag van Roemenië Roemenië 2022 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan (j)
Vlag van Oekraïne Oekraïne (t)
1980 Vlag van Duitsland Duitsland 1994 Vlag van Portugal Portugal 2008 Vlag van Roemenië Roemenië 2023 Vlag van Zweden Zweden (j)
Vlag van Finland Finland (t)
1981 Vlag van Duitsland Duitsland 1995 Vlag van Kroatië Kroatië 2009 Vlag van Noorwegen Noorwegen
1982 Vlag van Duitsland Duitsland 1996 Vlag van België België 2010 Vlag van Duitsland Duitsland
1983 Vlag van Griekenland Griekenland 1997 Vlag van Turkije Turkije 2011 Vlag van Italië Italië
1984 Vlag van Italië Italië 1998 Vlag van Duitsland Duitsland 2012 Vlag van Zweden Zweden
1985 Vlag van Italië Italië 1999 Vlag van Kroatië Kroatië 2013 Vlag van Italië Italië
1986 Vlag van Ierland Ierland 2000 Vlag van Duitsland Duitsland 2014 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
1987 Vlag van Italië Italië 2001 Vlag van Griekenland Griekenland 2015 Vlag van Italië Italië
1988 Vlag van Ierland Ierland 2002 Vlag van Letland Letland 2016 Vlag van Armenië Armenië (j)
Vlag van Bulgarije Bulgarije (t)

(j) = vakjury; (t) = televoting

Fotogalerij[bewerken | brontekst bewerken]