Resolutie 768 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 768
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 30 juli 1992
Nr. vergadering 3102
Code S/RES/768
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Conflict in Zuidelijk Libanon
Beslissing Verlenging interim VN-macht met 6 maanden.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1992
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk · Vlag van België België · Vlag van Kaapverdië Kaapverdië · Vlag van Ecuador (1900-2009) Ecuador · Vlag van Hongarije Hongarije · Vlag van India India · Vlag van Japan (1870–1999) Japan · Vlag van Marokko Marokko · Vlag van Venezuela 1930–1954 Venezuela · Vlag van Zimbabwe Zimbabwe
De grens tussen Israël en Libanon.

Resolutie 768 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 30 juli 1992 unaniem aangenomen. De resolutie verlengde de UNIFIL-vredesmacht in het zuiden van Libanon met een half jaar.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Na de Israëlische inval in Zuidelijk Libanon eind jaren 1970, stationeerden de Verenigde Naties de tijdelijke VN-macht UNIFIL in de streek. Die moest er de vrede handhaven totdat de Libanese overheid haar gezag opnieuw kon doen gelden. In 1982 viel Israël Libanon opnieuw binnen voor een oorlog met de Palestijnse PLO. Midden 1985 begon Israël met terugtrekkingen uit het land, maar geregeld vonden nieuwe aanvallen en invasies plaats.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad:

  • herinnert aan de resoluties 425, 426, 501, 508, 509 en 520;
  • bestudeerde het rapport van secretaris-generaal Boutros Boutros-Ghali over UNIFIL, en neemt nota van zijn waarnemingen;
  • neemt akte van de brief van Libanon;
  • beantwoordt het verzoek van de Libanese overheid;
  1. besluit om het mandaat van UNIFIL met een verdere tijdelijke periode van zes maanden te verlengen, tot 31 januari 1993;
  2. herhaalt zijn steun aan de territoriale integriteit, soevereiniteit en onafhankelijkheid van Libanon;
  3. benadrukt de voorwaarden van de macht en roept alle betrokken partijen op samen te werken met de macht wanneer zij haar mandaat uitvoer;.
  4. herhaalt dat de macht haar mandaat volledig moet uitvoeren;
  5. vraagt de secretaris-generaal om de consultaties met de Libanese overheid en andere partijen over de uitvoering van deze resolutie voort te zetten en hierover te rapporteren.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]