Naar inhoud springen

Berti Vogts

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door De Jaren (overleg | bijdragen) op 3 jun 2019 om 09:09. (verwijderd: {{bron?}}: die bron wordt genoemd! <DJ-5933>)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Berti Vogts
Berti Vogts
Persoonlijke informatie
Volledige naam Hans-Hubert Vogts
Geboortedatum 30 december 1946
Geboorteplaats Büttgen, Duitsland
Lengte 168 cm
Positie Verdediger
Jeugd
1954-1965 Vlag van Duitsland VfR Büttgen
Senioren
Seizoen Club W (G)
1965-1979 Vlag van Duitsland Borussia Mönchengladbach 419 (33)
Interlands
1967-1978 Vlag van Duitsland West-Duitsland 96 (1)
Getrainde teams
1979–1990
1990–1998
2000–2001
2001–2002
2002–2004
2007–2008
2008–2014 		Vlag van Duitsland West-Duitsland U21
Vlag van Duitsland West-Duitsland
Vlag van Duitsland Bayer 04 Leverkusen
Vlag van Koeweit Koeweit
Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Nigeria Nigeria
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Hans-Hubert ("Berti") Vogts (Büttgen, Noordrijn-Westfalen, 30 december 1946) was een West-Duitse voetballer. Vogts werd vooral bekend dankzij zijn uitstekende wedstrijd die hij speelde tegen Johan Cruijff in de finale van het wereldkampioenschap in 1974. Cruijff noemde hem later in Voetbal International zelfs de "lastigste tegenstander die hij ooit had".

Biografie

Vogts begon zijn carrière bij het kleine VfR Büttgen en maakte in 1965 de overstap naar Borussia Mönchengladbach. Hij speelde hier zijn hele carrière en won vijf keer de landstitel met de club, één keer de DFB-Pokal en twee keer de UEFA Cup. Hij verloor ook één keer een finale van de UEFA Cup en Europacup I, telkens van Liverpool FC en bereikte ook nog twee Europese halve finales. Hij kon 8 keer scoren in de 64 Europese wedstrijden waarin hij speelde.

Op 3 mei 1967 maakte hij zijn opwachting in het West-Duitse voetbalelftal, dat een kwalificatiewedstrijd voor het EK speelde tegen Joegoslavië. De Mannschaft verloor en zou zich later als enige keer in de geschiedenis niet kunnen plaatsen voor een groot toernooi. Vier jaar later plaatste het land zich wel en werd voor het eerst Europees kampioen. Vogts zat wel in de selectie op het EK, maar kon door een blessure niet opgesteld worden. In 1974 werd hij wereldkampioen in eigen land. In 1976 scoorde hij tegen Malta zijn enige interlandgoal. Later dat jaar verloren de Duitsers de EK-finale van Tsjecho-Slowakije. Zijn interlandcarrière eindigde ietwat in mineur op het WK 1978 toen hij de tweede groepsfase tegen Oostenrijk in eigen doel trapte waardoor West-Duitsland uitgeschakeld werd.

Vogts was lange tijd de assistent van bondscoach Franz Beckenbauer. In 1990 nam hij na het afscheid van Beckenbauer het stokje over. Als assistent-coach won hij de wereldtitel in 1990 en als bondscoach de Europese titel in 1996. Hij is hiermee de enige die een EK heeft gewonnen als speler en als trainer.

Van 2000-2004 was Vogts bondscoach van Schotland. Dit werd geen succes. Hij wist met de Schotten geen kwalificatie af te dwingen voor het WK 2002 en het EK 2004. In de play-off voor het EK 2004 verloor hij met Schotland van het Nederlands elftal: op de 1-0 overwinning op eigen veld volgde een 6-0 nederlaag in Amsterdam.

Sinds april 2008 was Vogts bondscoach van Azerbeidzjan. Hij volgde de Macedoniër Gjoko Hadžievski op. Zijn eerste duel op de bank bij de Azeri's was de vriendschappelijke interland tegen Bosnië en Herzegovina op 1 juni 2008. Bosnië won het duel in Zenica met 1-0 door een treffer van Stevo Nikolić. Vogts stapte op 17 oktober 2014 op na verliespartijen tegen achtereenvolgens Italië, Bulgarije en Kroatië.[1]

Statistieken

Externe link

Zie de categorie Berti Vogts van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Berti_Vogts&oldid=53947371"