Fausto Coppi

Fausto Coppi
	Fausto Coppi tijdens de Ronde van Frankrijk 1952
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Il Campionissimo, l'Airone
Geboortedatum	15 september 1919
Geboorteplaats	Castellania Coppi, Italië
Overlijdensdatum	2 januari 1960
Overlijdensplaats	Tortona, Italië
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Allrounder
Ploegen
1939–1942; 1945; 1946–1955; 1956–1957; 1958; 1959	Legnano; S.S. Lazio Ciclismo/Bianchi; Bianchi; Carpano; Bianchi; Tricofilina
Beste prestaties
Milaan-San Remo	1e (1946, 1948, 1949)
Parijs-Roubaix	1e (1950)
Ronde van Lombardije	1e (1946, 1947, 1948, 1949, 1954)
Ronde van Italië	1e (1940, 1947, 1949, 1952, 1953) ; 24 etappezeges
Ronde van Frankrijk	1e (1949, 1952) ; 9 etappezeges
WK op de weg	1e (1953)
Portaal	Wielersport

Fausto Coppi (Castellania Coppi, 15 september 1919 – Tortona, 2 januari 1960) was een Italiaans wielrenner. Zijn grote prestaties leverden hem de bijnamen Il Campionissimo (Kampioen der kampioenen), en l’Airone (de Reiger) op.

Coppi was een zeer veelzijdig renner en boekte in zijn wielercarrière tal van successen, waaronder vijf eindzeges in de Ronde van Italië en twee eindzeges in de Ronde van Frankrijk. Op het gebied van eendagskoersen won hij onder meer vijfmaal de Ronde van Lombardije, driemaal Milaan-San Remo en eenmaal Parijs-Roubaix. Voorts behaalde Coppi in 1953 de wereldtitel en vestigde hij in 1942 een nieuw werelduurrecord. Hij won de Trophée Gentil tweemaal, in 1947 en 1952.

Levensloop en loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Vroege wielerjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Coppi begon zijn sportloopbaan in 1937 als nieuweling. Hij bleek meteen succesvol en zette als amateur zijn zegereeks voort. In 1939 werd hij professional. In 1943 en 1944 nam hij niet aan wedstrijden deel, omdat hij als krijgsgevangene in Tunesië verbleef.

Successen[bewerken | brontekst bewerken]

In 1949 en 1952 won Coppi de Ronde van Frankrijk en in 1940, 1947, 1949, 1952 en 1953 de Ronde van Italië. Coppi slaagde in 1949 als eerste renner ooit in het winnen van de dubbel Ronde van Frankrijk en Ronde van Italië.^[1]^[2] In 1952 wist hij dit huzarenstukje te herhalen.

Hij vestigde een nieuw werelduurrecord in 1942 (45,871 kilometer), dat pas in 1956 door Jacques Anquetil verbeterd werd.

In de klassiekers kende hij ook veel succes: in 1946, 1948 en 1949 won hij Milaan-San Remo, in 1953 won hij het wereldkampioenschap in Lugano, in 1946, 1947, 1948, 1949 en 1954 won hij de Ronde van Lombardije en in 1950 won hij Parijs-Roubaix. Ook won hij de Waalse Pijl, eveneens in 1950. Als beste renner van het jaar werd Coppi in 1949 de Desgrange-Colombo-beker toegekend. In 1947, 1949 en 1953 werd hij winnaar van de Trofee Gentil.

Titanenstrijd met Bartali en de Witte Dame[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens zijn carrière behaalde Coppi in totaal 153 overwinningen. De rode draad tijdens zijn carrière was de rivaliteit met zijn landgenoot Gino Bartali. Die rivaliteit verdeelde het naoorlogse Italië in twee kampen waartussen je niet neutraal kon blijven. Zo had je vooral katholieken die Bartali steunden en Coppi verfoeiden omwille van zijn affaire met Giulia Locatelli (geboortenaam Occhini), ook wel de Witte Dame genoemd. Coppi was ongelukkig getrouwd en hervond zijn lust in leven én wielrennen toen de eveneens getrouwde Locatelli in zijn leven kwam. Omdat zij altijd in witte kleding heimelijk bij de finish stond opgesteld, werd ze La Dama Bianca oftewel de Witte Dame genoemd.

Coppi heeft altijd beweerd dat zijn wereldtitel op de weg in 1953 in Lugano het resultaat is geweest van zijn gevoelens voor Giulia, die hem had toegezegd bij de finish op hem te zullen staan wachten, deze keer in zwarte kleren. Beroemd is dan ook de foto waarop de kersverse wereldkampioen van zijn geliefde de bloemen krijgt overhandigd. Deze foto heeft destijds in Italië een grote schok teweeggebracht, omdat toen pas echt duidelijk werd wat deze twee gehuwden voor elkaar voelden. In 1955 schonk zij hem de liefdesbaby Faustino (later architect in Novi Ligure, waar ook de Villa Coppi staat waar Fausto Coppi jaren heeft gewoond) die echter in Buenos Aires ter wereld moest komen vanwege alle heisa die deze "verboden liefde" in Italië met zich meebracht.

Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

Coppi liep in het najaar van 1959 in Opper-Volta, het huidige Burkina Faso, malaria op. Hij deed daar min of meer voor de grap mee aan een koers. De dokters in Italië herkenden zijn ziekteverschijnselen in eerste instantie niet en gaven hem medicijnen ter bestrijding van een longontsteking. De toegediende medicatie versnelde echter zijn ziekteproces. Op 2 januari 1960 overleed hij op veertigjarige leeftijd.^[3]

Nalatenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Op diverse cols in Italië en Frankrijk staan standbeelden van en monumenten voor Coppi. Bij zijn graf in zijn geboorteplaats Castellania is hij samen met zijn broer Serse (die omkwam bij een wielerwedstrijd) vereeuwigd in een manshoog beeldhouwwerk.

In Castellania is in zijn geboortehuis een museum ingericht: Casa Museo Fausto Coppi.^[4]^[5] Het dorp werd in 2019 omgedoopt tot Castellania Coppi.^[6]

Elk jaar wordt een cyclosportief ter ere van Coppi gereden in Cuneo. Duizenden deelnemers hebben dan allemaal hetzelfde shirt aan met daarop de beeltenis van Fausto Coppi.

Tijdens de Ronde van Italië wordt er een speciale bonus uitgereikt, de Cima Coppi, voor de eerste renner die het hoogste punt van die ronde bereikt.

Fietsmerk Coppi[bewerken | brontekst bewerken]

Eerdergenoemde Faustino heeft later aan de fietsfabriek Masciaghi zijn toestemming gegeven om Fausto Coppi-fietsen te maken. De ploegen Polti en MG Technogym reden op Coppi-fietsen. Gianni Bugno, Luc Leblanc en Michele Bartoli zijn slechts een aantal van de renners die triomfen hebben gevierd op dit fietsenmerk.

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

1940

Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
Florence-Modena
11e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië

1941

Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
Ronde van Emilië
Ronde van Toscane
Ronde van Venetië
Ronde van de Drie Valleien
Trofeo Baracchi

1942

Italiaans kampioenschap op de weg, Elite
Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
Werelduurrecord te Milaan (45,871 km/h)

1945

Criterium van Lugano
Ronde van Candelotti
Ronde van Milaan

1946

Criterium van Lugano
Ronde van Romagne
Prato-Bologna
Milaan-San Remo
Ronde van Lombardije
Grand Prix des Nations
5e etappe Ronde van Italië
14e etappe Ronde van Italië
15e etappe Ronde van Italië

1947

Wereldkampioenschap achtervolging (baan) te Parijs
Italiaans kampioenschap wielrennen voor elite, Elite
Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
4e etappe Ronde van Italië
8e etappe Ronde van Italië
16e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië
Ronde van Lombardije
Grand Prix des Nations
Ronde van Emilië
Ronde van Venetië
5e etappe deel B Ronde van Zwitserland
Ronde van Romagne
Rome-Napels
Grote Prijs Tommaselli
Lausanne-Genève (tijdrit)
Dwars door Lausanne

1948

Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
Milaan-San Remo
Ronde van Lombardije
Ronde van Emilië
Ronde van de Drie Valleien
16e etappe Ronde van Italië
17e etappe Ronde van Italië
Bergklassement Ronde van Italië
Cortina d'Ampezzo-Trente

1949

Wereldkampioenschap achtervolging (baan) te Kopenhagen
Italiaans kampioenschap op de weg, Elite
7e etappe Ronde van Frankrijk
17e etappe Ronde van Frankrijk
20e etappe Ronde van Frankrijk
Eindklassement Ronde van Frankrijk
Bergklassement Ronde van Frankrijk
4e etappe Ronde van Italië
11e etappe Ronde van Italië
17e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië
Bergklassement Ronde van Italië
Milaan-San Remo
Ronde van Lombardije
Ronde van Venetië
Challenge Desgrange-Colombo
Ronde van Romagne
Cosenza-Salerno
Bassano-Bolzano

1950

Parijs-Roubaix
Waalse Pijl
2e etappe deel A Rome-Napels-Rome
Grote Prijs van Genève (tijdrit)
Ronde van Reggio
Ronde van Reggio Calabria

1951

Grand Prix de Lugano (tijdrit)
6e etappe Ronde van Italië
18e etappe Ronde van Italië
20e etappe Ronde van Frankrijk
Grote Prijs van Brasschaet
Gap-Briancon

1952

7e etappe Ronde van Frankrijk
10e etappe Ronde van Frankrijk
11e etappe Ronde van Frankrijk
18e etappe Ronde van Frankrijk
21e etappe Ronde van Frankrijk
Eindklassement Ronde van Frankrijk
Bergklassement Ronde van Frankrijk
5e etappe Ronde van Italië
11e etappe Ronde van Italië
14e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië
Grand Prix de Lugano (tijdrit)
Grote Prijs Middellandse Zee

1953

Wereldkampioenschap wielrennen op de weg te Lugano
4e etappe Ronde van Italië
11e etappe Ronde van Italië
19e etappe Ronde van Italië
20e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië
Trofeo Baracchi (met Riccardo Filippi)

1954

Ronde van Lombardije
Trofeo Baracchi (met Riccardo Filippi)
4e etappe deel A Rome-Napels-Rome
20e etappe Ronde van Italië
2e etappe Ronde van Zwitserland
4e etappe Ronde van Zwitserland
3e etappe Parijs-Nice
St. Etienne-Vergese
Ronde van Palermo
Coppa Bernocchi
Winterthur-Davos
Lecco-Lugano
Ronde van Campanië
Ronde van Cagliari

1955

Italiaans kampioenschap op de weg, Elite
Ronde van de Drie Valleien
Trofeo Baracchi (met Riccardo Filippi)
20e etappe Ronde van Italië
5e etappe deel B Rome-Napels-Rome
Ronde van Campanië
Ronde van Cagliari
Trente-San Pellegrino
Ronde van de Apennijnen

1956

Grand Prix de Lugano (tijdrit)

1957

Trofeo Baracchi (met Ercole Baldini)

Belangrijkste ereplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

1939

3e in de Ronde van Piëmont