Ui (bouwkunst)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Uivormige bekroningen van de torens van de Kathedraal van de Voorbede van de Moeder Gods in Moskou.

Een ui (ook wel: peer of appel) is een spits toelopende, bolvormige bekroning van een toren, veelal een kerktoren.

De ui kan opengewerkt zijn of gesloten en bekleed met dakbedekking (bijvoorbeeld met leisteen of hout). Boven op de ui staat vaak een kruis of een windhaan. Veel beroemde uienkoepels zijn te vinden in Rusland, waar zij het meest voorkomen in de traditionele kerkgebouwen (Russisch: луковичная глава, loekovitsjnaja glava, letterlijk uienhoofd); deze bouw komt ook voor in Oost-Europa en het Midden-Oosten.

In Noord-Nederland zijn ook uivormige bekroningen te zien op de torens van staten en borgen.

België[bewerken | brontekst bewerken]

In België zijn voorbeelden te vinden in:

Luxemburg[bewerken | brontekst bewerken]

In Luxemburg zijn voorbeelden te vinden in:

Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland zijn voorbeelden te vinden in:

Voorbeelden van andersoortige gebouwen:

Fotogalerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]