Gebruiker:Davv69/Klad2

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie





Vetgedrukte tekstGaston brunfaut [1]

piloot[bewerken | brontekst bewerken]

1 2 3

York[bewerken | brontekst bewerken]

De Avro York is een Brits transportvliegtuig. Om de productie te bespoedigen werd gebruik gemaakt van onderdelen van de Avro Lancaster, zoals de vleugels, motoren, landingsgestel en de staartsectie. Het eerste prototype vloog op 5 juli 1942. De eerste twee prototypes hadden een dubbele staartvinnen, daarna werd het toestel uitgerust met drie staartvinnen. Het derde prototype, de Ascalon, vervoerde Winston Churchill. De Avro York werd aanvankelijk in kleine hoeveelheden gebouwd omdat de productie van de Avro Lancaster voorrang kreeg.

In totaal werden 257 exemplaren van de Avro 685 York geproduceerd, waaronder vier prototypes. Het toestel werd ingezet bij de Royal Air Force, BOAC, British South American Airways, Skyways en FAMA. Het toestel werd veelvuldig ingezet tijdens de blokkade van Berlijn. [2][3]


/Teremok/[bewerken | brontekst bewerken]

De Caproni Ca.313 was een Italiaanse bommenwerper en verkenningsvliegtuig van vliegtuigbouwer Aero-Caproni die dienst deed in de Italiaanse Regia Aeronautica.

Teremeuk[bewerken | brontekst bewerken]

Teremok
Restaurant in Sint Petersburg
Oprichting 1998
Producten blini, soep, kasja
Omzet $135,000,000 (2017)
Website teremok.ru
Portaal  Portaalicoon   Economie

Teremok is een restaurantketen die gespecialiseerd is in traditionele Russische gerechten zoals blini, soepen en kasja.

De keten werd in 1998 opgericht door Michail Gontsjarov. Ingegeven door de populariteit van McDonald's in zijn thuisland besloot hij een fastfoodketen te beginnen. Hij paste de recepten van zijn moeder aan en zette die op het menu. In 2017 waren er meer dan driehonderd Teremokrestaurants in Rusland. De keten had twee vestigingen in New York, die in 2018 zijn gesloten. De eigenaar stelde dat zijn restaurantketen werd tegengewerkt en dat hij geen kansen zag voor uitbreiding in Amerika, totdat de Amerikaans-Russische betrekkingen verbeterden.


Zie de categorie Fiat G.55 Centauro van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Teremok teremok ttttm [beschuldigde stadsinspecteurs van New York van "openlijke vijandigheid" jegens de restaurants en het personeel van Teremok dddff] jjjjj

🍦Focke-Wulf Fw 58[bewerken | brontekst bewerken]

Focke-Wulf Fw 58[1]
Davv69/Klad2
Algemeen
Rol Lesvliegtuig
Bemanning 3 á 4
Status
Eerste vlucht 1935
Afmetingen
Lengte 13,70 m
Spanwijdte 21,0 m
Gewicht
Leeggewicht 1890 kg
Max. gewicht 2800 kg
Krachtbron
Motor(en) 2 x Argus As.10C
Prestaties
Topsnelheid 250 km per uur
Dienstplafond 5200 m
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

Focke Wulf en Arado kregen begin jaren dertig de vraag een licht, snel en multifunctioneel vliegtuig lesvliegtuig te ontwikkelen. Kurt Tank, sinds kort het hoofd van het ontwerpbureau van Focke Wulf, gaf aan Rudolf Blaser de opdracht om een bijbehorend ontwerp te ontwikkelen, dat de aanduiding Fw-58 kreeg. Nadat de prototypes van Arado en Focke-Wulf uitvoerig waren getest, besloot men verder te gaan met de Fw-58.

Aantal geproduceerde toestellen en export[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal zijn er tussen 1935 en 1943 1.668 exemplaren Focke Wulf Fw 58 gebouwd voor de Luftwaffe en particuliere eigenaren in Duitsland (Lufthansa en bedrijfsvliegtuigen) Het toestel was ook een van de meest geëxporteerde Duitse vliegtuigen. Volgens documenten van de OKL is er tot 25 januari 1945 een aantal van 319 machines geëxporteerd. Er zijn toestellen geëxporteerd naar Argentinië, Brazilië, Bulgarije, Nederland, Roemenië, Zweden, Slowakije, Finland, Turkije, Kroatië, Hongarije, Spanje, Sovjet-Unie, China en Tsjecho-Slowakije.

lola

Inzet in Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

De Luchtvaartbrigade had zeven exemplaren van de Fw-58 B-2 variant in gebruik als overgangs-opleidings-vliegtuig. Tijdens de Duitse aanval op Nederland in 1940 gingen alle toestellen verloren.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Focke-Wulf Fw 58 op Wikimedia Commons.

[Categorie:Jachtvliegtuig]] [[Categorie:Duits vliegtuig in de Tweede Wereldoorlog]] [[Categorie:Vliegtuig van Focke-Wulf]]

Cursief gedrukte tekst== Ooit gaan maken ==

Spaanse luchtmacht Ilyushin DB-3 Iljoesjin DB-3

en:Bramante Staircase

Teremok Vrede van Parijs (1947)

Inktvissen en hun intelligentie

Stanisjev =[bewerken | brontekst bewerken]

Ejército del Aire
Davv69/Klad2
Land Vlag van Spanje Spanje
Onderdeel van Wapen van de Spaanse Strijdkrachten Spaanse Strijdkrachten
Oprichting 7 oktober 1939
Leiding
Kenraalimajuri Pasi Jokinen
Slagkracht
Troepensterkte* 2.000
Aantal vliegtuigen* 167
(*) Gegevens voor 2021

De Spaanse luchtmacht (Spaans: Ejército del Aire) is een onderdeel van de Spaanse Strijdkrachten. De oprichtingsdatum van het krijgsmachtonderdeel is 28 februari 1913.

De Spaanse luchtmacht heeft de verantwoordelijkheid voor luchtoperaties en de verdediging en controle van het Spaanse luchtruim. Als secundaire taak ondersteunt de luchtmacht andere overheden en neemt ze deel aan crisisbeheersing.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het begin[bewerken | brontekst bewerken]

Test Finland Treaties of Peace with Italy, Bulgaria, Hungary, Roumania and Finland (English Version). Department of State, U.S. Government Printing Service, Washington, D.C. (1947), pp. 17. </ref> Test Nederland [2]

Luchthaven Tampere eventueel aanvullen

monumentenlijst[bewerken | brontekst bewerken]

Wikipedia:Wikiproject/Erfgoed/Nederlandse Erfgoed Inventarisatie/Gemeentelijke monumenten

HX[bewerken | brontekst bewerken]

HD rfq

Ooit aanpassen[bewerken | brontekst bewerken]

Russische luchtmacht => Jakovlev ptsjela

Bases[bewerken | brontekst bewerken]

Davv69/Klad2 (Finland)
Rovaniemi
Rovaniemi
Pirkalla
Pirkalla
Rissala
Rissala
Jyväskylä-Tikkakoski
Jyväskylä-Tikkakoski
Basis van de Finse Luchtmacht

Het hoofdkwartier van van de Finse Luchtmacht[3] is verantwoordelijk voor de leiding van de Finse luchtverdediging en bevindt zich in Jyväskylä-Tikkakoski.

De belangrijkste bases van de Finse Luchtmacht zijn:

  • luchtmachtbasis Rovaniemi van het Lapland Air Command
  • luchtmachtbasis Rissala van Karelia Air Command,
  • luchtmachtbasis Pirkkala van Satakunta Air Command
  • luchtmachtbasis Jyväskylä-Tikkakoski van de Air Force Academy

Normaliter bevinden de vliegtuigen zich op een van deze bases. In geval van een verhoogde staat van paraatheid kunnen de vliegtuigen ook opereren vanaf andere bases en vanaf de weg. [1]

Grob[bewerken | brontekst bewerken]

Grob G115
Davv69/Klad2
Fabrikant Grob Aircraft
Lengte 7,79 m
Spanwijdte 10,0 m
Hoogte (vanaf de grond) 2,82 m
Leeggewicht 670 kg
Max. startgewicht 990 kg
Motoren 1× viercilinder Textron Lycoming AEIO-360-B1F/B
Kruissnelheid 230 km/u
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Grob G115 is een vliegtuig dat wordt geproduceerd door het Duitse bedrijf Grob Aircraft. De Grob G115 biedt plaats aan twee personen. Het vliegtuig vloog voor het eerst in 1985 en wordt gebruikt voor zowel civiele als militaire trainingsdoeleinden. Er zijn meer dan 370 toestellen in diverse uitvoeringen geproduceerd. Het vliegtuig wordt gebruikt in negen landen.

top Spanje[bewerken | brontekst bewerken]

In 2021 waren in dienst:[4]

Vliegtuig Herkomst Type In dienst Versies
Jachtvliegtuig
F/A-18 Hornet Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 72 EF-18A
Eurofighter Typhoon Vlag van Europa Europese Unie 68
Speciale Missies
CASA C-212 Aviocar Vlag van Spanje Spanje 3 Maritiem Verkenningsvliegtuig
CASA/IPTN CN-235 Vlag van Spanje Spanje 8 Maritiem Verkenningsvliegtuig
Dassault Falcon 20 Vlag van Frankrijk Frankrijk 1 Electronische Oorlogsvoering
Lockheed P-3 Orion Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 1 Maritiem Verkenningsvliegtuig
Transportvliegtuig
EADS CASA C-295 Vlag van Europa Europese Unie Transportvliegtuig 3 C295M
Learjet 35 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Transportvliegtuig 3 Learjet 35A en Learjet 35R.
Pilatus PC-12 Vlag van Zwitserland Zwitserland Transportvliegtuig 6 PC-12NG
Lesvliegtuig
BAe Hawk Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Lesvliegtuig 37 Hawk Mk-51A en Mk-66.
Grob G-115 Vlag van Duitsland Duitsland Lesvliegtuig 28 E
Valmet L-70 Vinka Vlag van Finland Finland Lesvliegtuig 28 L-70A


Soms Vraagt Een Mens Zich Af

Wikipedia:Ruwe diamanten


Douglas A-26 Invader[5]
Davv69/Klad2
Afmetingen
Lengte 15,62 m
Spanwijdte 21,34 m
Gewicht
Max. gewicht 15.876 kg
Krachtbron
Motor(en) 2 x Pratt & Whitney R-2800-27 of -79
Prestaties
Topsnelheid 600 km/u
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Douglas A-26 Invader was een Amerikaans tweemotorig aanvalsvliegtuig en lichte bommenwerper. Toen de beroemde Martin B-26 Marauder werd uitgefaseerd en de Amerikaanse luchtmacht de "A"-aanduiding (voor aanvalscategorie) schrapte, kreeg de Invader in 1948 de B-26-aanduiding.

Ontwikkeling[bewerken | brontekst bewerken]

De A-26 Invader werd ontworpen als opvolger van de B-26 Marauder, en het prototype met de aanduiding XA-26 vloog voor het eerst op 10 juli 1942.

Ter voorbereiding op de productie zijn er drie experimentele uitvoeringen van het toestel gemaakt:

  • de XA-26 als een lichte bommenwerper en aanvalsvliegtuig,
  • de XA-26A als nachtjager,
  • de XA-26B als aanvalsbommenwerper.

Na het testen van deze uitvoeringen werd begonnen met het ontwerp en uiteindelijk de productie van de A-26B.

Varianten[bewerken | brontekst bewerken]

De vroege A-26 versies werden gebouwd in twee configuraties:

  • de A-26B met zes machinegeweren in de neus; daarbovenop konden nog extra machinegeweren onder de vleugel worden geplaatst.
  • de A-26C met vensterpanelen in de neus. Deze bevatte een Norden-bommenrichter voor precisiebombardementen op middelhoge hoogte. De neus van het toestel bevatte aanvankelijk twee vaste machinegeweren.

Er zijn 2.503 exemplaren van de A-26/B-26 Invader gebouwd.

Inzet[bewerken | brontekst bewerken]

De Invader werd voor het eerst ingezet tijdens de Tweede Wereldoorlog en was de enige Amerikaanse bommenwerper die in drie oorlogen dienst deed. Het toestel werd voor het eerst boven Europa ingezet op 19 november 1944. Na de Tweede Wereldoorlog diende het toestel in de Koreaanse oorlog en vervolgens ook tijdens de oorlog in Vietnam. De laatste Amerikaanse militaire Invader werd in 1972 uit dienst genomen en werd aan het National Air and Space Museum geschonken. [6] [7]

  1. Gegevens in de in infobox betreffen
  2. Treaties of Peace with Italy, Bulgaria, Hungary, Roumania and Finland (English Version). Department of State, U.S. Government Printing Service, Washington, D.C. (1947), pp. 17.
  3. Air Force Command Finland (AFCOMFIN)
  4. World Air Forces 2021. Flightglobal Insight (2021). Geraadpleegd op 22 februari 2022.
  5. Gegevens in de in infobox betreffen de A-26C
  6. Taylor, M.H.J.(ed.) (1993) - Jane's Encyclopedia of Aviation - Crescent Books, New York ISBN 0-517-10316-8.
  7. Boeing: Historical Snapshot: A-26/B-26 Invader Light Bomber. www.boeing.com. Geraadpleegd op 8 februari 2022.