Europese kampioenschappen kunstschaatsen 1982: verschil tussen versies
k →Historie: Verzoek op WP:VPB, replaced: Deutscher und Österrreichischer Eislaufverband → Deutscher und Österreichischer Eislaufverband |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 252: | Regel 252: | ||
[[Categorie:Kunstrijden in 1982]] |
[[Categorie:Kunstrijden in 1982]] |
||
[[Categorie:Kunstrijden in Frankrijk]] |
[[Categorie:Kunstrijden in Frankrijk]] |
||
[[Categorie: |
[[Categorie:Sportevenement in Lyon]] |
||
[[Categorie:Europees kampioenschap in Frankrijk|Kunstschaatsen]] |
|||
Huidige versie van 19 aug 2021 om 15:14
De Europese Kampioenschappen kunstschaatsen zijn wedstrijden die samen een jaarlijks terugkerend evenement vormen, georganiseerd door de Internationale Schaatsunie (ISU).
De kampioenschappen van 1982 vonden plaats van 2 tot en met 7 februari in Lyon. Het was de eerste keer dat de EK kampioenschappen hier plaatsvonden. Het was de vijfde keer dat de EK kunstschaatsen in Frankrijk plaatsvonden, eerder werden de toernooien in Parijs (1932, 1956), Grenoble (1964) en Straatsburg (1978) gehouden.
Voor de mannen was het de 74e editie, voor de vrouwen en paren was het de 46e editie en voor de ijsdansers de 29e editie.
Historie[bewerken | brontekst bewerken]
De Duitse en Oostenrijkse schaatsbond, verenigd in de "Deutscher und Österreichischer Eislaufverband", organiseerden zowel het eerste EK Schaatsen voor mannen als het eerste EK Kunstschaatsen voor mannen in 1891 in Hamburg, in toen nog het Duitse Keizerrijk, nog voor het ISU in 1892 werd opgericht. De internationale schaatsbond nam in 1892 de organisatie van het EK kunstschaatsen over. In 1895 werd besloten voortaan het WK kunstschaatsen te organiseren en kwam het EK te vervallen. In 1898, na twee jaar onderbreking, vond toch weer een herstart plaats van het EK kunstschaatsen.
De vrouwen en paren zouden vanaf 1930 jaarlijks om de Europese titel strijden. De ijsdansers streden vanaf 1954 om de Europese titel in het kunstschaatsen.
Deelname[bewerken | brontekst bewerken]
Er namen deelnemers uit twintig landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden het aantal van 83 startplaatsen in de vier disciplines in.
Voor België nam Eric Kol voor de tweede keer deel in het mannentoernooi en debuteerde Katrien Pauwels in het vrouwentoernooi. Voor Nederland debuteerden Ed van Campen in het mannentoernooi en Ingrid Aalders in het vrouwentoernooi en het paar Marianne van Bommel / Wayne Deweyert namen voor de tweede keer deel bij het ijsdansen.
(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen over de disciplines.)
 Sovjet-Unie (11) Duitsland (8) Frankrijk (7).svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk (7) DDR (6)
|
 Oostenrijk (5).svg){kind=small} Zwitserland (5) Finland (4).svg){kind=small} Joegoslavië (4) Tsjecho-Slowakije (4)
|
 Hongarije (3) Italië (3) Nederland (3) Zweden (3).svg){kind=small} België (2)
|
.svg){kind=small} Bulgarije (2) Denemarken (2) Spanje (2) Luxemburg (1) Polen (1)
|
Medaille verdeling[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de mannen stonden dezelfde drie medaillewinnaars als in 1981 op het erepodium bij het EK Kunstschaatsen, voor alle drie was het hun tweede medaille. Norbert Schramm werd de 31e Europees kampioen en de derde Duitser. Hij was de eerste West-Duitser die deze titel behaalde. In 1891 was de Duitser Oskar Uhlig de eerste Europees kampioen en de Oost-Duitser Jan Hoffmann was Europees kampioen in 1974, 1977, 1978 en 1979. Schramm stond in 1981 op de derde plaats. Jean-Christophe Simond stond net als in 1981 op de tweede plaats. De Europees kampioen van 1981, Igor Bobrin, stond dit jaar op de derde plaats.
Bij de vrouwen werd Claudia Kristofics-Binder de 22e Europees kampioene en de achtste Oostenrijkse vrouw die deze titel veroverde. Het was haar tweede medaille, in 1981 werd ze derde. De Oost-Duitse Katarina Witt, op de tweede plaats, veroverde haar eerste medaille bij het EK Kunstschaatsen. Elena Vodorezova op plaats drie veroverde haar tweede medaille, in 1978 werd ze ook derde.
Bij de paren veroverden Sabine Baess / Tassilo Thierbach als negentiende paar de Europese titel. Het was hun tweede medaille, in 1979 werden ze derde. Voor Marina Pestova / Stanislav Leonovich op de tweede plaats was het hun tweede medaille, in 1980 werden ze derde. Irina Vorobieva / Igor Lisovski werden derde. Het was als paar hun derde medaille, in 1979 werden ze tweede en in 1981 Europees kampioen. Voor Vorobieva was het haar vijfde medaille, in 1976 werd ze derde en in 1977 tweede met Alexandr Vlasov.
Bij het ijsdansen prolongeerden Jayne Torvill / Christopher Dean de Europese titel. Het was hun tweede EK medaille. Het paar op de tweede plaats, Natalja Bestemjanova / Andrej Boekin, veroverden hun eerste medaille. Het paar op de derde plaats, Irina Moiseeva / Andrei Minenkov, veroverden hun zevende medaille, in 1977 en 1978 werden ze Europees kampioen, in 1976, 1979 en 1981 tweede en in 1980 derde.
| Discipline |  |
 |
|
|---|---|---|---|
| Mannen | Norbert Schramm |
Jean-Christophe Simond |
Igor Bobrin
|
| Vrouwen | Claudia Kristofics-Binder |
Katarina Witt |
Elena Vodorezova
|
| Paren | Sabine Baess / Tassilo Thierbach |
Marina Pestova / Stanislav Leonovich |
Irina Vorobieva / Igor Lisovski
|
| IJsdansen | Jayne Torvill / Christopher Dean |
Natalja Bestemjanova / Andrej Boekin |
Irina Moiseeva / Andrei Minenkov
|
Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]
Paren[bewerken | brontekst bewerken]Er deden negen paren uit zes landen mee. De meeste deelnames stond dit jaar achter de Europees kampioenen Sabine Baess / Tassilo Thierbach en Irina Vorobieva die voor de vijfde keer deelnamen. Xavier Videau nam in 1977 en 1978 deel met Sabine Fuchs en dit jaar met Nathalie Tortel.
|
IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]Er deden negentien paren uit twaalf landen mee. De meeste deelnames stond dit jaar achter het paar Irina Moiseeva / Andrei Minenkov die voor de tiende keer deelnamen. Roberto Pelizzola nam in 1980 en 1981 deel met Elisabette Parisi en dit jaar met Isabella Michel. Voor het eerst nam eer een ijsdanspaar uit Finland deel, de eerste man nam al in 1922 deel, in 1950 de eerste vrouw en in 1965 het eerste duo bij de paren.
|
· 
· 
| Bronnen, noten en/of referenties |