Henk Visch

Henk Visch
	"AUB" Museumpark in Rotterdam
Persoonsgegevens
Geboren	18 september 1950
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	beeldhouwer, graficus en tekenaar
	RKD-profiel
	Website
Portaal	Kunst & Cultuur

Henk Visch (Eindhoven, 18 september 1950) is een Nederlandse beeldhouwer, graficus en tekenaar.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Visch volgde van 1968 tot 1972 een opleiding grafiek aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in 's-Hertogenbosch. Van 1974 tot 1982 werkte hij in Boxtel, waar hij tekeningen en etsen maakte. Hij werkte van 1982 tot 1983 in PS 1 in New York. Vanaf 1983 werd Visch vooral bekend door zijn sculpturen, die hij exposeerde in de Fabriek in Eindhoven en later in de Amsterdamse galerie the Livingroom. Hij werkte in 1984 in de Ateliers Internationales de Fontevraud-l'Abbaye in Frankrijk op uitnodiging van het FRAC.

Van 1984 tot 1987 was Henk Visch docent aan de Amsterdamse Rijksakademie van beeldende kunsten en van 1987 tot 1991 aan de Maastrichtse Jan van Eyck Academie. Van 1995 tot 2001 was hij hoogleraar aan de Staatliche Akademie der Bildende Künste Stuttgart en vanaf 2005 aan de Hochschule für Bildende Künste in Münster. In de zomer van 2013 was Visch gastdocent aan de Central Academy of Fine Art (CAFA) in Beijing.

In 1988 vertegenwoordigde hij Nederland bij de Biënnale van Venetië, in 1991 kreeg hij de kunstprijs van de stad Darmstadt en in 1992 werd hij uitgenodigd voor deelname aan documenta IX in Kassel. Hij ontving de Beeldende Kunstprijs 2001 van de afdeling Noord-Brabant van het Prins Bernhard Cultuurfonds. Van 1996 tot 2011 maakte Visch iedere maandag een tekening voor de column Mirza in de Volkskrant. In 2018 werd de Jeanne Oosting Prijs in de categorie Aquarel aan hem toegekend. In 2023 ontving hij de Wilhelminaring.^[1]

Werken (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

1980 - Octaëder, ruitvorm en klok (samen met John Körmeling), Weteringschans in Amsterdam^[2]
1986/89 - Uit het gezicht verliezen, beeldenroute Kunstwegen in Nordhorn
1990-1992 - Gouden figuur/Danser in Amsterdam
1992 - De kameel en zijn begeleider, Kunsthal Rotterdam
1992 - Zonder titel, kunstroute LUMC in Leiden
1993 - Het Beeld, Museum De Pont, Tilburg
1994 - De Giraffe, Dordrecht
1996 - Telling no lies, Openluchtmuseum voor beeldhouwkunst Middelheim in Antwerpen
1996 - Morgen is alles anders, Middelheim in Antwerpen
1996 - Anna lacht niet, kunstroute LUMC in Leiden
1999 - AUB, Museumpark in Rotterdam
2000 - One world leads to another, op het voorplein van het Noordbrabants Museum in 's-Hertogenbosch
2000 - Nationaal Canadees Bevrijdingsmonument, Apeldoorn. In 2002 werd in Ottawa een tweede exemplaar onthuld.
2000 - De schommel, Nijmegen
2000 - De Buitenmens, Lommel
2001 - Marathon-beeld, Rotterdam
2002 - Wandelaar met stok, oorlogsmonument in Bovenkarspel
2003 - Secret Life in a Public Body, Oosterhaven in Groningen
2005 - De Draadloper, Den Haag
2008 - Olympic Sculpture, Beijing, China
2009 - Zoënzo, Campus Sociale Wetenschappen in Leuven
2011 - Lena (of de driedubbele achterwaartse salto), Amsterdam
2011 - Present Continuous, Beeldenpark van de Pinakotheken München, München
2011 - De Noorderling, N470, Lansingerland
2013 - De jonge mens op het eiland, Spoorsingel in Rotterdam

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Henk Visch, Rijksdienst Beeldende Kunst, Den Haag 1988, ISBN 90-71465-16-0
"Henk Visch", Kunstverein Hannover, 1990
"Henk Visch", sculpturen, SMAK, Gent, katalogus, 2006
Biographische Notizen, 1975-2007, katalogus, Wait and see what happens, Darmstadt, Mathildehöhe