Johan van Saksen (1801-1873)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johan
1801-1873
Johan van Saksen
Koning van Saksen
Periode 1854-1873
Voorganger Frederik August II
Opvolger Albert
Vader Maximiliaan van Saksen
Moeder Carolina van Parma

Johan Nepomuk Maria Jozef Anton Xaverius Vincent Aloysius Frans de Paula Stanislaus Bernhard Paul Felix Damasus (Duits: Johann Nepomuk Maria Joseph Anton Xaver Vincenz Aloys Franz de Paula Stanislaus Bernhard Paul Felix Damasus) (Dresden, 12 december 1801Pillnitz, 29 oktober 1873) was van 1854 tot 1873 koning van Saksen. Hij was de jongste zoon van prins Maximiliaan van Saksen en Carolina van Parma, dochter van Lodewijk I van Etrurië.

Naast zijn juridische en staatkundige studies hield hij erg van poëzie en muziek. Van zijn moeder had hij een bijzondere voorliefde voor de Italiaanse taal en literatuur geërfd. Hij ondernam in 1821 met zijn broer Clemens een reis naar Italië, alwaar de laatstgenoemde stierf. Johan trad op 21 november 1822 in het huwelijk met Amalia Augusta, dochter van Maximiliaan I Jozef van Beieren. In 1824 nam hij deel aan de oprichting van de Koninklijke Saksische Oudheidsvereniging en hij nam later het protectoraat daarvan op zich. Onder de naam Philalethes bracht hij een met kritische en historische verklaringen voorziene vertaling van Dantes Goddelijke Komedie uit. Hij werd als teken van waardering opgenomen in de Pruisische Orde Pour le Mérite voor Letteren en Kusten.

Johann rond 1831

In 1830 werd Johans oudste broer Frederik August door koning Anton tot regent benoemd. Johan stond aan het hoofd van de commissie tot behoud van de orde in het land en had het commando over de lokale garde. Ook had hij een zetel in de Geheime Raad, was daarna voorzitter van de Staatsraad en tot het voorjaar van 1831 president van het Geheime Financiële Collegium. Na Antons dood besteeg Frederik August in 1836 als Frederik August II de Saksische troon.

Johan besteeg de troon nadat zijn broer op 9 augustus 1854 was verongelukt. Onder invloed van zijn premier Friedrich Ferdinand von Beust streefde hij naar het Groot-Duitse ideaal van een verenigd rijk inclusief Oostenrijk. Saksen streed in 1866 in de Oostenrijks-Pruisische Oorlog aan de kant van Oostenrijk. Na de nederlaag in de Slag bij Königgrätz sloot hij zich aan bij de Noord-Duitse Bond en in 1871 bij het Duitse Keizerrijk.

De vrouw van koning Johan, Amalia Augusta van Beieren

Hij werd na zijn overlijden in Slot Pillnitz opgevolgd door zijn zoon Albert.

Kinderen[bewerken | brontekst bewerken]

Koning Johan was getrouwd met prinses Amalia Augusta van Beieren, zij hadden negen kinderen:

Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders van Johan van Saksen
Overgrootouders August III van Polen
(1696-1763)

Maria Josepha van Oostenrijk
(1699-1757)
Keizer Karel VII Albrecht
(1697-1745)

Maria Amalia van Oostenrijk
(1701-1745)
Filips van Parma
(1720-1765)

Louise Elisabeth van Frankrijk
(1727-1759)
Maria Theresia
(1717–1780)
∞ 1736
Keizer Frans I Stefan
(1708–1765)
Grootouders Frederik Christiaan van Saksen
(1722-1763)

Maria Antonia van Beieren
(1723-1780)
Ferdinand van Parma
(1756-1802)

Maria Amalia van Oostenrijk
(1746-1804)
Ouders Maximiliaan van Saksen
(1759-1838)

Carolina van Parma
(1770-1804)
Johan van Saksen (1801-1873)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Noot[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Birgitte Hamann, Elisbeth. Kaiserin wider Willen, München, 1981. 1997, blz 23
Zie de categorie John of Saxony van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.