Jan Glastra van Loon
| Jan Glastra van Loon | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Jan Glastra van Loon in 1975
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Jan Frederik Glastra van Loon | |||
| Geboren | 16 maart 1920 | |||
| Overleden | 22 oktober 2001 | |||
| Partij | D66 (vanaf 1973) | |||
| Titulatuur | mr.dr. | |||
| Politieke functies | ||||
| 1973-1975 | Staatssecretaris van Justitie | |||
| 1976-1979 | Partijvoorzitter van D'66 | |||
| 1980-1999 | Lid Eerste Kamer | |||
| 1980-1985 | Fractievoorzitter D'66 | |||
| Biografie op Parlement.com | ||||
| ||||
Jan Frederik Glastra van Loon (Batavia (Nederlands-Indië), 16 maart 1920 – 's-Gravenhage, 22 oktober 2001) was een Nederlands politicus en rechtsgeleerde.
Glastra van Loon was tijdens de Tweede Wereldoorlog leidinggevend in het studentenverzet binnen de Raad van Negen. Hij was staatssecretaris en senator voor D66 en ook enige tijd partijvoorzitter. Hij was een vooraanstaand humanist. Glastra van Loon werd met een artikel in het Nederlands Juristenblad uit 1964 getiteld Kiezen of delen onbedoeld de geestelijk vader van de latere 'kroonjuwelen' van D'66: de gekozen minister-president en het (gematigde) districtenstelsel.[1] Hij kwam als staatssecretaris van Justitie in het kabinet-Den Uyl in conflict met de ambtelijke top van het ministerie, meer in het bijzonder secretaris-generaal Albert Mulder, waarna minister Van Agt hem dwong af te treden. Na zijn politieke carrière was hij onder andere van 1987 tot en met 1994 voorzitter van het Humanistisch Verbond.
Glastra van Loon is ook (buitengewoon) hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Leiden (opvolger van Gerard Langemeijer) en de Universiteit van Amsterdam geweest. Vanaf 1960 was hij eveneens plaatsvervangend rechter bij de arrondissementsrechtbank in Den Haag. Verder heeft hij een aantal publicaties van juridisch-beschouwelijke aard op zijn naam staan, waaronder zijn proefschrift Norm en Handeling en een inleidend leerboek in het recht getiteld Elementair begrip van het recht.
Familie[bewerken | brontekst bewerken]
Jan Glastra van Loon was drie keer getrouwd en had vier kinderen bij zijn eerste echtgenote Els Boon. Via haar was hij een schoonzoon van het liberale Tweede Kamerlid Gerard Adolf Boon. Hij overleed op 81-jarige leeftijd in het najaar van 2001.
Penning[bewerken | brontekst bewerken]
Zijn partij D66 eerde Jan Glastra van Loon postuum met de instelling in 2004 van een onderscheiding met zijn naam, de Jan Glastra van Loon-penning, die wordt verleend aan volksvertegenwoordigers van bijzondere verdienste. De eerste ontvangers, in 2006, van deze (ere)penning waren Jacob Kohnstamm en Erwin Nypels. Nadien is de prijs onder anderen aan Bart Robbers (Amsterdam) en Machteld Versnel (Utrecht) toegekend.[2]
Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]
- Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (1975)
- Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau (28 april 1995)
| Voorganger: J.H. (Hans) Grosheide |
staatssecretaris van Justitie (vreemdelingenbeleid, kinderbescherming en privaatrecht) 1973-1975 |
Opvolger: Henk Zeevalking |
| Voorganger: Jan ten Brink (politicus) |
Voorzitter D66 1988 - 1990 |
Opvolger: Henk Zeevalking |
Bronnen, noten en/of referenties
|
