NS 4300

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
NS 4300
NS 4300
Aantal 237
Nummering 4301-4537
Fabrikant North British Locomotive Company, Vulcan Foundry
In dienst 1946
Uit dienst 1948-1952
Asindeling 1'D
Spoorwijdte 1435 mm
Massa locomotief 71,4 ton
Massa tender 56,4 ton
Diameter drijfwielen 1.435 mm
Lengte over buffers 19.354 mm
Hoogte 4487 mm
Maximumsnelheid 65 km/u
Dienstsnelheid 65 km/u
Vuurkist 15,2 m²
Vlampijpen 128,7 m²
Oververhitter 34,8 m²
Roosteroppervlak 2,66 m²
Maximum stoomspanning 12 kg/cm² (was 15,8 kg/cm²)
Aantal cilinders 2
Diameter × slaglengte cilinders 483 x 711 mm
Stoomverdeling Walschaerts
Waterinhoud 22,7 m³
Brandstofvoorraad 9,1 ton kolen
Trekkracht 9.700 kg (was met verhoogde stoomdruk 12.800 kg)
Remsysteem vacuümrem, Westinghouserem
Bijnamen Dakota
Kleine Jeep
Aantal bewaarde exemplaren 0 NS exemplaren. 1 exemplaar in het Verenigd Koninkrijk
Portaal  Portaalicoon   Verkeer & Vervoer

De serie NS 4300 was een serie stoomlocomotieven van de Nederlandse Spoorwegen (NS), overgenomen van het Britse War Department.

De locomotieven, met de asindeling 1'D, werden tussen 1943 en 1945 gebouwd door North British Locomotive Company en de Vulcan Foundry voor het Britse War Department om het Britse Leger te voorzien van voorraden tijdens hun strijd tegen het Duitse leger op het vasteland van West-Europa.

Er waren locomotieven van het Britse War Department die na de oorlog bij NS dienst hebben gedaan. Hoewel er in totaal 237 loco­motieven zijn gehuurd, hebben zij nooit alle gelijktijdig dienstgedaan. De machinisten, die op deze Engelse machines links moesten staan, hadden veel last van de neerslaande rook. De NS verlaagde al snel de stoomspanning van 15,8 kg/cm² naar 12 kg/cm² en verlengde de schoorstenen om de machinist te beschermen tegen neerslaande rook.

De locomotieven hadden de bijnaam Kleine Jeeps.

Ontwerp[bewerken | brontekst bewerken]

De Austerity 2-8-0 was gebaseerd op de LMS Klasse 8F, die tot dat moment het standaardontwerp van de overheid was geweest. Verschillende wijzigingen werden aangebracht aan het 8F-ontwerp door R.A. Riddles om lage kosten voor de levensduur van het ontwerp te prioriteren. Deze omvatten een ketel van een eenvoudigere constructie die parallel was in plaats van taps toelopend en een vuurkist met ronde bovenkant in plaats van een Belpaire-vuurkist. De vuurkist was van staal in plaats van het schaarsere en duurdere koper.

Constructie[bewerken | brontekst bewerken]

De bouw werd verdeeld over twee bedrijven. De North British Locomotive Company (NBL) te Glasgow bouwde 545 exemplaren (verdeeld over hun twee werkplaatsen in Hyde Park en Queen's Park) en de Vulcan Foundry (VF) te Newton-le-Willows, Lancashire, bouwde 390 exemplaren.

De North British Locomotive Company bouwde ook de grotere NS 5000 WD.

Museumstuk[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn in Nederland geen exemplaren overgebleven. Bij de Keighley and Worth Valley Railway rijdt wel een exemplaar rond.

Dit exemplaar is door de Vulcan Foundry Gebouwd als nr. 5200. Deze locomotief heeft de Keighley and Worth Valley Railway van de Zweedse spoorwegen (Statens Järnvägar) overgenomen. De locomotief was daar geclassificeerd als SJ Klasse G11 nr. 1931. Deze machine is de voormalige NS 4464.

In 2007 is de locomotief in originele staat terug gebracht, waarbij er een nieuw machinistenhuis en tender gebouwd moesten worden. De locomotief werd daarna British Railways (BR) No. 90733 en na een paar testritten reed de 90733 op maandag 23 juni 2007 zijn eerste passagierstrein op de museumlijn.

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]