Eurovisiesongfestival 1984

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 1984
Concours Eurovision de la Chanson 1984
Gastland Vlag van Luxemburg Luxemburg
Locatie Théâtre Municipal, Luxemburg
Omroep RTL
Datum 5 mei 1984
Presentator Désirée Nosbusch
Winnaar
Land Vlag van Zweden Zweden
Lied Diggi-loo diggi-ley
Artiest Herreys
Tekst Britt Lindeborg
Componist Torgny Söderberg
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen 19
Terugkerend Vlag van Ierland Ierland
Terugtrekkend Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Israël Israël
Nul punten geen
Intervalact Prague Theatre of Illuminated Drawings
Chronologie
◄ 1983 – 1985 ►

Het Eurovisiesongfestival 1984 was het negenentwintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 5 mei 1984 in Luxemburg, Luxemburg. Het programma werd gepresenteerd door Désirée Nosbusch.

Van de 19 deelnemende landen won Zweden met het nummer Diggi-loo diggi-ley, uitgevoerd door Herreys. Dit lied kreeg 145 punten, 13,2% van het totale aantal punten. Met 137 punten werd Ierland tweede, gevolgd door Spanje op de derde plaats met 106 punten.

Interludium[bewerken | brontekst bewerken]

Het interludium werd verzorgd door het Prague Theatre of Illuminated Drawings.

Puntentelling[bewerken | brontekst bewerken]

Stemstructuur[bewerken | brontekst bewerken]

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land was niet toegestaan.[1]

Score bijhouden[bewerken | brontekst bewerken]

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De landen stonden in het Frans aangeduid op het bord. Achter elk land stond het totale aantal punten. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatrice stond op het podium, schuin voor het scorebord. Het land dat gebeld ging worden was kort herkenbaar aan een streepje dat brandde voor het totale aantal punten. Dit verdween weer zodra het land aan de lijn was. Nadat een land alle punten had gegeven, knipperde het totaal van het land dat het meeste aantal punten had.

Stemmen[bewerken | brontekst bewerken]

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Het geven van de punten gebeurde in volgorde van laag naar hoog. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde dit in de taal waarin de punten gegeven werden om daarna beide gegevens in de andere taal te herhalen. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

Beslissing[bewerken | brontekst bewerken]

Toen Portugal als laatste moest stemmen, was het verschil tussen Zweden (141) en Ierland (135) maar zes punten. Ierland ontving van de Portugezen echter maar twee punten, waardoor gelijk duidelijk was dat Zweden zou winnen.

Resultaat[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Artiest Titel Punten
1 Vlag van Zweden Zweden Herreys Diggi-loo diggi-ley 145
2 Vlag van Ierland Ierland Linda Martin Terminal 3 137
3 Vlag van Spanje Spanje Bravo Lady, lady 106
4 Vlag van Denemarken Denemarken Hot Eyes Det' lige det 101
5 Vlag van België België Jacques Zegers Avanti la vie 70
Vlag van Italië Italië Alice & Battiato I treni di Tozeur 70
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Belle & The Devotions Love games 63
8 Vlag van Frankrijk Frankrijk Annick Thoumazeau Autant d'amoureux que d'étoiles 61
9 Vlag van Finland Finland Kirka Hengaillaan 46
10 Vlag van Luxemburg Luxemburg Sophie Carle 100% d'amour 39
11 Vlag van Portugal Portugal Maria Guinot Silêncio e tanta gente 38
12 Vlag van Turkije Turkije Beş Yıl Önce On Yıl Sonra Halay 37
13 Vlag van Duitsland Duitsland Mary Roos Aufrecht geh'n 34
Vlag van Nederland Nederland Maribelle Ik hou van jou 34
15 Vlag van Cyprus Cyprus Andy Paul Anna Maria Lena 31
16 Vlag van Zwitserland Zwitserland Rainy Day Welche Farbe hat der Sonnenschein? 30
17 Vlag van Noorwegen Noorwegen Dollie de Luxe Lenge leve livet 29
18 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Vlado & Izolda Ciao amore 26
19 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Anita Einfach weg 5

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Terugkerende artiesten[bewerken | brontekst bewerken]

Land Artiest Eerdere deelname
Vlag van Duitsland Duitsland Mary Roos Vlag van Duitsland Duitsland 1972
Vlag van Spanje Spanje Amaya Saizar (deel van Bravo) Vlag van Spanje Spanje 1980 (deel van Trigo Limpio)

Nationale keuzes[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de Ierse deelneemster Linda Martin was het de eerste deelname, maar het hadden er meer kunnen zijn, ze had namelijk al vier keer meegedaan aan de nationale preselectie en zou in 1992 het festival zelfs nog op haar naam schrijven. Voor de Finse kandidaat Kirka was de achtste keer pas de goede. Elisabeth Andreassen, die twee jaar geleden meedeed als deel van de groep Chips, waagde nu solo haar kans bij Melodifestivalen. In Noorwegen deed Ellen Nikolaysen weer mee, in 1973 en 1975 stond ze al eens op het songfestival. In Cyprus deed Jimmy Makulis mee die 23 jaar geleden al eens voor Oostenrijk aantrad. De groep Sheeba (ESF '81) was er in Ierland opnieuw bij, dit keer werden ze vierde. Tommy Seebach (ESF '79 en '81) eindigde vierde in de Dansk Melodi Grand Prix, waar John Hatting van de groep Brixx (Eurovisiesongfestival 1982) achtste werd. Gary Lux van de groep Westend, die een jaar eerder voor Oostenrijk had gezongen, waagde opnieuw zijn kans en werd tweede. Hij ging echter toch naar het songfestival om Anita te ondersteunen, al heeft het niet veel geholpen want ze werd laatste. In Turkije deden ex-deelnemers Aysegül Aldinç (ESF '81) en Neco (Eurovisiesongfestival 1982) mee. In Zwitserland was Arlette Zola er opnieuw bij na haar derde plaats op het Eurovisiesongfestival 1982. Ook in Portugal heel wat bekende namen met de groep Doce (Eurovisiesongfestival 1982), Paulo de Carvalho (ESF '74 en '77) en Fernando Tordo (ESF '73 en '77).

Terugkerende landen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vlag van Ierland Ierland: Ierland keerde na een jaar van afwezigheid weer terug op het songfestival.

Terugtrekkende landen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vlag van Israël Israël: De Israëlische zangeres Ilanit die in 1973 en 1977 al eens haar land vertegenwoordigde, was door de IBA aangewezen om met het nummer "Balalaika" mee te doen. De IBA trok haar inzending echter terug toen bleek dat de datum van het festival op een nationale Israëlische herdenkingsdag viel. (Zie ook Israël op het Eurovisiesongfestival.)
  • Vlag van Griekenland Griekenland: verscheen niet opnieuw na eenmalige terugkeer op het Eurovisiepodium. Het slechte resultaat van 1983 zou een rol kunnen spelen. Een andere reden dat Griekenland niet deelnam zou zijn dat aartsrivaal Turkije meedeed. (Zie ook Griekenland op het Eurovisiesongfestival.)

Kaart[bewerken | brontekst bewerken]

■ Deelnemende landen
■ Landen die eerder al meegedaan hadden, maar niet meededen

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eurovisiesongfestival_1984&oldid=67426378"