Naar inhoud springen

Stramproy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Vinvlugt (overleg | bijdragen) op 31 mrt 2020 om 15:40. (Voorzieningen: sorry maar dit mag op de dorpswebsite)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Stramproy
Plaats in Nederland Vlag van Nederland
Stramproy (Limburg)
Stramproy
Situering
Provincie Vlag Limburg Limburg
Gemeente Vlag Weert Weert
Coördinaten 51° 12′ NB, 5° 43′ OL
Algemeen
Oppervlakte 12,14[1] km²
- land 12,11[1] km²
- water 0,03[1] km²
Inwoners
(2023-01-01)
5.295[1]
(436 inw./km²)
Woning­voorraad 2.331 woningen[1]
Overig
Postcode 6039
Netnummer 0495
Woonplaats­code 1975
Belangrijke verkeersaders
Detailkaart
Kaart van Stramproy
Locatie in de gemeente Weert
Portaal  Portaalicoon   Nederland

Stramproy (Limburgs: Rooj) is een kerkdorp en voormalige gemeente in Nederlands-Limburg. In 1998 is de gemeente in het kader van de gemeentelijke herindeling opgeheven, en toegevoegd aan het grondgebied van Weert. De kern met het buitengebied telt per 1 januari 2023 5.295 inwoners.

Ligging

Stramproy ligt ongeveer vijf kilometer ten zuiden van de stadsrand van Weert, vlak aan de Belgische grens. De doorgaande weg door het dorp, die in het zuiden richting het Belgische Maaseik leidt, loopt in noordelijke richting tot aan het centrum van de stad. Tussen Weert en Stramproy ligt ook nog het kleinere kerkdorp Tungelroy (dat van oudsher bij Weert hoort).

Geschiedenis

In 1244 wordt er voor het eerst melding gemaakt van de naam Rode. Stramprode, hetgeen staat voor ontgonnen bos, wordt in 1299 voor het eerst vermeld. Op atlaskaarten in 1866 wordt de plaats vermeld als Stamproij. Stramproy was een van de vier kwartieren van het kleine vorstendom Thorn. De andere drie waren: Thorn, Grathem-Baexem en Ell-Haler-Ittervoort. Na de Franse tijd werd het ingedeeld bij het departement Nedermaas in het Kanton Weert.

In 1851 stelde G.M. Poell uit Weert in zijn "Beschrijving van het Hertogdom Limburg" Stramproy als volgt voor: Een dorp met vijf gehuchten of rothen: Bergerroth, Torenroth, Breijvinsroth, Heijerroth en Molenbroekroth. Zij beslaat een oppervlakte van ruim 1124 bunders, telt 229 huizen, bewoond door 1219 inwoners, die meestal in de landbouw hun bestaan vinden. Rothen vonden hun bestaan in de middeleeuwen. Elk roth had een rothmeester die werd gekozen door de burgemeester. Elk roth bezat ook een schans waar vrouwen, kinderen en waardevolle bezittingen in tijd van nood veiliggesteld konden worden. De schans was ongeveer één hectare groot en was doorgaans gelegen in een moerassige streek. Om het perceel lag een diepe gracht. Aan de binnenkant werden palen in de grond geslagen en daartussen vlocht men twijgen. Achter deze twijgen werd de grond uit de gracht opgeworpen tot een hoogte van circa twee meter. Aan de ingang was een ophaalbrug. Binnen de schans konden hutten gebouwd worden. De schans kon bescherming bieden tegen rovers en plunderende bendes.

Rond 1700 behoorde Stramproy tot het vorstendom Thorn. Het werd begrensd ten oosten door de Vrijheerlijkheid Kessenich, waaronder de buurten Hunsel en Kinrooi, ten zuiden door het vrijdorp Neeritter waartoe Molenbeersel behoorde, ten zuidwesten door het graafschap Loon met de grensplaatsen Tongerlo, Bree, Beek en Bocholt, ten noordoosten door Hunsel en ten slotte ten noordwesten door Weert. Tussen Weert en Stramproy vormde een keten van zandheuvels een natuurlijk grens.

Sint-Willibrorduskerk

Vanaf ongeveer 1800 was Stramproy een zelfstandige gemeente met eigen burgemeesters, gemeentesecretarissen, gemeenteontvangers, wethouders en raadsleden. De langstzittende burgemeester was J.M. Smeijers. Hij was 36 jaar lang burgemeester, van 1876 tot 1911. De laatste burgemeester van de gemeente Stramproy was Frans Beckers. In 1998 ging Stramproy op in de gemeente Weert, waar Loeki van Balen burgemeester was. In de 19e eeuw werd om de wateroverlast in het gebied te beteugelen het waterschap Het Land van Weert opgericht.

De uit Frankrijk afkomstige Zusters van Aanbidding der Gerechtigheid Gods (Congrégation des Soeurs adoratrices et victines de la justice de Dieu) vestigden zich in 1903 in Stramproy, waar in 1910, aan de Frans Strouxstraat 9, een klooster voor hen werd gebouwd. Deze zusters hadden hun moederklooster in Baarlo. In 1923 werd het klooster nog uitgebreid. De zusters gaven onderwijs, beoefenden wijkverpleging en ouderenzorg, gaven cursussen en waren betrokken bij het jongerenwerk voor vrouwen. In 2004 werd het klooster gesloopt en kwamen er ouderenwoningen voor in de plaats.

Bezienswaardigheden

  • De Sint-Willibrorduskerk van Stramproy dateert uit 1923 (behalve de toren van mergelsteen die stamt uit de 16e eeuw). De kerk in toegewijd aan de heilige Willibrordus. Men verhaalt dat deze Willibrordus vaak van Waalre bij Eindhoven over Stramproy naar Aldeneik en Susteren reisde. De huidige Willibrordusstraat stond vroeger bekend als Willibrorduspad, en zou naar verluidt door Willibrord gebruikt zijn.
  • Kapelletjes
    • Neelkeskapel, aan Vloedmolenweg 10, niskapelletje, in 1918 opgericht door een moeder uit dankbaarheid dat haar zoon de Spaanse griep had overleefd.
    • Heilig Hartkapel, een moderne open kapel -feitelijk een Heilig Hartbeeld onder een afdak- aan hoek Molenweg-Wilhelminastraat.
    • Breyvinkapel, uit 1805, betreedbaar kapelletje, bij Neelestraat 7.
    • Klotjeskapel, uit 1941, gewijd aan Maria Koningin van de Vrede, niskapel nabij Horsterweg 48.
  • Hoeve Götjens, aan Wilhelminastraat 2, een gesloten hoeve waarvan de geschiedenis teruggaat tot de 17e eeuw, toen het een leen was van de Abdij van Thorn.
  • Gesloten hoeve aan Julianastraat 31, met 17e-eeuws woonhuis met gezwenkte topgevels, en 18e-eeuwse bedrijfsgebouwen.
  • Heilig Hartbeeld, afkomstig uit het voormalig zustersklooster, in de tuin aan Oude Trambaan, voor een verzorgingstehuis.
  • Molens

Zie ook

Natuur en landschap

De omgeving van Stramproy is sterk agrarisch. In het zuidwesten vindt men grote champignonbedrijven. Ten noordwesten van het dorp ligt een groot bos- en heidegebied, waar natuurgebieden liggen als de Tungelerwallen, het Areven en de Stramproyse Heide. Direct aansluitend in België vindt men grote natuurgebieden als het Stramprooierbroek en De Luysen. Deze behoren alle tot het natuurpark Kempen-Broek.

Het dorp ligt op een hoogte van ongeveer 32 meter. De belangrijkste waterloop is de Tungelroyse Beek, die ten noorden van het dorp van west naar oost loopt.

Economie

Naast landbouw en toerisme is ook industriële bedrijvigheid aanwezig. Ten noorden van de kom ligt het bedrijventerrein Savelveld. Dit gebied meet 25 ha en er zijn (2016) een twintigtal bedrijven gevestigd die werk bieden aan 500 personen. Eén van de bedrijven is Weert Groep, die een verzinkerij omvat. Een ander bedrijf is CPS Engineering, dat verpakkingsmachines vervaardigt. Enige bekendheid verwierf Machinefabriek Stramproy in de jaren 80 van de 20e eeuw, zijnde het eerste bedrijf dat door Joep van den Nieuwenhuyzen werd opgekocht en een tiental jaren later failliet ging.

Tot 1975 werd in Stramproy het Maes-bier gebrouwen door brouwerij De Kroon, niet te verwarren met Brouwerij Maes.

Verenigingsleven

In 2006 werd in Stramproy het OLS gehouden. Er was bezoek van koningin Beatrix van Nederland en kroonprins Filip van België. Uiteindelijk won Nederweert. In 2012 won Stramproy opnieuw het OLS in Ellikom. Schutterij St. Antonius nam in 2013 de organisatie van het Oud Limburgs Schuttersfeest op zich.

Toerisme

Stramproy is omgeven door uitgestrekte natuurgebieden. Door de splitsing van Nederland en België ligt een groot gedeelte van de "Roojer" natuur op Belgisch grondgebied. Naast natuurliefhebbers is deze omgeving door het fietsknooppuntensysteem zeer geschikt voor fietsers en wandelaars. In het buitengebied van Altweerterheide (7 km) ligt een achttien holes golfbaan en in Hunsel (7 km) een negen holes golfbaan. Overnachten kan in enkele B & B's, een vakantieboerderij met (mini-)camping en een bungalowpark. In het dorp liggen meerdere restaurants met gezellige terrasjes en diverse cafés. Het winkelaanbod is goed verzorgd.

Bekende inwoners

Wellicht de bekendste inwoner van de gemeente was Mary Servaes, alias de Zangeres Zonder Naam, die hier vanaf 1966 tot haar dood (1998) woonde.[bron?]. Verder zijn ook The Classics (Yellow sun of Ecuador en My Lady of Spain) afkomstig uit dit dorp. Streekgewoontes werden in streektaal door De Mooshoofpaadzengers bezongen. Deze zanggroep van negen mannen brachten in hun genre meer dan 100 dialektliedjes op de markt. Tegenwoordig is de Hoube Dré Band een populaire Limburgstalige band uit het dorp.

Bekende personen, geboren in Stramproy

Nabijgelegen kernen

Molenbeersel, Haler, Altweerterheide, Tungelroy

Zie de categorie Stramproy van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.