Wereldkampioenschappen veldrijden 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK veldrijden 2013
Datum 2 februari 2013
Plaats Vlag van Verenigde Staten Louisville, Verenigde Staten
Editie 64
Organisator UCI
Deelnemers 151 atleten uit 20 landen[1]
Kampioenen
Mannen elite Vlag van België Sven Nys
Vrouwen elite Vlag van Nederland Marianne Vos
Mannen beloften Vlag van Nederland Mike Teunissen
Jongens junioren Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
Navigatie
2012     2014
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Marianne Vos in Kentucky op weg naar haar wereldtitel

De wereldkampioenschappen veldrijden 2013 werden gehouden op 2 februari 2013 in de Amerikaanse stad Louisville in de staat Kentucky. Het terrein van het wedstrijdparcours was gelegen aan de oever van de Ohio.[2] Het was de eerste maal dat het wereldkampioenschap veldrijden buiten Europa werd georganiseerd. De stad werd in januari 2010 geselecteerd voor de organisatie.

De Belgische selectie van bondscoach Rudy De Bie bestond bij de Elite Mannen uit titelverdediger Niels Albert, Sven Nys, Belgisch kampioen 2013 Klaas Vantornout, Kevin Pauwels, Rob Peeters, Bart Wellens en Bart Aernouts. In de Elite Vrouwen kwamen Sanne Cant en Ellen Van Loy uit.[3] De Nederlandse selectie van bondscoach Johan Lammerts telde bij de Elite Mannen Lars van der Haar, Twan van den Brand en Thijs van Amerongen, mogelijk nog aangevuld met Niels Wubben.[4]. Voor de Elite Vrouwen werden titelverdedigster Marianne Vos, Sanne van Paassen en Sabrina Stultiens geselecteerd.[5] Zesvoudig Tsjechisch kampioen en tweevoudig wereldkampioen Zdeněk Štybar nam niet deel aan de wedstrijd.

Op 1 februari werd beslist dat alle wedstrijden zouden doorgaan op 2 februari in plaats van op 2 én 3 februari zoals oorspronkelijk gepland. Dit was moest gebeuren omwille van het gevaar dat bestond dat de rivier Ohio op de zondag zou overstromen door de overvloedige regen.[6] Dat dit een goede beslissing was bleek een dag later, het parcours stond gedeeltelijk onder water.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen, elite[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Sven Nys Vlag van België België 1u05'35"
Zilver Klaas Vantornout Vlag van België België + 2"
Brons Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland + 25"
4. Bart Wellens Vlag van België België + 41"
5. Philipp Walsleben Vlag van Duitsland Duitsland + 44"
6. Julien Taramarcaz Vlag van Zwitserland Zwitserland + 44"
7. Radomír Šimůnek Vlag van Tsjechië Tsjechië + 1'15"
8. Niels Albert Vlag van België België + 1'19"
9. Thijs van Amerongen Vlag van Nederland Nederland + 1'31"
10. Martin Bína Vlag van Tsjechië Tsjechië + 1'41"
11. Francis Mourey Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'54"
12. Kevin Pauwels Vlag van België België + 2'04"
13. Simon Zahner Vlag van Zwitserland Zwitserland + 2'36"
14. Enrico Franzoi Vlag van Italië Italië + 2'38"
15. Bart Aernouts Vlag van België België + 2'48"
16. Marcel Meisen Vlag van Duitsland Duitsland + 2'56"
17. Lukas Flückiger Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'04"
18. Rob Peeters Vlag van België België + 3'16"
19. Timothy Johnson Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 3'20"
20. Arnaud Grand Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'32"

Mannen, beloften[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Mike Teunissen Vlag van Nederland Nederland 48'40"
Zilver Wietse Bosmans Vlag van België België + 14"
Brons Wout van Aert Vlag van België België + 22"
4 Tijmen Eising Vlag van Nederland Nederland + 35"
5 Jens Adams Vlag van België België + 38"
6 Laurens Sweeck Vlag van België België + 54"
7 Michiel van der Heijden Vlag van Nederland Nederland + 1'05"
8 Michael Vanthourenhout Vlag van België België + 1'15"
9 Corné van Kessel Vlag van Nederland Nederland + 1'29"
10 Gianni Vermeersch Vlag van België België + 1'34"

Jongens, junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Mathieu van der Poel Vlag van Nederland Nederland 40'47"
Zilver Martijn Budding Vlag van Nederland Nederland + 57"
Brons Adam Ťoupalík Vlag van Tsjechië Tsjechië + 1'19"
4 Logan Owen Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 1'23"
5 Nicolas Cleppe Vlag van België België + 1'25"
6 Dominic Grab Vlag van Zwitserland Zwitserland + 1'33"
7 Yannick Peeters Vlag van België België + 1'38"
8 Quinten Hermans Vlag van België België + 1'47"
9 Ben Boets Vlag van België België + 2'02"
10 Leo Vincent Vlag van Frankrijk Frankrijk + 2'33"

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renster Land Tijd
Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland 43'00"
Zilver Katherine Compton Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 1'34"
Brons Lucie Chainel-Lefèvre Vlag van Frankrijk Frankrijk + 2'10"
4 Kateřina Nash Vlag van Tsjechië Tsjechië + 2'12"
5 Sanne van Paassen Vlag van Nederland Nederland + 2'15"
6 Eva Lechner Vlag van Italië Italië + 2'17"
7 Jasmin Achermann Vlag van Zwitserland Zwitserland + 2'36"
8 Sabrina Stultiens Vlag van Nederland Nederland + 3'06"
9 Ellen Van Loy Vlag van België België + 3'18"
10 Kaitlin Antonneau Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 3'19"

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Nederland Nederland 3 1 1 5
2 Vlag van België België 1 2 1 4
3 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 0 1 0 1
4 Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 0 1 1
Vlag van Tsjechië Tsjechië 0 0 1 1
Totaal 4 4 4 12
Zie de categorie 2013 UCI Cyclo-cross World Championships van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.