Leviticus
| Leviticus | ||
|---|---|---|
| ||
Offerbrenging
| ||
| Auteur | toegeschreven aan Mozes, zie ook Documentaire hypothese | |
| Taal | Hebreeuws | |
| Categorie | Religieus, Wet | |
| Hoofdstukken | 27 | |
| Andere naam | ויקרא,Wajikra 3 Mozes | |
| Vorige boek | Exodus | |
| Volgende boek | Numeri | |
Leviticus is het derde boek van de Hebreeuwse Bijbel. Leviticus dankt zijn naam aan het feit dat het hoofdzakelijk regelingen voor en over het Levitische priesterschap bevat. Reeds in de Vulgata heeft het de naam Leviticus. In het Hebreeuws wordt het boek ויקרא (Wajikra) (betekenis: 'En hij riep') genoemd, naar het eerste woord.[1]
Auteurschap
Zie documentaire hypothese voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Zowel orthodoxe joden als orthodoxe christenen geloven dat de inhoud van het boek door God aan Mozes is gedicteerd op de berg Sinaï. Volgens de historisch-kritische wetenschap moet Leviticus worden toegeschreven aan een zekere priestercodex, "P" genoemd[1] (zie ook de JEDP-theorie).
Inhoud
De inhoud van het boek kan als volgt worden ingedeeld:
- Een reeks wetten over het brengen van offers: brandoffers, slachtoffers, vredeoffers, zonde- of verzoeningsoffers, en dank- of lofoffers (hoofdstuk 1-7).
- De wijding van Aäron en zijn zonen als priester (hoofdstuk 8-10). Hierin is ook een verhaal opgenomen over Nadab en Abihu, die zichzelf priesterlijke voorrechten aanmatigden.
- Voorschriften aan de Israëlieten wat deze wel en niet mogen eten (spijswetten) (hoofdstuk 11)
- Wetten over reiniging, hygiëne en het brengen van offers (hoofdstuk 12-16).
- Wetten over het onderscheid tussen Israël en de heidenen (hoofdstuk 17-20): de spijzen (17), geslachtsverkeer (18) en zedelijk levensgedrag (19-20).[1]
- Wetten over de persoonlijke reiniging van priesters, hun voedsel, en de feesten (hoofdstuk 20-25): priesters en feestdagen (21-23), de eredienst (24) en sabbatjaar en jubeljaar (25).[1]
- Ten slotte een gedeelte met beloften voor hen die deze wetten in acht nemen, en waarschuwingen voor hen die dit niet doen (hoofdstuk 26-27).
Formeel kan men spreken van een aantal overeenkomsten tussen de offers van Israël en zijn buurlanden. Er zijn echter ook een aantal markante verschillen:
- absoluut monotheïsme
- nadruk op ethische zaken
- geen magie of toverkunst (priesters staan niet tussen mens en God in, maar voeren alleen handelingen uit)
- puurheid (geen prostitutie, orgieën, vruchtbaarheidsriten e.d.)
Interpretatie
Na het begin van het christelijke tijdperk werden delen van dit boek uitgelegd[bron?] als profetie over de Messias, Jezus Christus. Voor christelijke lezers gaat Leviticus letterlijk over de joodse wetten en aanbiddingsvoorschriften, maar bevat hieronder een verborgen laag van profetie die in de brief aan de Hebreeën wordt uitgelegd.[bron?]
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 