Robot Chicken

Robot Chicken
	Het logo van "Robot Chicken"
Genre	Stop-motion animatieserie en comedy
Speelduur per afl.	11 minuten; 23 minuten Star Wars Special
Bedenker	Seth Green; Matthew Senreich
Hoofdrollen	Seth Green; Breckin Meyer; Chad Morgan; Tom Root; Dan Milano; Seth MacFarlane
Muziek	Les Claypool
Land van oorsprong	Verenigde Staten
Taal	Engels
Uitzendingen
Start	20 februari 2005
Afleveringen	227
Seizoenen	11
Netwerk of omroep	Adult Swim; Comedy Central
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
Portaal	Televisie

Robot Chicken is een Amerikaanse stop-motion animatieserie gecreëerd door Seth Green en Matthew Senreich. Beide zitten ook in het schrijversteam en hebben sommige afleveringen geregisseerd. Green spreekt ook veel stemmen in voor de serie. Het wordt in Amerika uitgezonden door Adult Swim.

De serie ging op 20 februari 2005 in première. Een aflevering duurt gemiddeld 12 minuten en bevat verschillende sketches die in lengte variëren van enkele seconden tot enkele minuten.

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

De serie is een sketchcomedy die een parodie maakt op verschillende elementen uit de volkscultuur, voornamelijk film, televisie en speelgoed. Meestal betreft het hier vrij recente films en series, maar soms worden ook minder bekende of oudere films op de hak genomen. Hierbij wordt gebruikgemaakt van stop motion van speelgoed, actiefiguren, poppen en klei-animatie voor de speciale effecten.

De serie plaatst fictieve karakters (vaak uit films) in een realistische wereld of situaties, zoals Optimus Prime die een publieke mededeling doet over zijn prostaatkanker en Godzilla die problemen in de slaapkamer heeft. Ook heeft Robot Chicken een 30 minuten durende aflevering die over Star Wars gaat. Deze aflevering was genomineerd voor een Emmy Award: Oustanding Animated Program in 2008. Een terugkerend element is Hilarious Bloopers, dat een parodie is op America's Funniest Home Videos met Bob Saget, waar de bloopers worden overdreven en de sketch eindigt met de presentator die zelfmoord pleegt.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

De naam is geïnspireerd op een gerecht in een Chinees restaurant in West Hollywood, Kung Pao Bistro, waar Green en Senreich hadden gedineerd.^[1]

De enige referentie naar de naam van de show zit in het introfilmpje. Dat begint met een gestoorde professor die een dode kip langs de weg ziet liggen. Hij neemt deze mee naar zijn laboratorium en maakt van hem een cyborg. Daarna zet de professor hem in een stoel en gebruikt een speculum om zijn ogen open te houden om naar verschillende tv-schermen te kijken (wat een verwijzing is naar A Clockwork Orange). In de Star Wars Special is de opening echter anders: de kip verandert dan in Darth Vader, zoals gebeurt in Star Wars: Episode III: Revenge of the Sith, met de gestoorde professor in de rol van Darth Sidious.